فریبا خانی: «به نظرمن، ما آدم‌ها، همیشه احساس می‌کنیم که دیگران آن‌طور که باید، ما را نمی‌بینند و وجوهی در ما نهفته است که در ظاهرمان پیدا نیست. و همین دیده‌نشدن باعث احساس تنهایی در ما می‌شود.
سلفي‌گرفتن يكي از آن ابزارهايي است كه با آن سعي مي‌كنيم احساساتي را كه در خود داريم، بيرون بكشيم و به بيننده مي‌گوييم مرا اين‌طور ببين...»
اين توضيحي است كه در نمايشگاه «رويكردها و گرايش‌هاي در هنر معاصر2» مي‌بينيم. ويديوآرت «ديليت»، از يكتا درويش در ابتداي ورود، نظرمان را جلب مي‌كند. اين ويديوآرت به ماجراي سلفي‌گرفتن در دنياي امروز مي‌پردازد. يك عالم عكس‌هاي پرتره‌ي سلفي در زمين ريخته شده است. در ويديو آدم‌هاي گوناگوني مي‌بينيم كه مدام سلفي مي‌گيرند.
مهرنوش برادران، مسئول گالري پرديس ملت به خبرنگار هفته‌نامه‌ي دوچرخه مي‌گويد: «امسال دومين دوره‌ي اين نمايشگاه است و تصميم بر آن شد كه مدياهاي تازه به نمايشگاه اضافه شود؛ ويديوآرت، چيدمان و عكس.»
به گفته‌ي او: «در اين نمايشگاه هنرمندان نسل ميانه و هنرمندان جوان حضور دارند. خيلي از اين هنرمندان خارج از ايران فعاليت كرده‌اند و با تجربه‌ي كار در خارج از ايران، آثار خود را ارائه داده‌اند.»
برادران هم‌چنين مي‌گويد: «خانم فرناز محمدي، نمايشگاه‌گردان است و كارهاي اجرايي نمايشگاه هم بر عهده‌ي پرديس ملت است.»
مشغول تماشاي آثار مي‌شويم. كارهاي سوررئال سارا اشرفي و پارچه‌دوزي‌هاي زيباي هنرمندان گيلاني مثل مريم عاشوري، شاه‌پري بهزادي، ندا غيوري، فرشته محسني و... كه با استفاده از پارچه و دوخت، آثار مدرني خلق كرده‌اند.
در بخش ديگري از نمايشگاه لباس چرمي كاوه‌ي آهنگر را مي‌بينيم. كاوه‌ي آهنگر كه وصفش در شاهنامه‌ي فردوسي آمده و عليه ظلم و ستم ضحاك به‌پاخاست. حالا مي‌توانيد در اين نمايشگاه اثري به نام او ببينيد؛ لباس چرمين او.
تماشاي آثار اين نمايشگاه، فرصتي براي تأمل درباره‌ي پرسش‌هايي از اين دست فراهم مي‌كند كه هنرمندان امروز در حوزه‌ي تجسمي چه‌طور فكر مي‌كنند؟ چه موادي را به‌كار مي‌گيرند؟ تكنيك‌هاي آن‌ها به چه شكلي است؟ و...
اين نمايشگاه تا 26 خرداد 1397 در پرديس ملت واقع در بزرگ‌راه آيت‌الله هاشمي (نيايش)، نبش كردستان داير است. نمايشگاه از ساعت 11 تا 20 پذيراي بازديدكنندگان است.
-700.jpg)
نظر شما