فعالیت به عنوان بازیکن
امه ژاکه به عنوان هافبک کارش را در تیم سیل سو کازان شروع کرد تا این که به دلیل خدمت سربازی مجبور شد در تیم نیزا بازی کند. اولین قرارداد حرفه‌ای‌اش را در سال 1961 با باشگاه سن اتین امضاء کرد، تیمی که برای اولین بار در دسامبر 1960 برای آن به میدان رفت. او در ابتدای کار هم‌زمان با بازی فوتبال در یک شرکت کوچک هم کار می‌کرد.
وی دوازده سال موفقیت‌آمیز را در این تیم سپری کرد و در سال‌های 1964، و 1967 تا 1970، پنج بار قهرمان لیگ ، و سه بار در سال‌های 1962، 1968 و 1970 قهرمان جام حذفی فرانسه شد. وی همچنین در هر سه جام اروپایی برای سن اتین به میدان رفت. او در سال 1973 به باشگاه المپیک لیون پیوست. او در سپتامبر و اکتبر سال 1968، دوبار نیز پیراهن تیم ملی فوتبال فرانسه را به تن کرد.
در زندگینامه او که در سال 1998 منتشر شد در مورد دوران موفقیت‌آمیز فوتبالش این‌گونه اظهار‌نظر کرده است: " من یک هافبک کاملا خوب بودم، نه بیشتر".
باشگاه‌هایی که در آنها بازی کرده است:
یونیون اسپورتیو سیل سو کازان
اسپورتیو دو پست، تلگراف، تلفن نیس
اسپورتیو سن اتین (1960 – 1973؛ 190 بازی و 21 گل لیگ؛ 13 بازی در جام‌های اروپایی)
المپیک لیون (1973 – 1976؛ 22 بازی، 2 گل در لیگ)
فعالیت به عنوان مربی
در باشگاه
در فوریه سال 1976 امه ژاکه از مستطیل سبز به نیمکت مربیگری باشگاهی لیونی رفت. برای فصل 81/1980 نیز راهی باشگاه ژیروندن بوردو شد. او در این باشگاه و در پست مربیگری هم سه بار در سال‌های 1984، 1985 و 1987 قهرمان لیگ فرانسه و دو بار در سال‌های 1986 و 1987 قهرمانی جام حذفی این کشور را کسب کرد. پس از این دهه سرشار از موفقیت، در سال 1990 به تیم مون پلیه پیوست و در سال 1991 به نانسی رفت. بعد از اینها بود که به خدمت فدراسیون فوتبال فرانسه درآمد. او در سال‌های 1981 و 1984 به عنوان مربی سال انتخاب شد.
ژاکه در تیم ملی فرانسه تجربه 560 بازی در لیگ را به عنوان مربی به همراه داشت (330 بازی و در آن میان 42 بازی در جام‌های اروپایی با بوردو،167 بازی با لیون، 38 بازی با نانسی و 25 بازی با مون پلیه.
در تیم ملی
ژاکه از سال 1992 به عنوان کمک مربی در کنار ژرار هولیه در تیم ملی فرانسه مشغول فعالیت شد و از 16 فوریه 1994 تا 12 ژوئیه 1998 پست او را به عنوان سرمربی در اختیار داشت. بزرگ‌ترین پیروزی او در این مقام، قهرمانی در جام جهانی 1998 بود. او بهترین آمار را در بین مربیان تیم ملی فرانسه در همه ادوار ارائه داد، چراکه در 53 بازی تحت هدایت او، تیم ملی فرانسه در 34 بازی پیروز شد، 16 بار به تساوی رسید و تنها در سه بازی شکست خورد و نسبت گل‌های زده به خورده‌اش نیز 93 به 27 گل بود. اما کار او در تیم ملی با مشکلات زیادی هم رو به رو بود. در ابتدا به تیم او انتقادهای بسیار می‌شد، به خصوص بعد از جام ملت‌های 1996 در انگلیس که این تیم در ضربات پنالتی از جمهوری چک شکست خورده و از دور رقابت‌ها حذف شد.
