حجت‌الاسلام و‌المسلمین محمدحسن راستگو، مدیر مرکز تربیت مربی دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) گفت: شرط نخست در برنامه‌ریزی برای غنی‌سازی اوقات فراغت کودکان و نوجوانان دور‌اندیشی و اقدام برای تدوین برنامه‌ای بلند‌مدت و هدفمند است که براساس آن امکانات و نیازها سنجیده شده و همیشه کمی پیش از شروع اوقات فراغت به فکر رفع کمبودهای آن باشیم.
وی ادامه داد: چنین اقدامی ضمن پویایی برنامه‌ریزی اوقات فراغت جلوی بسیاری از اقدامات تکراری را خواهد گرفت و موجب نشاط و شادابی ابتدا در میان مسئولان برنامه‌ریز شده و از آنجا که برنامه‌ها براساس توالی مورد نظر به پیش می‌رود کودک و نوجوان تحت پوشش این برنامه‌ها نیز احساس کسالت نکرده و راه کمال و سعادت را یکی از پس از دیگری طی می‌کنند.
شتابزدگی در برنامه‌ریزی اوقات فراغت موجب غنی‌سازی آن نمی‌شود
راستگو گفت: اینکه منتظر بمانیم تا اوقات فراغتی همچون تابستان پیش آید و به شکلی شتابزده خواسته باشیم مجموعه‌ای از برنامه‌ها را برای پر کردن اوقات فراغت دانش‌آموزان تدارک ببینیم، همانطور که از اسمش پیداست تنها اوقات آنها را پر کرده‌ایم و مقطعی و دفعی به این امر پرداخته‌ایم و هیچ گامی در غنی‌سازی آن برنداشته‌ایم.
وی تصریح کرد: تنها در سایه برنامه‌ریزی درازمدت و هدفدار است که می‌توان حتی برای اوقات فراغت حین تحصیل دانش‌آموزان نیز برنامه‌ریزی کرد و با فرهنگ‌سازی درست آنها را ترغیب به گذران اوقات فراغت به بهترین نحو کرد که از مصادیق دینی و قرآنی آن برای مقاطع فراغت حین تحصیل می‌توان به صله رحم، کتابخوانی، تلاوت قرآن، کمک و همیاری با پدر و مادر در انجام کارهای خانه اشاره کرد.
مدیر مرکز تربیت مربی دفتر تبلیغات حوزه علمیه گفت: برای غنی‌سازی اوقات فراغتی همچون فصل فراغت از تحصیل دانش‌آموزان و اختصاص محتوایی دینی و قرآنی ابتدا باید بر روی ساختار آن کاری کارشناسی صورت گیرد به این شکل که با توجه به نیاز و درخواست دانش‌آموزان که براساس سن و جنس آنها مطرح می‌شود، برنامه‌هایی شاد و مفرح و در عین حال آموزنده دینی و قرآنی را برای آنها ابتدا تدارک دید و سپس متناسب‌سازی کرد.
میان برنامه‌های دینی و سایر برنامه‌های روزمره کودک و نوجوان نباید تمایزی قائل شد
وی ادامه داد: در تزریق محتوای دینی و قرآنی بر ساختار برنامه اوقات فراغت کودک و نوجوان لازم نیست که حتماً تأکید شود که این برنامه قرآنی و دینی است و تمایزی میان آنها با سایر برنامه‌های جاری در اوقات فراغت قائل شد، بلکه آنها نیز باید همردیف با سایر برنامه‌ها به کودکان و نوجوانان ارائه شده و هیچ اولویتی برای آنها در نظر نگرفت تا به این وسیله کودک و نوجوان به این درک برسند که انجام فرائض دینی همچون نماز، جزئی از برنامه‌های روزمره است که باید به انجام برسد.
راستگو در پایان گفت: از آنجا که کودکان و نوجوانان در ایام تابستان وقت بیشتری برای انجام دقیق برنامه‌های دینی و قرآنی در کنار سایر برنامه‌های روزمره خود دارند، لذا تابستان فرصت مناسبی برای نهادینه شدن بسیاری از اعمال دینی در آنها فراهم می‌آورد تا در اوقات دیگری از سال، آنها خود را در انجام آن ملزم بدانند.
