او این بار آن قدر با قدرت وارد مجموعه شد که خیلی‌ها از خودشان پرسیدند اصلا چه دلیلی داشت او جایگزین رضویان باشد؟
بهترین تیپ‌ساز این سال‌های کارهای کمدی تلویزیون، حالا یکی از بهترین تیپ‌هایش را به نمایش گذاشته و می‌خواهد در این 15 قسمت باقی‌مانده از مجموعه مدیری، حسابی مخاطب را بخنداند.
شفیعی‌جم، طی این سال‌ها ثابت کرده هر وقت کار کرده بهترین بوده و همیشه توانسته مخاطبش را آن‌قدر راضی کند که درباره او بگوید: «شفیعی‌جم فوق‌العاده است.»اما واقعا در کار او چه رمزی هست که همیشه و هر وقت که کار کرده محبوب و دوست داشتنی بوده است. به هر حال، حتی خوش‌شانس‌ترین ساعت‌خوشی‌ها یعنی مدیری، عطاران، آقاخانی و... هم روزهای بد داشته‌اند، اما شفیعی‌جم تنها ساعت خوشی همیشه محبوب بوده است. کافی است به کارهای او بعد از ساعت خوش نگاه کنید، آن وقت می‌فهمید شفیعی جم خلاف آن‌چه تصور می‌شود، خیلی خوب رسم و رسوم بازی را بلد است.
یکی از ساعت‌خوشی‌ها که هم‌کلاسی و دوست صمیمی شفیعی جم است، می‌گوید:« حکایت حضور رضا در کارها، درست مثل دوران هنرستان است؛ او آن موقع هم، هر وقت لازم بود جلوی چشم ناظم مدرسه ظاهر می‌شد و هر وقت هم که بهتر بود نباشد، از او خبری نبود. »
شفیعی‌جم، خوب می‌داند که کی و کجا باید باشد و چه وقت هم بهتر است خبری از او نباشد. کافی است کمی کارهای او را بعد از ساعت خوش به یاد بیاورید شفیعی‌جم، بعد از «کارآگاه دریک» دوست داشتنی، «ساعت خوش» رفت و بعد از چند سال
کم کاری هژیر محبوب «این چند نفر» شد و بعد از آن هم دوباره رفت و بعد از این حضور کوچک در بدون شرح دوباره با بامشاد بامزه «نقطه‌چین» برگشت. اما شاید پیش خودتان بگویید او بعد از «نقطه‌چین»، این روال را رعایت نکرد.
بعد از نقطه‌چین هم، شفیعی جم هر وقت لازم بود، آمد، با این تفاوت که پیشنهادها خلاف قبل، آن‌قدر به او زیاد شده بود که هم مجبور بود و هم عقل حکم می‌کرد که پرکارتر باشد. جالب این‌جاست که شفیعی جم در این رفت و آمدها، حسابی حواسش جمع بود تا از یادها نرود و وقتی که احساس می‌کرد دارد فراموش می‌شود، خودش برای حضور دست به کار می‌شد. درست مثل اوایل دهه 80 که شفیعی جم خود برای حضور در «نقطه چین» به مدیری پیشنهاد داد و مدیری هم که مجموعه‌اش بدترین روزهای خود را پشت سر می‌گذاشت، پیشنهاد او را پذیرفت تا این همکاری، هم به نفع خودش تمام شود و هم به نفع شفیعی‌جم!
حالا شفیعی‌جم به جایگاهی رسیده که برای مدیری و یا هر کار دیگری، حکم سوپاپ اطمینان یا فرشته نجات را دارد. او جدا از توانایی فوق‌العاده‌اش، به کمک تیزهوشی، زرنگی و البته موقعیت‌سنجی‌اش، حالا یکی از موفق‌ترین افراد دارودسته ساعت‌خوشی‌هاست. کسی که برای همیشه ماندن در حرفه‌اش یعنی بازیگری، مثل خیلی‌های دیگر هرگز از این شاخه به آن شاخه نپرید.
