وجود دیوار تاریخی گرگان خود دلیلی موجه برای این ادعاست. گلستان بحق، نگارستانی کوچک و تابلویی رنگارنگ و بدیع از دیدنی‌هاست.
نوروز در راه است و سفرهای نوروزی جزو برنامه‌های هموطنان ما در این ایام. اما ممکن است برای شما که استان گلستان را به‌عنوان مقصد گردشگری انتخاب کرده‌اید این سوال پیش بیاید که تعطیلات نوروزی در کنار ساحل جذاب‌تر می‌شود یا در ارتفاعات ییلاقی؟ جنگل را بیشتر دوست دارید یا تپه ماهورهای سبز و سرخ از رویش گل‌ها را؟
برای پاسخ به این سوالات باید گفت شما برای دسترسی به گلستان می‌توانید از چند مسیر وارد این استان شوید؛ مهم‌ترین ورودی گلستان مسیر تهران است که بعد از مازندران وارد این استان می‌شوید. مسیر بعدی از استان سمنان و شاهرود می‌گذرد و مسیر شرقی هم مربوط به استان خراسان شمالی است. ما در این اینجا ابتدا نوار ساحلی را پیشنهاد می‌کنیم.
..........................................
گردشگری: جنگل ناهارخوران / جنگل النگدره / آبشارهای شیرآباد / غار شیرآباد / پارک ملی گلستان /
تاریخی: دیوار تاریخی گرگان / برج تاریخی رادکان / برج کاووس /
آداب و رسوم: آداب و رسوم چهارشنبه سوری در گلستان /
...........................................
مسیر تهران- مازندران- بندرگز
وقتی شما از مسیر تهران وارد گلستان می‌شوید، دقایقی بعد از این‌که تابلوی «به گلستان، نگارستان ایران خوش آمدید» را از نظر گذراندید به بندر گز می‌رسید که روزگاری شهر تاریخ و فرهنگ شمال به حساب می‌آمد. حضور در این شهر که به پاکی و گل‌های زیبایش در استان شهره است می‌تواند ساعت‌های مفرحی برای شما بسازد.
اگر تصمیم دارید شب را در این شهر زیبا و آرام ساحلی اقامت کنید پیش از هر کار سراغ هتل آپارتمان یا خانه‌مسافر «سهیل» را بگیرید. در این شهر کوچک و با وجود شهروندان میهمان‌نواز و مهربانش هیچ مسافری بی جا و مکان نمی‌ماند. تفرج در ساحل دریا و بازدید از آب‌بند زیبای روستای استون‌آباد را حتی در نخستین ساعت‌های اقامت از دست ندهید. ساختمان قدیمی گمرک، فانوس دریایی قدیمی که به ثبت ملی نیز رسیده است و ساختمان قاجاری شهرداری از دیگر مراکز دیدنی این شهر است. اگر بازارچه کوچک صنایع‌دستی بندرگز را هم ببینید، کافه‌رستوران سنتی با فهرستی از غذاهای خانگی انتظار شما را می‌کشد. حصیر زیبا و متنوع غرب گلستان را هم از یاد نبرید؛ سبدها و بافته‌های کوچک حصیری سوغاتی ارزان و البته کم‌حجم غرب استان است.
اگر از علاقه‌مندان به روستاگردی هستید خانه‌های روستایی با معماری خاص و قدیمی در روستاهای «وطنا» و «لیوان» گزینه‌هایی تماشایی خواهد بود. صرف یک ناهار یا صبحانه حاضری در جنگل «باغو» هم در صورت مساعدت آسمان و آب و هوا، خاطره انگیز می‌شود.
