به دلایل تاریخی و استعماری، روابط اقتصادی مستحکمی میان کشورهای در حال توسعه وجود ندارد و متأسفانه هم‌اکنون کشورهای مسلمان نیز از مراودات قدرتمند اقتصادی و تجاری با یکدیگر برخوردار نیستند.
وی اضافه کرد: اکنون کشورهای مسلمان با دوراهی سازمان جهانی تجارت روبه‌رو هستند و طی سالیان اخیر و با تشکیل این سازمان در سال 1995 قواعد بازی در عرصه اقتصاد جهانی به مرور تغییر یافته، اما متأسفانه قوانینی که طی سالیان اخیر ایجاد شده، عموماً غیرمتوازن، به ضرر کشورهای مسلمان و به نفع کشورهای توسعه یافته بوده است.
وی با بیان اینکه کشورهای توسعه‌یافته همواره به نفع خود برنامه‌ریزی می‌کنند، افزود: این کشورها در چارچوب جهانی‌شدن، کشورهای در حال توسعه را شدیداً تحت فشار قرار داده‌اند تا بازارهای خود را به روی آنها باز کنند.
سوپرامانیام با ردّ موضع انفعالی در برابر جهانی شدن گفت: اکنون کشورهای مسلمان باید با ورود به سازمان جهانی تجارت، قواعد بازی را به نفع خود تغییر دهند و نباید قوانین این سازمان را به صورت منفعلانه بپذیرند.
وی با اشاره به مزایا و منافع پیوستن به سازمان جهانی تجارت، افزود: نباید فراموش کرد که جهانی‌سازی به طور خودکار به توسعه نخواهد انجامید و آزادسازی اقتصادی، هدف نیست. نماینده سابق مالزی در سازمان جهانی تجارت همچنین بر اهمیت حضور بخش خصوصی در فرآیند جهانی شدن و پیوستن به سازمان جهانی تجارت تأکید کرد.