در رقابت‌های جام جهانی در کشور خود، تیم ملی فوتبال فرانسه با قاطعیت به قهرمانی رسید. در سال 1994 با رهبری امه ژاکه، زین‌الدین زیدان که آن زمان یک جوان 22 ساله بود، از باشگاه بوردو به تیم ملی دعوت شد. زیدان با یوری ژورکائف خط هافبک فوق‌العاده خلاقی را ساخت و در دوران ژاکه به بازی‌سازی غیر قابل بحث و بدون نقص در تیم ملی بدل شد. ژاکه در نگاهی به گذشته در مورد او با فروتنی می گوید: "شانس بزرگی بود که توانستم چنین نسلی از بازیکنان را در اختیار داشته باشم". وی همچنین در سال 1998 و برای سومین بار عنوان مربی سال را از آن خود کرد.
پس از کسب مقام قهرمانی جهان، ژاکه پست مدیریت فنی تیم ملی را به عهده گرفت و جایش را در پست سرمربیگری به دوستش، روژه لومه داد. ژاکه در ابتدا تمایلی به احراز پست مدیریت فنی نداشت، اما بالاخره از سوی کلود سیمون، رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه به این سمت گمارده شد. این پست که شامل تمامی تیم‌های ملی فوتبال در فرانسه می‌شد به وی کمک کرد تا کار پرورش بازیکنان دختر و پسر جوان را تا جای ممکن بهبود بخشد. و البته در کنار آن، در بخش فوتبال آماتوری و نیز تربیت مربیان نیز فعالیت می‌کرد.
در این زمان موفقثیت‌های دیگری از جمله قهرمانی اروپا در سال 2000، قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها در سال‌های 2001 و 2003 نایب قهرمانی جهان در سال 2006، و نیز البته ناکامی در جام جهانی 2002 و جام ملت‌های 2004 اروپا هم رقم خورد که ژاکه همانطور که افتخار پیروزی‌های قبلی را مختص خودش نمی‌دانست، بر مسئولیت خود در ناکامی‌های اخیر نیز، گرچه در سمت مدیریت فنی، تاکید می‌کرد. در سال 2006 و کمی پس از سالگر تولد 65 سالگی‌اش از این پست نیز کناره‌گیری کرد. دیدیه دوشان که خود در این زمان در سطح باشگاهی مربیگری می‌کرد در مورد ژاکه می‌گفت: " او هرگز علاقه‌ای به این نشان نمی‌داد که نظر بازیکنان باتجربه تیمش را پرسیده و آنها را به کار بندد. به علاوه او همیشه دقیقا می‌دانست که چه کاری را برای چه انجام می‌دهد". و رنه ژیرار، یکی از همکاران ژاکه نیز او را در یک جمله این‌گونه توصیف کرده بود: " یک رفیق ساده در یک دنیای پیچیده".
ژاکه در سال 2000 و به طور حتم تحت تاثیر کسب مقام قهرمانی جهان به عنوان مربی قرن فرانسه انتخاب شد و جلوتر از آلبر باتو قرار گرفت که در سال‌های 1967 تا 1972 در باشگاه سن اتین مربی‌اش بود.
افتخارات
هشت بار قهرمان فرانسه: پنج بار به عنوان بازیکن و سه بار به عنوان مربی
پنج بار قهرمان جام حذفی فرانسه: سه بار به عنوان بازیکن و دو بار به عنوان مربی
قهرمان جهان: 1998 به عنوان سرمربی
نایب قهرمان جهان: 2006 به عنوان مدیر فنی
قهرمان اروپا: 2000 به عنوان مدیر فنی
قهرمان جام کنفدراسیون‌ها: 2001 و 2003 به عنوان مدیر فنی
مربی سال فرانسه: 1981، 1984، 1998
مربی قرن بیستم فرانسه
