به گزارش خبرگزاری مهر، این دو زیست 5 سانتیمتری که برای اولین بار در سال 2008 مشاهده شد، تنها در جنگل‌های انبوه جنوب ویتنام زندگی می‌کند، این جانور از انگشتان متصل به هم برای پرواز کردن از درختی به درختی دیگر استفاده می‌کند. قورباغه‌های بالغ در میان حوضچه‌های میان تنه درختان تخم گذاری می‌کنند تا به این شکل از فرزندان خود در برابر حمله مهاجمان ساکن در برکه‌ها و رودها جلوگیری کنند.
به گفته زیست شناسان موزه علوم طبیعی سیدنی در واقع این دو زیست برای پایین آمدن از درختان هیچ دلیل و انگیزه ای ندارد و تمامی دوران حیات خود را در میان شاخه‌های درختان سپری می‌کند. با این همه زندگی بر روی ارتفاع دلیلی نیست که بر اساس آن صفت خون آشام بودن را به این قورباغه کوچک داده باشند، بلکه دلیل خون آشام خواندن آنها زائده‌های نیش مانندی است که بر روی دهان بچه قورباغه‌ها وجود دارد.
بچه قورباغه‌ها معمولا دهانی مشابه منقار دارند اما در بچه قورباغه‌های درختی خون آشام و پرنده، دو زائده سیاه رنگ و نیش مانند از بخش پایینی دهان به بیرون زده و این اولین باری است که چنین پدیده‌ای در میان بچه قورباغه‌ها دیده شده است.
دانشمندان هنوز کاربرد و دلیل وجود این زائده‌های داندان مانند را نمی‌دانند اما می‌دانند غذای این بچه قورباغه‌ها از تخم‌های نابارور تامین می‌شود و این موجودات کوچک از زائده‌های دندان مانند خود برای خوردن این غذا استفاده می‌کنند.
