محصول آکادمی باشگاه بارسلونا، در ماه مه 2008 پس از آنکه مدتی را در منچستریونایتد سپری کرد، به باشگاه دوران کودکی‌اش بازگشت و زیر نظر پپ گواردیولا مشغول به‌کار شد.
پس از آن، پیکه همیشه یکی از ارکان اصلی بارسلونا بوده و در تیم ملی اسپانیا هم به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان همیشه حضور داشته است. او پس از یک سال موفق با تیم ملی اسپانیا که قهرمان جهان شد، به‌عنوان یکی از بازیکنان تیم منتخب فیفا انتخاب شد. او در شبی که در زوریخ بهترین‌های سال2010 انتخاب شدند، شاهد بود که از میان سه هم‌تیمی او لیونل مسی به‌عنوان بهترین بازیکن سال گذشته انتخاب شد. پیکه در گفت‌وگو با فیفا از زندگی‌اش در بارسلونا و موفقیت‌هایش با تیم ملی اسپانیا سخن گفته است.
- احساس شما پس از اینکه در تیم منتخب جهان در سال2010 قرار گرفتید چیست؟
خیلی خوشحالم. من می‌دانم که همه چیز در فوتبال خیلی سریع اتفاق می‌افتد، به همین خاطر می‌دانم که چقدر خوشبخت هستم و می‌خواهم از هر لحظه آن لذت ببرم. چیزی که مرا بیشتر خوشحال می‌کند این است که مرا بازیکنانی مانند خودم انتخاب کرده‌اند که این نشانه یک انتخاب با شناخت کامل است.
- به جز شما 5بازیکن دیگر بارسلونا هم در این تیم حضور دارند که هر5 نفر آنها محصول آکادمی باشگاه بارسلونا هستند.
این نکته که 5 بازیکنان از لاماسیا (نام مدرسه فوتبال بارسلونا که مسئول پرورش استعدادهای جوان است) انتخاب شده‌اند خیلی مهم است، چون به این معناست افرادی که به بازیکنان بومی اعتماد می‌کنند جایزه‌ها را می‌برند. مسئله وقتی مهم‌تر می‌شود که بدانیم بارسلونا برای خرید این بازیکنان پولی نداده است و آنها حالا یکی از بهترین بازیکنان دنیا هستند. این موضوع اهمیت زیادی برای باشگاه و همچنین هواداران دارد.
- به‌نظر شما فرمول سری لاماسیا چیست؟
بیشتر از همه، استانداردهای فوتبالی که آنجا تعریف می‌شود؛ آنجا به بازیکنان تأکید می‌شود این قوانین را رعایت کنند؛ همیشه به توپ نگاه کن، هرگز توپ را به خطر نینداز، هرگز آن را از دست نده، همیشه پاس صحیح را انتخاب کن و کنترل کاملی روی توپ داشته باش. و در سطح فردی، به شما یاد می‌دهند که در فوتبال «همه چیز باش و خودت کارها را تمام کن» نیست. آنها به شما یاد می‌دهند که باید صادق باشید، سخت کار کنید و بیرون از زمین یک دوست خوب باشید.
- آیا فکر می‌کنید داشتن این همه بازیکن از تیم جوانان در ترکیب اصلی تیم باعث موفقیت‌های اخیر باشگاه شده است؟
قطعا، چون ما همدیگر را به خوبی می‌شناسیم. اینکه ما در رختکن چنین فضای دوستانه‌ای داریم نتیجه همین موضوع است و در زمین فوتبال هم، نتایج به خوبی نشاندهنده این موضوع هستند.
- شما در یک تصمیم عجیب بارسلونا را ترک کردید اما دوباره به آنجا برگشتید. فکر می‌کنید چرا اوضاع در منچستر آنطور که در بارسلونا است، نبود؟
وقتی که من به یونایتد رفتم تنها 17سال داشتم. من آنجا به چیزهای زیادی دست پیدا کردم؛ در تیم اصلی در کنار بازیکنانی مانند ریو فردیناند و وین رونی بازی کردم. فکر می‌کنم خیلی جوان بودم و 2نفر از بهترین مدافعان وسط جهان، ریو فردیناند و نمانیا ویدیچ سر راه من قرار داشتند؛ کسانی که الکس فرگوسن (سرمربی منچستریونایتد) اعتقاد بیشتری به آنها داشت اما تجربه خیلی خوبی بود، من هنوز رابطه خوبی با مربی و همبازیان قدیمی‌ام دارم و فکر می‌کنم دوره زمانی سودمندی بود.
- و بعد به بارسلونا برگشتی، وقتی که پپ گواردیولا در این تیم مشغول به‌کار بود. چه چیزی این مربی را این قدر ویژه می‌کند؟
او باعث می‌شود که شما بازی را بفهمید. او فقط به شما دستور نمی‌دهد بلکه برای شما تعریف می‌کند که چرا این دستور را داده است. این باعث می‌شود که شما فوتبالیست بهتری شوید چون شما دلیلی که پشت هر دستور است را متوجه می‌شوید. گواردیولا روش‌های جدید با خود آورده است مانند قطع کردن تمرین‌هایی که بازیکنان باید شب قبل بازی در هتل انجام دهند.او روش فکری متفاوتی دارد و در لحظات بد و خوب سازگار بوده است. من از این موضوع که او همیشه حتی وقتی که تیم نمی‌برد پذیرای انتقادهاست خوشم می‌آید.
- درباره درک تاکتیکی گواردیولا بگویید.
او همیشه در آستین خود نسخه‌های متفاوت تاکتیکی دارد. اما بدون توجه به اینکه ما چطور در زمین قرار بگیریم، از فلسفه فوتبالی بارسلونا پیروی می‌کنیم؛ فلسفه‌ای که بر حفظ مالکیت توپ و چرخاندن آن در زمین تأکید می‌کند. با استفاده از این تاکتیک پایه، می‌توانیم تغییرات زیادی در تیم ایجاد کنیم، دفاع را 3 نفره یا 4 نفره انجام دهیم یا آرایش هافبک‌ها را تغییر دهیم چون هر کدام از ما می‌داند که چه کاری باید انجام دهد.
- هیچ شکی وجود ندارد که سال 2010 یک سال فراموش‌نشدنی در زندگی حرفه‌ای شما به حساب می‌آید. مهم‌ترین خاطره شما از این سال چیست؟
فینال جام جهانی با اسپانیا؛ بدون هیچ شکی. تمام ملت با هم متحد شد، یک شاهکار بود، اما فوتبال این قدرت را دارد که این کار را بکند.
- شما در سن 23سالگی تقریبا به هر افتخاری دست پیدا کرده‌اید. آیا دوباره برای بازی کردن انگیزه دارید؟
به راحتی؛ با به یاد آوردن لحظاتی که پس از کسب افتخار داشته‌ام. من همیشه سعی می‌کنم آن لحظات را تازه نگه‌دارم تا دوباره بتوانم آن را تکرار کنم. بردن یک احساس دوست‌داشتنی است و وقتی که می‌بازید دلتنگ آن می‌شوید. این چیزی است که به من انگیزه می‌دهد.
- پس از پیروزی در آفریقای‌جنوبی، عملکرد اسپانیا چندان خوب نبود. فکر می‌کنید دلیل آن‌چه بوده است؟
ببینید، در بازی‌های مقدماتی یورو 2010 ما خیلی خوب بازی کردیم و تمام بازی‌ها را بردیم. شکست‌ها در بازی‌های دوستانه در آرژانتین و پرتغال پیش آمد که تیم‌های بزرگی هستند. اگر قرار بود پس از قهرمانی در جام جهانی شکست بخوریم، تنها در این بازی‌ها بود که می‌توانستیم شکست بخوریم. شکست 4 بر یک و 4 بر صفر قابل‌قبول نیستند و ما می‌خواهیم مطمئن شویم که دیگر این اتفاق‌ها تکرار نمی‌شوند.
- علایق شما به جز فوتبال چه چیزهایی هستند؟
دوست دارم وقتی زیادی با دوستان دوران کودکی‌ام بگذرانم؛ کسانی که عمری است آنها را می‌شناسم و وقتی که در کنار آنها هستم می‌توانم خودم باشم. به جز آن دوست دارم به سینما بروم، کتاب بخوانم و پای کامپیوتر بنشینم. چیز چندان متفاوتی از کارهایی که دیگر جوانان می‌کنند انجام نمی‌دهم.
- امکان دارد بار دیگر بارسلونا را ترک کنید؟
اینجا خانه من است؛ جایی که همیشه بازی کردن در آن را آرزو می‌کردم. بارسلونا اگر بهترین نباشد یکی از بهترین‌ها دنیاست و من هم‌تیمی‌های بسیار بااستعدادی دارم. اصلا روی رفتن برنامه‌ریزی نکرده‌ام.
- می‌توانید به ما بگویید وقتی که هنوز نوجوان بودید چه کسی الگوی شما بود؟ و اینکه در فوتبال مدرن، بازی‌های چه کسی را پیگیری می‌کنید.
یادم می‌آید که همیشه بازی‌های فرناندو هیه‌رو را نگاه می‌کردم. با اینکه او برای رقیب جاودانی (رئال مادرید) بازی می‌کرد، من همیشه او را تحسین می‌کردم. در حال حاضر هم بازیکنانی زیادی هستند که من بازی‌های آنها را پیگیری می‌کنم؛ می‌توانم از ریو فردیناند و نمانیا ویدیچ در منچستریونایتد نام ببرم و همین طور کارلوس پویول، کسی که هم یک دوست خوب برای من است و هم یک الگو تا از آن پیروی کنم.
