مردم تهران که از حکومت نظامی اطلاع نداشتند، پیش از ساعت 6 صبح و پس از ادای فریضه نماز، از خانه‌ها بیرون آمده و سیل‌آسا رو به خیابان‌ها آوردند. مرکز تجمع آنان میدان ژاله (میدان شهدای کنونی) بود، همین که مردم به خیابان‌ها رسیدند، ناگهان با دیدن تانک‌ها و زره‌پوش‌های نظامی و مأموران مسلسل به دست حکومت نظامی، غافلگیر شدند.
فریاد الله‌اکبر و لااله‌الا‌الله همه جا را پر کرد. با نزدیک شدن ظهر به تدریج میدان ژاله به میدان شهدا تبدیل گشت و در هاله‌ای از سکوت مرگبار فرو رفت.17شهریور از ایام‌الله است؛ روزی که شهدا سند «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» را با خون خویش امضاء کردند و با خروش سرخ تکبیر، کاخ سیاه استکبار را سرنگون ساختند.
آن روز، «میدان ژاله»، در انتظار عروج کسانی بود که در روز اول، «قالوا بلی» گفته بودند؛ کسانی که را زندان و شکنجه و شهادت را به خفت زندگی با طاغوتیان، ترجیح می‌دادند و از دقایق ناب عاشورایی شدن، با آغوش باز استقبال می‌کردند.
آن روز هم مثل همیشه، «حق»، خود را در «مقابل» می‌دید؛ باطلی که جز به کشتن نمی‌اندیشید و حقی که جزبه کشته شدن و شهادت!انگار درهای آسمان باز شده و عطر بهشت، از سمت آسمان می‌وزید!گویی میدان، در ازدحام «تصاویر» گم شده است؛ تصویر دستی که داغ بر پیشانی تاریخ می‌گذاشت!
تصویر پایی که برهنه، رد خود را تا ابدیت جاری می‌کرد!تصویر گلوله‌ای که صدای زمان را با تکثیر خرده شیشه‌ها، درهم می‌آمیخت!تصویر چکمه‌هایی که با رد پای خونین، فریاد آزادی را در کوچه‌های بن‌بست، خاموش کرد!تصویر لحظه‌هایی که با بوی باروت و اشک شهادت عجین شده بود!
... آن روز، میدان ژاله، تصویر عاشقانه «قالوا بلی» را به تماشا ایستاده بود و دلباختگان شهادت، به سمت آهنگین صدا بال می‌گشودند؛ صدایی که با عطری خاص، طنین‌انداز می‌شد: «ادخلوها بسلام آمنین»
صدایی که هنوز هم عطر حضورش، هر سحرگاه، در میدان شهدای «ژاله» می‌پیچید و نگاه انقلاب اسلامی را به طلوع خورشید حقیقت می‌سپارد، که از پس سال‌ها انتظار، در سپیده‌ای به شکوه، به ندبه‌های صبح آدینه پایان خواهد داد؛ صبح آدینه‌ای که تمام شهیدان، به عظمتش سلام می‌دهند.و ما خاک‌نشینان، در حسرت آمدنش مانده‌ایم تا منتقم حقیقی خون شهدا، از پشت دیوار «غیبت» بیرون آید و بساط ستم، از تمام جهان برچیده شود.
سلام به روح پاک شهدای انقلاب اسلامی؛ شهدای سرافراز 17شهریور سال 57 و شهدای پرافتخار کربلای ایران! روحشان شاد و راهشان پرنور باد!
*مشاور شهردار و رئیس مرکز فعالیت‌های دینی
همشهری جمعه
