بزرگ‌ترین برخورد خوشه‌های کهکشانی

به گزارش خبرگزاری مهر، این خوشه دور افتاده کهکشانی به واسطه برخوردی 350 میلیون ساله میان چهار خوشه متفاوت کهکشانی دیگر به وجود آمده است و به دلیل خلق رویدادهای متفاوت و عجیبی که به واسطه این برخورد بزرگ به وجود آمدند، اخترشناسان نام خوشه جدید را پاندورا گذاشتند.

اخترشناسان بخش‌های مختلف این رویداد بزرگ که منجر به شکل گیری خوشه "اَبِل 2744" یا همان پاندورا شده است را با استفاده از تلسکوپ‌های مختلف در فضا و زمین به ثبت رسانده‌اند. خوشه‌های کهکشانی بزرگ‌ترین ساختارهای جهان هستند که تحت تاثیر نیروی گرانش به سوی یکدیگر کشیده می‌شوند. "اَبِل 2744" در فاصله 3.5 میلیارد سال نوری از زمین قرار گرفته (یک سال نوری فاصله‌ای برابر 9.4 تریلیون کیلومتر است).

اخترشناسان برای اینکه پی ببرند در این خوشه کهکشانی چه رخ داده است با استفاده از ابزارهای مختلفی از جمله هابل ناسا، چاندرا، رصد خانه VLT اسا، و تلسکوپ سوبارو ژاپن در هاوایی به مطالعه این خوشه پرداخته و به ویژه انواع جرم‌های موجود در این خوشه و وزن آنها را مورد مطالعه قرار دادند.

آنها دریافتند کهکشهان‌ها در خوشه‌های عظیم که در تصاویر هابل و VLT به خوبی آشکار بودند کمتر از پنج درصد از وزن پاندورا را تشکیل داده‌اند. 20 درصد دیگر آن را گازهای داغی تشکیل داده است که تصویر آن توسط چاندار به ثبت رسیده است.

مابقی این خوشه ماده تاریک است، ماده مرموزی که دانشمندان قادر به ردیابی مستقیم آن نیستند زیرا ماده تاریک نمی‌تواند مستقیما با ماده معمولی واکنش دهد و تنها می‌توان حضور این ماده را از طریق تاثیرات گرانشی آن درک کرد. برای یافتن موقعیت ماده تاریک در پاندورا محققان پدیده‌ای به نام تحدب گرانشی را مورد بررسی قرار دادند، الگویی که پرتوهای نوری تابیده شده از دورافتاده ترین کهکشان‌ها در حین عبور از میان میدان گرانشی خوشه‌های کهکشانی برای رسیدن به زمین، دچار انحراف و تاب خوردگی می‌شوند.

این پیچ و تاب‌های نوری منجر به ایجاد اعوجاج‌هایی در تصویر کهکشان‌ها می‌شود که می‌توان آنها را در تصاویر به ثبت رسیده توسط تلسکوپ‌های هابل و VLT مشاهده کرد. با درنظر گرفتن اینکه این تصاویر دچار اعوجاج شده‌اند می‌توان موقعیت دقیق ماده و ماده تاریک را تعیین کرد.

شاید این تصاویر در کنار هم چیده شده که هر یک توسط تلسکوپی متفاوت به ثبت رسیده است، بتوانند اطلاعاتی جدید را درباره عملکرد ماده تاریک و چگونگی تعامل ساختارهای مختلف جهان هستی در اختیار اخترشناسان قرار دهد.