بندرترکمن و آلاچیق‌ها و لباس‌های رنگارنگ
حقیقت این است که نمی‌شود به گلستان رفت و بندرترکمن را ندید؛ مکانی که نخستین چرخ‌های توسعه استان، یعنی چرخ‌های آهنی نخستین قطار کشور در شرق مازندرانِ آن روزگار در آن به گردش درآمد. با ورود به شهر، تابلوهای راهنمایی «به سمت محل اقامتی» را خواهید دید. کافی است در مکانی مستقر شوید تا بتوانید بدون دغدغه و فوت وقت سراغ اسکله را بگیرید. اسکله بندرترکمن شما را به سمت نگین خزر، آشوراده، با شن‌های براق، اسبچه‌ها، پرنده‌ها و البته امکانات صید ماهیان خزر، راهنمایی می‌کند. در اسکله، هم صبحانه مهیاست و هم ناهار و شام لذیذ از انواع غذاهای محلی مانند چکدرمه و ماهی تازه.
کمی آن‌سوتر بازارچه معروف بندرترکمن است و هزار رنگ از روسری ترکمنی و زیورآلات و غیره. ارزان‌ترین مسیر دسترسی به آشوراده و قایق‌سواری دور جزیره هم همین اسکله است. اگر خوش‌اقبال باشید و دوشنبه را در بندر ترکمن بگذرانید، می‌توانید از یکی از جذاب‌ترین بازارهای محلی گلستان خرید کنید.
راستی... شیرینی‌های ترکمنی را هم از یاد نبرید؛ چای داغ به سبک ترکمنی و شیرینی‌های تازه می‌تواند به‌تنهایی انرژی یک روز شما را فراهم کند.
کمتر کسی است که نام ترکمن را شنیده و با اسب ترکمن ناآشنا باشد. روستای قره‌قاش بندرترکمن، بی‌گمان مکان خوبی برای آشنایی و تماشای اسب‌هایی است که شهرتی جهانی دارند.
از بندر ترکمن به گمیشان
در امتداد مسیر شمال گلستان و نوار ساحلی، شهری وجود دارد به نام گمیشان یا شهر نقره‌ای؛ شهری که نخستین مکان یک‌جا نشینی قوم ترکمن است، یک یورت دائمی...
از بندر ترکمن به سمت گمیشان کمتر از نیم‌ساعت زمان می‌برد. دو سوی جاده مزارع خودنمایی می‌کنند و دشت فراخ ترکمن؛ اینجا بهار زودتر از موعد فرا می‌رسد. اگر می‌خواهید آداب و رسوم ترکمن‌ها را بشناسید بی‌تردید باید میهمان خانه بوم‌گردی «اسحاق و مرضیه» شوید. اینجا هم چای آتشی هست، هم غذاهای لذیذ ترکمنی، هم سوغات و قصه‌های شنیدنی. اقامت در خانه تاریخی شیرمحمدلی یا اقامتگاه سنتی خزر هم دیگر گزینه‌های پیش روی شماست.
منظره دلکش بافت تاریخی وخانه‌های چوبی تاریخی، با سقف‌های قرمز حلبی و کرسی چین‌های آجری اخرایی، چشم هر بیننده‌ای را به خود می‌کشد. آن سوتر اما تالاب بین‌المللی گمیشان و منطقه شکار ممنوع صوفیکم و گلفشان بی‌مانند قارن یارق ایستاده اند.
برای آشنایی با آداب و سنن و صنایع‌دستی و حتی پیشه اهالی گمیشان در گذشته، بازدید از موزه مردم‌شناسی این شهرستان، مستقر در محدوده بافت کهن را از دست ندهید.
ادامه سفر به کردکوی، مالک بام گلستان
یک شب اقامت در کردکوی به شما شانس تفریح در یکی از مناطق منحصربه‌فرد طبیعت ایران را می‌دهد. فارغ از هتل بهمن، می‌توانید در اقامتگاه بوم‌گردی «جمال» یا یکی از خانه‌های روستایی بالاجاده سکونت کنید.
پارک جنگلی امام رضا(ع) هم که آلاچیق‌های مسقف دارد مکان مناسبی برای کمپ به عنوان یک محل اقامت بی‌دردسر و بی‌هزینه است. پس از استراحت در این مسیر می‌توانید به سمت ارتفاعات درازنو و جهان‌نما حرکت کنید. در بدو ورود به شهر، نمایی از برجی تاریخی می‌بینید که نماد شهر کردکوی و معروف‌ترین بنای تاریخی غرب استان است. مسیر دسترسی به برج تاریخی و آجری رادکان، دهکده توریستی جهان‌نما است که با تابلوهای راهنمای شهری مشخص شده است.
