شنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۱ - ۰۵:۰۸
۰ نفر

کاوه فولادی‌نسب: علی کرمی، نویسنده مجموعه‌داستان «جن زیبایی که از پترا آمد» از آن‌دست نویسندگانی است که به‌خوبی از رسانه اینترنت در جهت معرفی آثار و ذهنیاتش استفاده کرده و می‌کند. این گپ درباره همین حضور مداوم در فضای مجازی است.

  • بسیاری از نویسنده‌های نسل جدید به اهمیت فعالیت در فضای مجازی به‌عنوان عاملی برای افزایش دامنه مخاطب‌ واقفند اما کمتر کسانی مثل شما حضور مداوم در این فضا دارند. دلیل این حضور پررنگ از نگاه خودتان چیست؟

اگر بخواهم مروری بر روند فعالیتم در فضای مجازی داشته باشم، باید بگویم که بعد از تجربه کارهای مختلف و شکست در اکثر آنها - شما کمی چاشنی افسردگی ناشی از این ماجرا را هم به آن اضافه کنید- به این نتیجه رسیدم که فقط باید کاری را انجام بدهم که واقعاً دوست دارم. خب، بنا به اقتضای جامعه و نسل معاصر، حضور در اینترنت برایم جذاب‌تر از کارهای دیگر بود. اینطور بود که کاملاً اتفاقی و به پیشنهاد یکی از دوستانم وبلاگی راه انداختم و برایش اسمی انتخاب کردم که هیچ محدودیتی از نظر موضوعی به من تحمیل نکند: «پریشان‌گویی‌های فلان بن هیچ‌کس». در اینجا بود که شروع کردم به گفتن هرچه دل تنگم می‌خواست و کم‌کم ‌فهمیدم که دامنه مخاطبانم در حال گسترش است، حس می‌کردم دارم شنیده می‌شوم و این انگیزه‌ای بود برای حضور پررنگ و پررنگ‌تر.

  • چه عواملی باعث شد که دامنه مخاطب‌های‌تان با آن روند عجیب‌وغریب گسترش یابد؟

فکر می‌کنم دلیل اصلی‌اش مطلب‌های خنده‌آوری بود که آن روزها می‌نوشتم. می‌دانید که جامعه ما بعد از نوشته‌های نوستالژیک و عاشقانه، بیشتر به نوشته‌های خنده‌آور روی خوش نشان می‌دهد. من ریزش مخاطب را در فرایند جدی‌تر‌شدن نوشته‌هایم به‌طور کامل تجربه کردم. از زمانی که سعی کردم نوشته‌هایم را با نظم و وسواس بیشتری بنویسم، تعداد مخاطب‌هایم تقریباً نصف شد اما دچار تردید نشدم و همان کاری را انجام دادم که به‌نظرم درست می‌آمد.

  • شما تقریباً تمام داستان‌های مجموعه‌تان را پیش از چاپ در وبلاگتان منتشر کرده بودید و دامنه مخاطب خوبی هم داشتید. فرایند توزیع کتاب در کشور ما هم که قابل مقایسه با برد انتشار اینترنتی نیست. با توجه به این مسئله‌ها، چه شد که به فکر چاپ کتاب افتادید؟

من بدون واهمه از هر مسئله‌ای - از جمله سرقت‌های ادبی، که نگرانی تعداد زیادی از دوستان نویسنده و وبلاگ‌نویس است- نسخه اولیه نوشته‌هایم را در فضای مجازی منتشر کردم تا هم با بازخوردهای مخاطب آشنا بشوم و هم امکان تصحیح پیش از انتشار را از دست ندهم اما فکر نمی‌کنم انتشار در فضای مجازی کافی باشد. چاپ کتاب رسمیت بیشتری به نویسنده می‌دهد و علاوه بر آن، تجربه شخصی به من نشان داده است که کتاب در فرمت کاغذی بیشتر از فرمت الکترونیکی خوانده می‌شود و در طولانی‌مدت مخاطب بیشتری برای خود دست و پا خواهد کرد.

  • آیا پس از چاپ کتاب، بازهم در فضای مجازی حضور خواهید داشت یا وبلاگ را پله‌ای می‌دانید که باید از آن عبور می‌کردید و حالا دیگر نیازی به آن ندارید؟

من فکر می‌کنم باید همیشه در دسترس باشی تا شنیده شوی و تأثیر بگذاری. حدود دوسوم از کتاب من را دوستان اینترنتی‌ام خریده و خوانده‌اند اما فکر می‌کنم مهم‌ترین حسن حضور مداوم در فضای مجازی، پیداکردن روابط اجتماعی حقیقی در پی ارتباطات مجازی است و این اتفاق در دنیای معاصر مسئله کمی نیست.

کد خبر 176414

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار ادبیات و کتاب

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز