پروژههایی نیمهتمام که باید سعیدلو آنها را تکمیل کند، همانطور که او پروژههای هاشمیطبا و مهرعلیزاده را کامل کرده بود. محمد علیآبادی که با شعار همراهی و هماهنگی نهادهای ورزشی پا به رقابت انتخابات ریاست کمیته المپیک گذاشته بود در رقابتی بیرقیب برنده شد تا برای یکسال پایانی ریاست خود بر سازمان ورزش، در کنار آن ریاست کمیته ملی المپیک را هم داشته باشد.
گرچه محمد علیآبادی هیچگاه نتوانست ریاست توامان خود بر کمیته و سازمان را در ساختمان جدید که خود بنا گذاشته بود ادامه دهد اما با آمدن علی سعیدلو به ورزش و همسایه شدن با رئیس ورزش دیگر خود را رئیسی حداقلی در ورزش میدانست؛ چه آنکه این سازمان ورزش بود که تصمیمگیری نهایی را برای ورزش میکرد و کمیته المپیک تابعی از سیاستهای کلان ورزش است.
با این حال همراهی سعیدلو و علیآبادی در روزهای نخست هم مانع گمانهزنی برای رفتن رئیس کمیته المپیک نشد تا وی پس از مواجهه با خبرنگاری در حاشیه جلسات دولت بگوید که مطیع است و مشکلی برای رفتن ندارد.
ازبهمنماه و زمانی که صادق خلیلیان وزیر جهاد کشاورزی، محمد علیآبادی را به سمت قائم مقام این وزارتخانه و رئیس سازمان شیلات ایران منصوب کرد، احتمال استعفای رئیس کمیته المپیک قوت بیشتری گرفت.
در واقع این انتصاب بار دیگر علیآبادی را در موقعیت غیرقانونی مدیران دوشغله قرار داد تا او گریزی جز خداحافظی با صندلی ریاست کمیته ملی المپیک پیشرو نداشته باشد. علیآبادی پیش از این و در اواخر دوره دولت نهم با ریاست همزمان سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک در زمره مدیران دوشغله قرار گرفته بود و همین امر چالشهای زیادی را بین او و سازمان بازرسی کل کشور ایجاد کرد. موضوع کنارهگیری علیآبادی از کمیته ملی المپیک و جایگزین احتمالی وی در فاصله حدود 8 ماه تا بازیهای آسیایی 2010 گوانگجو چین نکته حائز اهمیتی است که تصمیمگیران و سیاستگذاران ورزش را با چالشهای ذهنی روبهرو کرد تا با برگزاری نشستهای ویژه راهحلی هوشمندانه برای خروج از این بنبست پیدا کنند.
اخبار پشت پرده و البته غیررسمی حاکی از آن است که علی کفاشیان، دبیرکل پیشین کمیته ملی المپیک که در دوره او ایران در بازیهای آسیایی 2006 دوحه قطر بر سکوی ششم آسیا ایستاد و کاملا با امور اجرایی و تشکیلاتی این کمیته آشنایی دارد، با کنارهگیری از ریاست فدراسیون فوتبال، جانشین علیآبادی خواهد شد.
کفاشیان درحال حاضر عضو هیات اجرایی کمیته ملی المپیک است و از هر نظر در جریان برنامهها و اقدامات انجام شده برای حضور قدرتمند کاروان ایران در بازیهای آسیایی چین قرار دارد. همین شناخت کامل او از امور جاری کمیته المپیک شانس وی را برای رسیدن به صندلی ریاست زیاد کرده است. البته سخنان علی کفاشیان مبنی بر اینکه به نشستن روی صندلی علیآبادی بیمیل نیست در واقع چراغ سبزی به این برکناری بود:« علیآبادی هم اکنون در کمیته ملی المپیک حضور دارد و من هم رئیس فدراسیون فوتبال هستم.
البته در این کمیته مجمعی70 نفره حضور دارند که باید در این خصوص تصمیمگیری کنند.» وی در ادامه گفتوگوی خود با همشهری تاکید کرد: «در صورت رفتن علیآبادی باید داوطلبان برای احراز این پست نامزد شوند و بعد از رایگیری رئیس انتخاب شود. اگر این پست شغل محسوب نشود برای شرکت در انتخابات کمیته ملی المپیک ثبتنام خواهم کرد.»
از سوی دیگر با کنارهگیری کفاشیان از فدراسیون فوتبال که طی ماههای اخیر به شدت قوت گرفته است، طبق اساسنامه نایبرئیس اول و به عبارتی مهدی تاج سکان هدایت مهمترین و پرحاشیهترین فدراسیون ورزشی کشور را بهصورت سرپرست موقت و تا زمان برگزاری مجمع عمومی فدراسیون فوتبال برعهده خواهد گرفت.در میان گزینههای دیگر اما از خود علی سعیدلو، رئیس ورزش کشور و مهدی هاشمی قائم مقام وزیر راه که عضو هیات اجرایی کمیته المپیک و رئیس فدراسیون تیراندازی هم هست به عنوان گزینههای ریاست کمیته المپیک نام برده میشود.
از سوی دیگر بعد از سفر دو نفره علی سعیدلو و بهرام افشارزاده به ونکوور کانادا، محل برگزاری مسابقات المپیک زمستانی و دیدار رئیس سازمان تربیتبدنی با مقامات بینالمللی ورزش به نظر میرسد موضوع تغییرات در راس کمیته المپیک مورد بررسی و رایزنیهای بینالمللی قرار گرفته است؛ چه آنکه این نگرانی در سطح بینالمللی وجود دارد که برکناری رئیس کمیته المپیک، ماجرای تعلیق فوتبال را تکرار کند. گرچه به نظر میرسد با توجه به عدم مشکلات حاشیهای همانند ماجرای تعلیق، این موضوع خیلی نمیتواند برای ورزش کشور مشکلساز باشد.
منابع آگاه میگویند که محمد علیآبادی در جلسه صبح سهشنبه نشست هیات اجرایی کمیته ملی المپیک رسما استعفایش را تقدیم میکند و پس از پذیرش این استعفا، در نشست روز چهارشنبه مجمع عمومی کمیته ملی المپیک، جانشینش انتخاب میشود.
البته در کنار این گمانهزنیها، نزدیکان محمد علیآبادی هرگونه استعفای وی را تکذیب میکنند و میگویند که وی برنامهای برای رفتن از ورزش کشور ندارد و سایتهای خبری با حاشیهسازی خود در صدد برهم زدن ورزش کشور هستند؛ با این حال باید دید که آنچه توسط برخی از رسانهها از اتفاقات روز چهارشنبه پیشبینی شده است تحقق مییابدیانه!