می‌توانید ظهر یک روز بهاری هم ناهار را در رستوران کنار دانشگاه آزاد در ابتدای جاده پارک جنگلی امام رضا(ع) و یا کبابی دور میدان شهر کردکوی صرف کنید. صرف یک ناهار خوشمزه با قیمتی که متعادل‌تر از آنچه فکر می‌کنید است.
رفتن به گرگان، شهر بام‌های سرخ
گرگان و بهارش را نمی‌شود از یاد برد. همه آنچه ممکن است بخواهید در یک سفر تجربه کنید در گرگان در دسترس شماست. همه هتل‌ها با قیمت‌ها و درجه‌های گوناگون و البته خانه‌های مسافر و هتل آپارتمان‌ها و محل‌های مشخصی که برای کمپ و غیره مهیاست. برای داشتن سفری مقرون‌به‌صرفه در شهر گرگان می‌توانید در هتل آپارتمان «سیدین» یا یکی از خانه‌های مسافر شهر گرگان و دهکده توریستی زیارت هم ساکن شوید. اگرچه گرگان پر از رستوران‌های مجلل است اما جگرکی‌های گرگان صفای خود را دارد. جگر خوردن در گرگان یک عادت قدیمی است که کمتر میهمانی از امتحانش پشیمان می‌شود. کافی است سراغ خیابان مطهری را بگیرید تا در دنیای خوشمزه‌ای از بوی دل و جگر داغ قرار بگیرید. این خیابان خوشبو و خوشمزه، پیشنهاد مناسبی برای یک ناهار خانوادگی نه‌چندان پرهزینه است.
اما از اقامت و صرف غذا که بگذریم نوبت به بافت تاریخی گرگان می‌رسد؛ بافتی با پوششی یک‌دست از بام‌های سفالی به رنگ سرخ اخرایی با دیوارهای آجری و ارسی‌های چوبی. بازار و محله‌های قدیمی، مسجد جامع تاریخی برای اقامه نماز در بافت، قهوه‌خانه‌های میهمان‌نواز مانند قهوه‌خانه «پاسرو» با نمایی قدیمی برای صرف یک صبحانه در فضایی سنتی. گذرهای تو در تو و چنارهای بلند، سراهای گرد و دوار و دکان‌هایی که از گذشته تا امروز زنده و فعالند. اگر به بافت تاریخی وارد شوید نه برای صرف غذا نیازی به خروج دارید و نه برای اقامه نماز. بعد از تماشای بافت تاریخی، موزه‌های گرگان مانند موزه صنایع دستی، موزه باستان‌شناسی، کاخ موزه، تپه تاریخی قلعه‌خندان، پارک جنگلی ناهارخوران با آبشار صخره‌ای، جنگل النگدره و ارتفاعات هزارپیچ (بام گرگان) هم در انتظار شما خواهد بود.
سوغات گرگان به‌ویژه شیرینی‌های خوشمزه و حلوا اوماج مشهورش هم در محدوده بافت تاریخی گرگان به فروش می‌رسد. اگر دوست دارید غذاهای خوشمزه خانگی و کباب‌های لذیذ را هم با قیمت‌های متعارف تجربه کنید رستوران بازار را فراموش نکنید.
از گرگان به سمت شمال و رفتن به آق قلا
اگر در بدو ورود به گلستان به گرگان آمدید و قصد گشت و گذار در گلستان را دارید سه مسیر شمال، شرق و غرب به روی شما گشوده است. آنچه در غرب استان انتظار شما را می‌کشد که پیشتر گفته شد، اما یکی از مسیرهای پیشنهادی ما، سفر به سمت شمال است. هنوز مسافت اندکی از شمال گرگان را طی نکرده‌اید که با ورود به روستای محمدآباد می‌توانید توقفی در کنار آب‌بندان زیبای این روستا داشته باشید. یک استراحت کوتاه و ادامه مسیر در محور «آق‌قلا» که یکی از شهرهای ترکمن‌نشین استان است. پل تاریخی بی‌نظیر این شهرستان یکی از بدیع‌ترین سازه‌های مهندسی آبی کشور است. آلاچیق‌های عکاسی با لباس ترکمنی و فروش سوغات ترکمن هم در کنار محوطه این پل، فرصت کافی برای استراحت و حرکت دوباره در امتداد مسیر شمال را به شما می‌دهد. گِل‌فشان و تالاب اینچه در ۲۶ کیلومتری آق‌قلا هم از دیگر مناطق دیدنی این شهرستان است.
