به گزارش همشهری آنلاین به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دانشگاه علامه طباطبائی، هوشنگ عباس‌زاده، اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ هجری شمسی در مشهد مقدس به دنیا آمد و تحصیلات خود را در دانشگاه ایالتی اکلاهمای آمریکا سپری کرد. مردی که به گواه همکاران، دوستان و شاگردانش همیشه لبخند بر لبانش جاری بود و روابط عمومی را همین لبخندها و تسخیر قلب‌ها می‌دانست. عباس‌زاده آرزوی زیبایی داشت. همیشه می‌گفت «دیده شدن، شنیده شدن و فهمیده شدن» تنها آرزوی من است.
او در پاییز ۸۷ از دانشگاه علامه طباطبائی بازنشسته شد و از سوی استادان دانشکدۀ علوم ارتباطات این دانشگاه به عنوان «چهره ماندگار در تولید علم بومی در حوزه روابط عمومی» نامیده شد.
هادی خانیکی، استاد علوم ارتباطات و همکار او در دلنوشته‌ای که برای فقدان استاد نوشته، آورده است: خانواده ارتباطات عضوی صمیمی، نیک‌سرشت و خوش‌رفتار را از دست داد. مرگ برای استاد هوشنگ عباس‌زاده، که هنوز بسیاری از عرصه‌ها با خاطرۀ حضور پرمهرش گرم است، خبری زودرس و تلخ بود. هر جا از جمع‌ها و نشست‌های دوستانه و حرفه‌ای و علمی خبری بود، پای ثابت صحبت و همنشینی بود و از «وصل» و «رفاقت» هرگز دریغ و کوتاهی نداشت. رفیق و شفیق و درست‌پیمان بود و دوست را در هیچ رفتار و گفتاری وا نمی‌نهاد. حرفۀ روابط عمومی را خوب می‌شناخت و به درس‌هایش در این باب خود عامل بود. رفتارش پیشاپیش گفتارش بود و سلوکش گویاتر از زبانش. نزدیک سه دهه در اتاق‌های کوچک گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی در همسایگی هم زیستیم و فراز و فرودهای دوران را در کنار هم تجربه کردیم. حاصل آن ایام جز خاطره‌ای خوش از نیک‌ذاتی، نیک‌خویی و خوش‌رویی او برای من نیست. امید آنکه این‌ها همه سرمایه‌اش برای زیستن در دنیای جاودانگی‌ها باشد.
و اما صبح یکشنبه ۱۹ خرداد ماه در مراسم خاکسپاری او، استاد کاظمی دینان از پیشکسوتان روابط عمومی کشور و محمد مهدی فرقانی، رئیس دانشکدۀ علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی سخنانی در وصف وی بیان کردند.
فرقانی که حدود نیم قرن با استاد همکار بوده، گفت: عباس‌زاده برای «ارتباطات» خلق شده بود. همیشه لبخند داشت و مهربان بود. او روح زمانۀ ما بود و با روابط عمومی زندگی می‌کرد و به آن عشق می‌ورزید.
فرقانی ادامه داد: اصلاً انتظار این فقدان نابهنگام را نداشتیم و هنوز هم باورمان نشده است که او دیگر بینمان نیست.
فرقانی در ادامه سخنانش از خانوادۀ استاد عباس‌زاده تشکر کرد که در روزهای بیماری استاد، خم به ابرو نیاورند و در نهایت عشق و محبت گِرد او بودند.
رئیس دانشکدۀ ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی گفت: به نمایندگی از جامعۀ ارتباطات و روابط عمومی کشور، استادان، دانشجویان و دانش‌آموختگان، این فقدان را به خانوادۀ استاد عباس‌زاده تسلیت می‌گویم.
او تاکید کرد که استاد هیچ‌وقت از دل و ذهن ما نمی‌رود و یادش همیشه با ما است.
فرقانی که سال‌ها با استاد عباس‌زاده همنشین و همدم بود، اظهار کرد: مشی و منش استاد عباس‌زاده فراموش‌شدنی نیست. او «روح مجسم روابط عمومی در جامعۀ فاقد روابط عمومی» بود.
در ادامه، دکتر فرقانی، پیام سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که خطاب به خانواده استاد هوشنگ عباس‌زاده و جامعۀ ارتباطاتی کشور ارسال شده بود، قرائت کرد.
در پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است:
«خبر درگذشت مرحوم هوشنگ عباس‌زاده، استاد پیشکسوت حوزه ارتباطات اجتماعی که نقش موثری در ارتقای سطح دانش روابط عمومی و نیز تقویت جایگاه روابط عمومی‌ها در جامعه امروز داشت موجب تاثر شد. آن مرحوم با سال‌ها تدریس در رشتۀ ارتباطات در دانشگاه، تعداد زیادی از متخصصان این حوزه را پرورش و مورد حمایت قرار داد.
اینجانب ضمن عرض تسلیت، ضایعۀ فقدان استاد هوشنگ عباس‌زاده به خانواده محترم آن فقید و نیز فعالان حوزۀ ارتباطات اجتماعی بویژه استادان محترم ارتباطات، همکاران و دانشجویان ایشان در دانشگاه علامه طباطبائی، از درگاه پروردگار متعال برای آن مرحوم مغفرت و برای بازماندگان صبر مسئلت می‌کنم.»
محمد خُدادی، معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در پیامی که به این مراسم ارسال کرده بود، آورده است: خبر درگذشت مرحوم هوشنگ عباس‌زاده، یکی از مدرسان برجسته و خادمان صدیق روابط عمومی، موجب تاثر و تالم شد. ایشان در تمام عمر پربار و حرفه‌ای خود، به تربیت نسلی از مدیران و کارشناسان روابط عمومی همت گماشت که شمار زیادی از روزنامه‌نگاران ایرانی نیز، خاطرات بسیاری از وی در یاد دارند. درگذشت این استاد فرهیخته دانشگاه را به خانواده داغدار او، خانواده بزرگ روابط عمومی ایران و جامعۀ دانشگاهی کشور تسلیت گفته، از درگاه خداوند متعال برای ایشان، مغفرت الهی و برای بازماندگان محترم صبر و اجر آرزو دارم.»
هوشنگ عباس‌زاده، پیشکسوت عرصه روابط عمومی ایران و عضو هیئت علمی بازنشسته دانشگاه علامه طباطبائی، عصر جمعه ۱۷ خرداد ماه بر اثر ایست قلبی در سن ۶۸ سالگی در بیمارستان امام حسین(ع) تهران درگذشت. پیکر این استاد فقید، یکشنبه پس از تشییع بر روی دستان دوستداران، همکاران و شاگردانش در قطعۀ نام‌آوران بهشت زهرا(س) آرام گرفت.
نظر شما