به گزارش پرس تی وی، صابر لحمر در افشای ابعادی از شکنجه گری ماموران آمریکایی در پایگاه گوانتانامو، به محرومیت از خواب و غذا و صدای مداوم موتوری که در خارج از درب سلول‌اش به گوش می‌رسید، اشاره کرد.
این زندانی ۴۲ ساله الجزایری که تقاضای تجدیدنظرش سال ۲۰۰۸ در یک دادگاه غیرنظامی در واشنگتن پذیرفته شد، افزود: (در این زندان) قادر به پیاده‌روی، حرکت و صحبت نبودید.
دادگاه هیچ مدرکی دال بر اثبات اتهامات لحمر و این که وی تهدیدی برای آمریکا به شمار می‌رود، نیافت.
لحمر که سال ۲۰۰۲ در گوانتانامو زندانی شد، به شکنجه‌هایی چون شوک الکتریکی اشاره کرده و گفته است مواد مخدر موجود در غذای وی مانع از خوابیدنش می‌شد.
وی خاطرنشان کرد، در یک سلول فلزی به ابعاد ۲ در ۱.۵ متر در شرایط انجماد و گردش دائمی هوا زندانی بوده، درحالی که دائما در معرض تابش خیره‌کننده نور فلورسنت قرار داشته است.
لحمر افزود: به مدت ۱ سال و نیم از دیدن خورشید محروم بودم و هنگام بازجویی مجبور بودم هر بار به مدت ۱۸ ساعت روی صندلی بنشینم .
در پی حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در آمریکا، صدها مظنون بدون هرگونه تفهیم اتهام یا محاکمه، در بازداشتگاه مخوف مستقر در پایگاه نیروی دریایی آمریکا در خلیج گوانتانامو در کوبا زندانی شدند.
با وجود وعده‌های باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا درباره برچیدن این زندان بدنام، هنوز هم ۱۷۱ نفر در آن به سر می برند.