اما در سفر به آق‌قلا، تماشای روستای بدراق ملا، محل زندگی قوم یموت ترکمن را نباید از دست داد. میهمان سفره قوم یموت شدن، بخشی از روایت‌های شنیدنی قوم ترکمن را به همراه دارد. در این روستا می‌توانید ساعتی هم به تماشای شترهای ترکمنی بنشینید.
گلستان است و تنوع حیرت‌آور در اقلیم. شاید برایتان عجیب باشد اما اگر همچنان در مسیر شمال پیش بروید سبزی را پشت سر می‌گذارید و به مناطقی پا می‌گذارید که تا چشم کار می‌کند یا شوره زار است یا بیابانی. حالا اینجا همه چیز کهربایی دلپذیری می‌شود. آسمان و زمین بیش از آنچه فکر می‌کنید به هم نزدیک می‌شوند و در خطی دور به هم می‌رسند. اینچه‌برون اما با همه این سختی‌ها، مهربان است؛ منطقه‌ای مرزی با بازاری معروف. البته بیش از شهرت بازار و تجارت و اجناس ارزان قیمت، آنچه پرودگار در طبیعت این خطه خلق کرده است برای مسافران خودنمایی می‌کند. چه کسی است که با نام اترک بیگانه باشد؟ اترک و فرزندانش که از آن سیراب می‌شوند: تالاب‌ها و مرداب‌های اینچه، آلماگل، آلاگل، اینچه‌برون، بی‌بی‌شیروان، آجی‌گل، نمک و دانشمند. کافی است صبح پیش از حرکت، یک فلاسک چای و یک سبد میوه همراه ببرید. اترک و حاشیه‌اش به‌ویژه با نسیم خنکی که از آب بلند می‌شود، تماشا دارد. هنوز اما وقت بازگشت از این مسیر نرسیده است. در امتداد مسیر شمال می‌توانید تا همسایگی مختوم‌قلی فراغی بروید؛ تا نزدیک‌ترین نقطه مرزی ترکمنستان، آنجا که حتی پای یال‌های البرز بریده می‌شود؛ دهستان قازان‌قایه... از اینجای سفر، باید باک‌های بنزین و البته کپسول‌های گاز را پر کرد. در راه به جایگاه‌های سوخت متعددی بر نمی‌خورید، اما تداوم مسیر کهربایی شما را به سوی گنجینه ادب و فرهنگ ترکمن‌صحرا هدایت می‌کند. کمی بعد، از تونلی که تپه‌ها ساخته‌اند عبور می‌کنید و بعد از عبور از روستای آق‌تقای، آرامگاه عارف و شاعر شهیر ترکمن‌ها یعنی مختوم‌قلی فراغی را می‌بینید. البته آلاچیق‌های ترکمن هم با عطری از چای و سفره میهمان‌گیر ترکمنی در انتظار است. نمی‌شود گلستان را دید و سری به پیرمرد شاعر نزد، اما مراوه تپه در شعر و کلمه‌هایش خلاصه نمی‌شود. آبشار بالی‌قایه در روستایی به همین نام و منطقه شکار ممنوع قازان‌قایه از دیگر جاذبه‌هایی است که نباید تماشایش را از دست داد. اینجا دیگر نه صحبت ریال و تومان است و نه دغدغه گرانی. اینجا فقط حظ طبیعت است.
