آشنایی با خبرگزاری آلمان (۱۹۴۹-)

رادیو دولتی آلمان خبرگزاری این کشور را چنین معرفی می‌کند:

خبرگزاری آلمان که ۱۲۰۰ کارمند در ۱۰۰ کشور دنیا دارد و بودجه‌ سالانه‌ آن به حدود ۹۴ میلیون یورو می‌رسد در سال ۱۹۴۹ از همکاری "بنگاه خبری آلمان" (dena)، "مرکز امور مطبوعاتی آلمان" (dpd) و "خبرگزاری جنوب آلمان" (südena)،  شکل گرفت.

این آژانس خبری در ۱۸ اوت سال ۱۹۴۹ در شهر گوسلار آلمان پایه‌گذاری شده است. خبرگزاری آلمان که مقر آن شهر هامبورگ است، بزرگ‌ترین مرکز تهیه‌ خبر آلمان محسوب می‌شود. 

نخستین سردبیر و مدیر مسئول آن فریتس زنگر نام داشت که تا سال ۱۹۵۵ سمت‌های گوناگونی در این خبرگزاری بر عهده داشت و تا ۱۹۵۹ سردبیر آن بود.

نخستین خبر این آژانس در اول سپتامبر سال ۱۹۴۹ به تحریریه‌های آن چنین مخابره شد: «خبرگزاری آلمان کار خود را آغاز کرد»

این رسانه نزدیک به سه ماه پس از تصویب رسمی قانون اساسی جدید آلمان، در بحبوحه‌ فقر مطبوعاتی آن زمان، کار اطلاع‌رسانی خود را آغاز کرد.

در سال‌های نخست پس از جنگ جهانی دوم، بعد از سال‌های تسلط ناسیونال سوسیالیست‌ها بر امور خبری و سال‌ها سانسور سیستماتیک و کنترل سازمان‌یافته‌ مطبوعات و رسانه‌ها از سوی نازی‌ها، این فقر مطبوعاتی نمود بسیار داشت. در آن زمان کمبود کاغذ و صندلی از جمله مشکلات روزمره‌ این رسانه بود. 

کمک‌های تجهیزاتی و سبک مطبوعاتی

خبرگزاری آلمان با نظارت نیروهای متفقین (انگلیس، فرانسه و آمریکا) در ۳ منطقه‌ تحت کنترل آنها در غرب آلمان پدید آمد و جایگزین "اداره‌ اخبار آلمان" (DNB) در دوران حکومت هیتلر شد. اما کمی بعد توانست منابع موجود در ۳ خبرگزاری‌ را که از ائتلاف آنها شکل گرفته بود، از آن خود کند. 

نیروهای بریتانیایی بخش مخابراتی نیروی دریایی آلمان را با تمام گیرنده‌ها، فرستنده‌ها و تجهیزات جانبی از شهر فلنزنبورگ به هامبورگ آورده و زمینه‌های لازم را برای کار مرکز امور مطبوعاتی آلمان فراهم کرده بودند. خبرگزاری جنوب آلمان نیز که تحت کنترل نیروهای فرانسوی بود، از امکانات ارتباطی و مخابراتی پست ‌آلمان در این منطقه بهره می‌برد. 

بنگاه خبری آلمان، بخش دیگری که در همکاری برای ایجاد خبرگزاری آلمان فعال بود، در این زمان در اختیار نیروهای آمریکایی بود که علاوه بر تجهیزات فنی، سبک جدیدی در روزنامه‌نگاری را نیز با خود به ارمغان آورده بودند.

نزدیک به ۶۰۰ دبیر و خبرنگار که روشنفکران آمریکایی نیز در میان آنها به چشم می‌خوردند، همراه با روزنامه‌نگاران مهاجر و جوانان روزنامه‌نگاری که محدودیت سیاسی خاصی برای خود قائل نبودند، کار خود را در این خبرگزاری با سبک روزنامه‌نگاری آمریکایی آغاز کردند که تفکیک خبر از دیدگاه‌های شخصی و زدودن عناصر واژگانی دوران نازی از زبان یا نوعی پالایش زبانی از ویژگی‌های بارز آن بودند. از آن پس مفهوم‌های نژادگرایانه، ایدئولوژیک و احساسی در این نوع روزنامه‌نگاری و خبررسانی جایی نداشتند.

تبدیل به غول رسانه‌ای

پس از مدت کوتاهی این آژانس در دهه‌ ۶۰ به بزرگ‌ترین خبرگزاری آلمان تبدیل شد و هم‌اکنون در داخل کشور ۵۰ شعبه و در مجموع ۱۲۰۰ همکار در سراسر جهان دارد. در مرکز این خبرگزاری در هامبورگ، اخبار از طریق ماهواره، اینترنت و فاکس برای مطبوعات چاپی، خبرگزاری‌ها و سایر بخش‌های آنلاین سرویس‌های خبری فراهم می‌شوند و شمار این طرف‌های کاری به ۱۹۰ می‌‌رسد. اخبار فوری، گزارش‌ها، تحلیل‌ها، مصاحبه‌ها و تفسیر‌های بسیاری در روز به زبان‌های آلمانی، انگلیسی، اسپانیایی و عربی به این مرکز فرستاده می‌شوند. 

نزدیک به ۸۰۰ روزنامه‌نگار، روزانه ۳۵۰۰ نوشته، ۴۵۰ عکس جدید، نمایه و فایل‌‌های صوتی را برای اطلاع‌رسانی تولید می‌کنند. از سال ۱۹۸۸ این خبرگزاری اخبار خود را از گزارشگرانی دریافت می‌کند که در سراسر جهان به کار گرفته است.

افزون بر این، خبرگزاری‌های آلمانی‌‌زبان سوئیس و اتریش نیز در گردآوری و پخش اخبار با آن همکاری می‌کنند که این دو تنها بخشی از سرویس‌های خبری طرف همکاری با خبرگزاری آلمان هستند.

این خبرگزاری با وجود نگرانی‌های کنونی از افت کیفیت کاری و تدابیر اقتصادی برای صرفه‌جویی، همتای مناسبی برای خبرگزاری‌های "فرانسه"، "آسوشیتد پرس" و "رویترز" بوده و توانسته است از آغاز کار خود تاکنون اعتماد مطبوعات و رسانه‌های بین‌المللی را جلب کند.

دویچه‌وله