این گیاه سرشار از ویتامین‌‌های B، A، C، فیبر و مواد معدنی مانند پتاسیم، فسفر، کلسیم و منیزیم است. یک عدد گوجهفرنگی تازه 24 کالری انرژی، 5 گرم پروتئین، یک گرم فیبر، 6میلی‌‌گرم سدیم، 15 میلی گرم ویتامینC و 292 میلی‌‌گرم پتاسیم دارد.
گوجه‌‌فرنگی‌‌ها با اینکه شیرین هستند، دارای کالری پایینی بوده و از پرمصرف‌ترین گیاهان در دنیا به شمار می‌روند که به‌صورت خام، بخارپز، سرخ کرده، پوره و سس مصرف می‌‌شوند.
گوجه فرنگی و لیکوپن
گوجه فرنگی مقدار زیادی کاروتنوئید دارد که مهمترین آن لیکوپن است. لیکوپن یک رنگدانه کاروتنوئیدی به رنگ قرمز روشن است که مسئول تولید رنگ قرمز در گوجهفرنگی است.
لیکوپن، میوه‌ها
گوجهفرنگی، گریپ فروت صورتی، پرتقال قرمز و هندوانه حاوی مقدار زیادی لیکوپن هستند. بررسیها نشان داده که مصرف مقادیر زیاد لیکوپن موجب کاهش حملات قلبی و سرطان‌‌های پروستات، پستان، ریه، معده، لوزالمعده، روده و دهان می‌شود.
برخی از انواع کاروتنوئیدها پس از مصرف می‌‌توانند به ویتامینA تبدیل شوند که لیکوپن از این خاصیت مستثنا بوده و دارای خاصیت آنتیاکسیدانی است.
پژوهش‌ها نشان می‌‌دهد بسیاری از فواید و خواص میوه‌ها و سبزیها مربوط به خاصیت آنتیاکسیدانی آنهاست. آنتی‌‌اکسیدان‌‌ها به ترمیم آسیب‌‌هایی که توسط رادیکال‌‌های آزاد در بدن ایجاد شده، کمک می‌‌کنند. لیکوپن موجود در گوجهفرنگی یک آنتی‌‌اکسیدان قوی است که خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌‌دهد.
لیکوپن مهمترین ماده غذایی موجود در گوجه فرنگی است و با خاصیت آنتیاکسیدانی خود قادر است، رادیکال‌‌های آزاد اکسیژن را خنثی کرده و به این وسیله از ابتلای افراد به بیماری‌‌‌هایی از قبیل سرطان، پیری زودرس، مشکلات قلبی و عروقی، پوکی استخوان، دیابت و بسیاری از مشکلات و بیماری‌‌های دیگر جلوگیری کند.
این ماده محلول در چربی است و درنتیجه، مصرف لیکوپن همراه غذاهای حاوی چربی و روغن، قابلیت استفاده بدن از لیکوپن را افزایش می‌‌دهد. هر 100 گرم گوجه فرنگی، بسته به میزان رسیدگی آن حاوی حدود 3 تا 9 میلی‌‌گرم لیکوپن است. مصرف روزانه 3 تا 4 گوجه فرنگی یا یک‌تا 2 قاشق رب گوجه فرنگی و همچنین مصرف مقدار متعادل سس گوجه فرنگی مفید است.
حتما شنیدهاید که پختن سبزیها و میوه‌ها باعث از بین رفتن ویتامین موجود در آنها و کمتر شدن ارزش غذایی‌شان می‌شود اما در مورد گوجه فرنگی شرایط متفاوت است. هرچند بخشی از ویتامینC گوجهفرنگی بر اثر پخته شدن از بین می‌رود اما قابلیت جذب کاروتن‌‌های موجود در گوجه فرنگی بر اثر پختن بیشتر می‌شود.
اگر گوجه فرنگی به‌صورت خام مصرف شود، مقدار زیادی از لیکوپن آن به‌دلیل هضم نشدن از بدن دفع می‌شود. عمل پختن، دیواره سلولی گوجه فرنگی را شکسته و باعث می‌شود لیکوپن در دسترس بدن قرار گیرد و بیشتر جذب شود. لیکوپن رب گوجه فرنگی، سس گوجهفرنگی و کنسرو گوجهفرنگی درمقایسه با گوجهفرنگی خام بیشتر و قابلیت جذب آن هم بیشتر است.
گوجهفرنگی و آهن
مصرف گوجه فرنگی موجب افزایش جذب آهن در مواد غذایی گیاهی می‌شود. آهن موجود در گیاهان به خوبی جذب بدن نمی‌شود و وجود ویتامینC موجود در گوجهفرنگی، موجب جذب آهن مواد گیاهی می‌شود، به همین دلیل توصیه می‌شود افراد در رژیم غذایی‌شان از گوجهفرنگی خام و سایر سبزیها و میوه‌های حاوی ویتامین C استفاده کنند.
گوجهفرنگی و قلب
مصرف مداوم گوجهفرنگی در پیشگیری از بروز حمله‌های قلبی مؤثر است. بررسیها نشان داده است لیکوپن موجود در گوجهفرنگی از ایجاد کلسترول بد و ایجاد پلاک‌‌های چربی در سرخرگ‌‌ها جلوگیری کرده و به این ترتیب از بروز حمله قلبی پیشگیری می‌کند.