به سمت شرق رویایی و دیدنی گوزن‌های قرمز در قرق
شاید اما در این گذار، مسیر دیگری را انتخاب کنیم. این بار و بعد از گشتی در گرگان به سمت شرق حرکت می‌کنیم. پارک جنگلی قرق می‌تواند نخستین استراحتگاه ما باشد. گوزن‌های قرمز و البته محوطه موزه روستایی با آلاچیق‌های سرپوشیده حتی اگر روزی نمناک باشد هم مناسب برای تفرج و استراحت است. اگر بخواهیم در شرق استان سکونت کنیم و چندان دور از مرکز نباشیم هم کافی است به سمت دهنه زرین‌گل و محمدآباد حرکت کنیم. استشمام بوی نان محلی، گواهی می‌دهد که مسیر درست آمده‌ایم. خانه‌های روستایی دهنه محمدآباد و زرین‌گل، مکان‌های ساده، پاک و البته متناسب با جیب کارمندی برای اسکان هستند. خانه‌های مسافر علی‌آباد کتول هم از دیگر گزینه‌های مناسب اسکان هستند. اما صرف غذا در محدوده پارک جنگلی کبودوال و تاسیسات سبک در این طبیعت بی‌نظیر و بعد از عبور از کنار سد زیبا و نیلی کبودوال، انتخابی از سر سلیقه است. بعد از صرف یک غذای جنگلی، طی کردن مسیر با پیاده‌روی از پل‌های آماده به سمت آبشار، از سیمای بلندترین آبشار تمام خزه‌ای ایران پرده برمی‌دارد. از آنجا که ساکنان کهن این منطقه را قوم کتول شامل می‌شوند بازدید از موزه مردم‌شناسی علی آباد هم می‌تواند شما را با فرهنگ مردمانی غنی از صنایع دستی، شعر و آواز فولکلور آشنا کند. (چند سالی هست که موزه مردم‌شناسی علی آباد بسته شده ولی موزه تاریخ طبیعی را در پارک کبودوال داریم) فرهنگی که آن را به نام کتول می‌شناسیم. روستاهای افراتخته، چلی‌سفلی و آبشار معروفش و مجموعه روستاهای ارتفاعات ییلاقی علی‌آباد کتول در نوروز به شما تجربه آب و هوای مرطوب کوهستانی می‌دهد. معروف است که آب و هوای علی آباد و ییلاقش چنان فرح‌بخش است که حتی خواب را از چشم می‌گیرد و شما را سحرخیز می‌کند.
رامیان و آزادشهر و تماشای آبشارها، چشمه‌ها و روستاها
شاید از اینجای سفر باید برنامه‌ها را کمی متراکم‌تر کنیم تا بتوانیم از میان انبوه جاذبه‌های دیدنی شرق استان، زیباترین و برجسته‌ترین آنها را ببینیم. با این حال برای گذار در شهرستان رامیان باید به‌قدر کافی زمان گذاشت تا بعد از بازگشت و با تماشای عکس‌های یادگاری سایر دوستان، پشیمان نشویم. پارک جنگلی شیرآباد، غار و آبشارهای متعدد و زیبایش با جویباری روان در توالی آبشار بدون هیچ شک و شایدی باید در صدر برنامه‌ها قرار بگیرد (این پارک جنگلی در شهر خان‌ببین قرار دارد، یعنی قبل از شهر رامیان). چشمه سیدکلاته، آبشار خزه‌ای پشمکی، آبشار جوزک، چشمه نیلبرگ، آبشارهای سرخه کمر، غار پشمکی و دریاچه وسیع و طبیعی گل رامیان هم بخشی از آفرینش منحصربه‌فرد طبیعت رامیان است که نمونه دومی در ایران ندارد، اما این تمام موهبت‌های رامیان نیست. اگر علاقه‌مند به معماری و تاریخ هستید هم رامیان برای شما ارمغانی دارد. حمام قاجاری اروج و قلعه ماران، یکی از پر رمز و رازترین محوطه‌های تاریخی گلستان، را از دست ندهید. این روزها که تب روستاگردی داغ است رامیان هم از این قافله عقب نیفتاده و در روستای قورچای می‌تواند از شما میزبانی کند. اقامتگاه سنتی قورچای و همچنین اقامتگاه سنتی خانه‌ابریشم در فضایی آغشته به رایحه کاهگل مکان مناسبی برای اقامت به‌نظر می‌رسد. در آزادشهر هم در کنار هتلی برای سکونت، درهای خانه‌های روستایی به روی شما گشوده است به‌ویژه در اقامتگاه رضا در روستای فارسیان قانچی. در امتداد مسیر ییلاقی آزادشهر و سمت ارتفاعات جنوب شهر، تماشای روستاهایی مانند وطن با معماری نسبتا دست‌نخورده و سنتی، خوردن لبنیات و نان و غذای محلی دستپخت مادران رامیانی، عیدی خاطره انگیز را می‌سازد.
