به‌عنوان اولین نشانه این تصمیم، مهلتی که برای پر کردن فرم شرکت در جشنواره اعلام شده بود، تمدید نشد. حالا هم بلیت‌های جشنواره در حالی پیش‌فروش شدند که مخاطبان می‌توانستند جدول دقیق فیلم‌ها را هنگام خرید مشاهده کنند. در حالی که سال‌ها بود همه عادت کرده بودند بلیت‌های جشنواره را چشم بسته خریداری کنند، این بار گامی هرچند بدیهی اما مهم برداشته شد. احترام به مخاطب حالا شعار نیست و جنبه‌ای عینی یافته است. اینکه استقبال از پیش‌فروش بلیت‌ها نسبت به سال گذشته فوق‌العاده بوده، بی‌ارتباط با مشخص بودن جدول نمایش فیلم‌ها نیست؛ وگرنه جشنواره‌ای که اغلب سینماگران شاخص غایب هستند، قاعدتاً نباید باچنین استقبالی مواجه می‌شد.
به یاد بیاوریم که سال گذشته برگزارکنندگان جشنواره چگونه از تنظیم روزانه جدول نمایش فیلم‌ها هم ناتوان بودند و بی‌نظمی، کار را به جایی رسانده بود که تقریباً هیچ فیلمی در موعد مقرر شده‌اش به نمایش در نمی‌آمد. فیلم‌ها تا روزهای آخر جشنواره می‌توانستند آماده نمایش شوند و ظاهراً متولیان امر هم مشکلی با این قضیه نداشتند. هدف پررونق‌تر کردن جشنواره بود و در این میان اینکه نظم جای خود را به اغتشاش کامل داده بود، اساساً اهمیتی نداشت.
امسال اما همه کسانی که بلیت‌های جشنواره را پیش‌خرید کردند لذت برقراری نظم را چشیدند. می‌ماند این امیدواری که جدول منتشرشده در مقام عمل نیز کاربردی باشد و آغاز نمایش فیلم‌ها با آغاز بی‌نظمی‌ها و نرسیدن‌ها همراه نشود. البته دبیر جشنواره اعلام کرده سازندگان فیلم‌ها تا 7 بهمن ماه فرصت دارند آثارشان را به دبیرخانه ارسال کنند. فرصتی که اگر تمدید نشود و فیلم‌هایی به زمان تعیین شده نرسند، شاهد تغییراتی گریزناپذیر در جدول خواهیم بود. هرچند اگر هشدارها واقعاً جدی و عزم خزاعی برای تمدید نکردن فرصت ارسال آثار حقیقاً جزم باشد، همه می‌کوشند تا فرصت حضور در جشنواره را از دست ندهند.
خوشبختانه شواهد و قرائن نشان از جدیت خزاعی برای برقراری نظم دارد. کسانی که سال گذشته برای دریافت بلیت جشنواره گذرشان به سینما فلسطین افتاد و امسال هم برای همین کار به پردیس ملت رفتند، تفاوت‌های محسوسی را مشاهده کردند. چشیدن لذت احترام همیشه برای مخاطب خوشایند است و آنچه در این روزها رخ داده، امیدوارمان می‌کند که این اتفاق در روزهای برگزاری جشنواره نیز تداوم یابد.
