و از آنجایی که بیشتر برای مصارف عمومی و در مناطق جنوبی خوزستان استفاده می‌شود کمتر کسی با آن آشناست. بهای اندک این محصول صنایع‌دستی در خوزستان سبب شده تا کمتر برای تولید آن سرمایه‌گذاری شود.
در آبادان و شادگان می‌توان محصولات متنوع دیگری که زنان عرب در تولید آن تبحر دارند به این نوع حصیر افزود.
البته در سال‌های اخیر بر زبان بسیاری از روسای سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری بحث حمایت و ساماندهی این زنان و این هنرمندان مطرح شده است اما در عمل هنوز نه تغییری در بازار کار آنها پدید آمده ونه در عرصه معرفی محصولاتشان.چندی قبل سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری قول ساماندهی این عده را در شادگان و خوزستان داد.
جمال زوری زاده، رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری شهرستان شادگان با اشاره به این مساعدت به میراث‌آریا گفت: حصیر بافی با استفاده از برگ‌های درخت خرما، به‌عنوان مهم‌ترین صنایع‌دستی شهرستان شادگان محسوب می‌شود که با توجه به اینکه افراد زیادی در شادگان به حصیربافی اشتغال دارند، اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری شادگان از سال گذشته اقدام به ساماندهی هنرمندان حصیر باف این شهرستان کرده است.رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری شهرستان شادگان خاطرنشان کرد: با شناسایی و ساماندهی این هنرمندان، کارت مهارت به آنها اعطا شد.
وی همچنین از برگزاری کلاس‌های آموزشی معرق، نقاشی، منبت کاری، مینیاتور و ... در سال‌جاری در شهرستان شادگان خبر داد. به‌گفته وی، به‌منظور برگزاری این کلاس‌ها 100 میلیون ریال اعتبار هزینه شده است.
با این حال به‌نظر می‌رسد هنوز سازمانی چون میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری نتوانسته است از پتانسیل زنان در جذب توریسم و رونق بازار صنایع‌دستی بهره‌‌ای ببرد. یکی از مهم‌ترین بسترهای رونق گردشگری توجه به ظرافت‌هایی است که در یک منطقه می‌توان آنها را برجسته و به درستی آن را عرضه کرد. برای نمونه وجود صنایع‌دستی در یک منطقه می‌تواند جاذبه‌ای قوی برای ورود گردشگران باشد. به عبارت دیگر گردشگران با توجه به مولفه‌های مختلف می‌توانند مقصدی را انتخاب کنند که یکی از آنها رونق صنایع‌دستی است.
افسانه احسانی، کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی توریسم که در زمینه‌های گردشگری و طبیعت‌گردی فعالیت می‌کند دراین‌باره می‌گوید: «به‌نظر من دیگر وقت آن فرا رسیده که آرام آرام مرز بین فعالیت اجتماعی زنان و مردان برداشته شود و زنان بتوانند در اجتماع حضور واقعی و پویا داشته باشند؛ به ویژه در صنعت گردشگری که فعالیتی بسیار ظریف و حساس است، همه حرکات و عملکرد‌های افراد شاغل در گردشگری مورد توجه و قضاوت گردشگران قرار می‌گیرد.
گردشگران با دقت فراوان همه چیز را زیر نظر می‌گیرند و به همه ظرایف و ریزه‌کاری‌های این صنعت و نیز امکانات و زیر ساخت‌های آن توجه دارند. چندی پیش در همایشی که با حضور سفیران کشورهای مختلف برگزار شد توریست خانمی از یکی از کشورهای اروپایی، در مورد اهمیت چیزهایی که به‌نظر بسیار جزئی و کم‌اهمیت به‌نظر می‌رسد صحبت کرد و معتقد بود که در ایران به این ظرایف کمتر توجه می‌شود.
به‌نظر من این ظرایف توسط بانوان بیشتر دیده می‌شود. زنان می‌توانند با حضور فعال خود بسیاری از ضعف‌های گردشگری ایران را برطرف کنند.»
گرچه در شادگان یکی از اعضای راه‌یافته به شورای شهر زن است اما به‌نظر می‌رسد باید مدیریت امور توسعه و رونق گردشگری و جاذبه‌های آن مثل صنایع‌دستی را زنان به‌عهده بگیرند.