در امتداد این مسیر بعد از روستای فارسیان، روستای وامنان، هم دارای اقامتگاه بوم‌گردی است و هم طبیعت زیبایی دارد.
گنبد؛ شهر بلندترین برج آجری جهان
روایت گنبد کاووس اما روایتی متفاوت از تاریخ است. شاید برای نخستین استراحت در ورود به گنبد، دریاچه مصنوعی پیشنهاد خوبی به نظر برسد. فست‌فوت و رستوران‌های کوچک و امکانات تفریحی پیش از ورود به سرزمین طلای سفید، شما را پذیرایی می‌کند. میهمان‌سرای فردوسی، در کنار سوییت‌هایی که از سوی اداره کل میراث فرهنگی استان مجوز دارند، از اقامتگاه‌های زیبا، آرام و البته در دسترس این شهر است. حالا اما نوبت به تماشای اعجاز معماری گلستان است. اگرچه شاید شهرت برج جهانی گنبدقابوس به پای برج‌های معروف پیزا و ایفل نرسد، اما هر بیننده‌ای اعتراف خواهد کرد که شاهکار مهندسی سازه در این برج تمام آجری، بسی شگفت‌تر از برج‌های معروف است، آن هم با دانش مهندسی ۱۰ قرن پیش. این برج که در کنار محوطه باغ ملی شهر قرار دارد، نه فقط در روز که در شب با نورپردازی خلاقانه بنا، دیدنی‌تر از هر اثر تاریخی است. برج قابوس شما را به میهمانی اوج و آسمان می‌برد.
سر زدن به سد گلستان و طبیعت سبزش در بهار در کنار تفرج در مجموعه سوارکاری گنبدکاووس به عنوان یکی از زیباترین و قدیمی‌ترین مجموعه‌های سوارکاری کشور هم می‌تواند بخشی از سفر شما در گنبدکاووس باشد.
آستان امامزاده یحیی‌بن‌زید نیز، هم از زیارتگاه‌های این شهر است و هم اتاق‌هایی برای استراحت زائران دارد.
مینودشت، بهشت شمال شرق
مینودشت را باید بهشت گلستان به حساب آورد. البته این بهشت را باید در پیرامون شهر جست و جو کرد. به عنوان مثال مسیر دسترسی به چهل‌چای در هر قدم زیباست. این سو، درهای سبز و آن سوی جاده، کوه‌هایی که در ابرها فرورفته است. مسیر را تا روستاهای بلم‌جرک و قلعه‌قافه ادامه دهید. در این روستاها همه‌چیز فراهم است. اینجا روستاهای ابریشم و نوغان است و بافته‌های قزلباش. انبوه جنگل‌های هیرکانی در این منطقه هم انتظار شما را می‌کشد. اما فقط این روستای چهل‌چای نیست که شما را به خود می‌خواند. روستای ساسنگ نیز، با یک اقامتگاه روستایی زیبا (اقامتگاه ساسنگ معمولا قیمت بالایی دارد) به سبک و سیاق قزلباش هم در این روستا در منظره‌ای از جنگل و آبشارهای صخره‌ای بخشی از جادوی بهشت شرق استان است. همچنین مجتمع بوم‌گردی شاریسه روستای کلوکند و اقامتگاه قزلباش (اقامتگاه قزلباش به مدیریت «محمد قره‌جانلو» غیرمجاز است) هم مکان‌هایی برای اسکان هستند. اما میدان اصلی مینودشت و اغذیه‌فروشی‌هایی که دور تا دور میدان را احاطه کرده‌اند هم گزینه مناسبی برای صرف یک ناهار سریع و ارزان به حساب می‌آید. اگر اهل فست‌فوت یا کباب و غذای خانگی هم باشید دراین منطقه غذاهای خوشمزه‌ای برای خوردن پیدا می‌کنید.
