یوسف علیخانی - دبیر مجموعه «یکی بود، یکی نبود» - در این‌باره به ایسنا، گفت: سی متن ادبیات کهن فارسی به قلم 30 نویسنده معاصر بستری برای باز‌خوانی قصه‌های دیروز به زبان امروز شده است.
این نویسنده تصریح کرد: انتظار می‌رفت که این مجموعه برای نمایشگاه بیست‌ودوم کتاب تهران برسد که به دلیل گستردگی کار و توجه نویسندگان در ارائه کاری مطلوب عملا محقق نشد و به تعبیری، «یکی بود، یکی نبود» به نمایشگاه بیست‌ودوم کتاب تهران نرسید.
او تصریح کرد: قصه‌های این مجموعه از دل کتاب‌های «تاریخ بیهقی»، «قصص الانبیاء»ابواسحاق نیشابوری، «مثنوی معنوی» و «فیه ما فیه» مولوی، «تذکرة الاولیاء»، «الهی‌نامه»، «منطق‌الطیر» و «اسرارنامه» عطار نیشابوری، «ویس و رامین» فخرالدین اسعد گرگانی، «شاهنامه»ی فردوسی، «خسرو و شیرین»، «لیلی و مجنون»، «هفت پیکر»، «مخزن الاسرار» و «اسکندرنامه»ی نظامی گنجوی، «بوستان» و «گلستان» سعدی، «حدیقة الحقیقه» سنایی و همچنین «کلیله و دمنه»، «مرزبان‌نامه»، «قابوس‌نامه»، «جوامع‌الحکایات»، «هشت بهشت»، «سمک عیار»، «تفسیر طبری»، «فرج بعد از شدت»، «آفرینش و تاریخ»، «کیمیای سعادت»، «قصه‌های شیخ اشراق» و حکایت‌های «دیوان پروین اعتصامی» به زبانی امروزی بیرون آمده است.
نویسنده‌ی بخش قصه‌های «تذکرة اولیاء» این مجموعه‌ی 30جلدی از ابوتراب خسروی، ناهید طباطبایی، فریبا وفی، محبوبه میرقدیری، امین فقیری، محمدعلی آزادیخواه، سیامک گلشیری، حمیدرضا نجفی، علی عبداللهی، محمد حسینی، فریدون حیدری ملک‌میان، بهنام ناصح، سیدمحسن بنی‌فاطمه، مریم حسینیان، محسن فرجی، ایرنا محی‌الدین بناب، محسن حکیم‌معانی، محمدرضا گودرزی، محمد ولی‌زاده، محمد مطلق، مهدی مرعشی، مرتضی کربلایی‌لو، بهناز علیپور گسکری، حسن لطفی، علیرضا روشن، آذردخت بهرامی و طلا نژادحسن به عنوان نویسندگان این مجموعه30جلدی یاد کرد.
علیخانی گفت: کار تألیف و بازآفرینی این آثار به انجام رسیده و مجموعه اکنون در مرحله‌ی تصویرسازی است که کار تصوی‌سازی آن را گروه تصویرسازان به سرپرستی علی بخشی به عهده دارند و انتظار می‌رود طی چند ماه آینده روانه‌ی بازار کتاب شود.
او در توضیحی درباره چگونگی شکل‌گیری کار یاد‌آور شد: شرکت مطالعات و نشر کتاب پارسه درصدد برآمد برای زنده کردن متون کهن فارسی از زاویه‌ای متفاوت‌تر از طرح‌های مشابه که طی سال‌های گذشته به وسیله‌ی ناشران مختلف انجام گرفته است، به این متون نزدیک شود.
نویسنده‌ی «قدم‌بخیر مادربزرگ من بود» افزود: ناشر با بنده تماس گرفت و از من خواست تا دبیری کار را به عهده بگیرم. این مجموعه در آغاز قرار بود با عنوان «مجموعه بازآفرینی قصه‌های متون کهن فارسی» تدوین و عرضه شود که سرانجام به «یکی بود، یکی نبود» تغییر نام داد.
او متذکر شد: پس از تبادل نظر با دوستان در انتشارات کتاب پارسه به این نتیجه رسیدیم که راویان معاصر ضمن وفاداری به متون کهن، به خلق اکنونی از آن متون و بازآفرینی دوباره و امروزی و معاصر از قصه‌ها دست یابند.
به اعتقاد این نویسنده، متون کهن فارسی پر از قصه‌های خواندنی هستند که به دلیل قرار گرفتن در هاله‌ای از وعظ، نصیحت و لغات دشوار گم شده‌اند.
نویسنده‌ی «اژدها‌کشان» بازآفرینی آن قصه‌ها به زبان امروزی را به نوعی احیا کردن دوباره‌ی آن‌ها دانست و افزود: گویی قصه‌ها را از میان متون کهن دوباره زنده کرده‌ایم.