زندگی به سبک ایل ترکمن در کلاله
همین که به کلاله وارد می‌شوید انتخاب‌های متعددی برای اقامت دارید. اقامتگاه ترکمن اوی یا خالد نبی در روستای گچی‌سو، اقامتگاه ترکمن یورت در روستا تمر قره‌قوزی و ترکمن یاشار در روستای قدونه (روستای قودنه) علیا امکان زیست در فضای ایل ترکمن را برای شما فراهم می‌کند. کلاله اما می‌تواند علاوه بر زندگی در آلاچیق‌های ترکمن، اعجاز پنهانی‌ای نیز برای شما داشته باشد. در تپه ماهورهایی که انگار رج به رج و ردیف هم چیده شده‌اند، گورستانی باستانی وجود دارد با نمادهایی سنگی که کمتر نمونه‌ای در جهان دارد. اما از همه چیز سحرانگیزتر منطقه تاگری‌داغ(کوه خدا) با آرامگاه‌های خالد نبی، بابا علم و چوپان‌آتای است. اردیبهشت این منطقه جلوه‌ای تمام عیار از بهشت است...
بعد از تماشای این منطقه اگر مسیر را به سمت گالیکش طی کنید پیش از خروج از گلستان باز هم معجزه خلقت، شما را شگفت‌زده می‌کند. حیرت‌انگیزتر این‌که پیش از خروج از کلاله و در فاصله اندکی از تپه‌ماهورها می‌توانید در جنگل آق‌سو تفرج کنید؛ جنگلی با آب‌های روان از هر گوشه و کنار.
گالیکش؛ سرزمین غارها
مشابه گالیکش با آن جنگل‌های به هم پیچیده و غارهای اعجاب‌آورش را فقط می‌توان در فیلم‌های تخیلی جست‌وجو کرد، اما اینجا نه از تخیل خبری است و نه از فیلم‌های ساختگی؛ اینجا همه چیز حقیقی است. اگر گالیکش را به‌عنوان مقصد سفر انتخاب می‌کنید حتما وسایل اقلمت در جنگل و یک چراغ‌قوه برای بازدید از غارها به همراه داشته باشید. مجموعه غارهای کیارام می‌توانند از نظر قدمت با غارهای لاسکو فرانسه و آلتامیرای اسپانیا برابری کنند. با یک تفاوت آشکار؛ این غارها هنوز بکر و دست نخورده‌اند. آبشار لوه، آق‌سو و گلستان هم، با نوای ریزش آب، سحرآمیزی فضای جنگل را دوچندان می‌کند. اگر همه آنچه در مورد این جنگل‌ها گفته‌ایم برایتان باورکردنی نیست، سری هم به موزه حیات وحش پارک ملی گلستان بزنید تا ببیند حیات وحش در این منطقه هم دست‌کمی از جنگل‌های هندوستان و آفریقا ندارد.
اما برای اقامت، علاوه بر مراکز رسمی معرفی شده از سوی میراث به عنوان سوییت و خانه مسافر، به اقامتگاه بوم‌گردی کرنگ‌کفتر در این دهکده‌ای توریستی به همین نام و همچنین اقامتگاه بوم‌گردی آلینه در روستای قلی‌تپه هم فکر کنید.
اگر میهمان گلستان در سفر از محور مشهد به سمت تهران هستید هم می‌توانید سفر را از همین نقطه آغاز و مسیر ما را بر عکس طی کنید. فراموش نکنید در یک سفر فقط هتل‌ها و رستوران‌ها و مراکز فروش گران‌قیمت نیستند که آماده ارائه خدمات هستند. گلستان هر نوروز و هر روز می‌تواند میزبان اقشار مختلف مردم باشد، نیازی به پولدار بودن نیست.
نظر شما