زینب زینال‌زاده - خبرنگار: «حاج احمد، کشاورز است. او هر سال خمس می‌پردازد. عذرا خانم همسر حاج احمد است.» اینها جملاتی‌اند که از پشت در کلاس شنیده می‌شود.

كلاس

معلم می‌خواند و شاگردان تکرار می‌کنند. حال و هوای این کلاس متفاوت است. در آن خبری از لباس فرم، نیکمت ۳ نفره، کاپشن‌های رنگی، کوله‌پشتی صورتی و بنفش نیست. شاگردان کلاس نهضت سوادآموزی سرای محله ایرانشهر، مادر و مادربزرگ‌هایی هستند که آمده‌اند به دیگران نشان دهند «زگهواره تا گور دانش بجوی» فقط مصرعی از یک بیت شعر نیست.

در کلاس را باز می‌کنیم. اجازه می‌گیریم و کنار سوادآموزان می‌نشینیم. یکی ۴۰ ساله است و دیگری بالای ۶۰سال سن دارد. خلاصه شاگردان این کلاس پا به سن گذاشته‌اند و در هرم جمعیتی، جزء افراد میانسال هستند. «مریم دهکردی» ۱۷ سال معلم پایه اول بوده و اکنون بازنشسته شده است: «فرد بی‌سواد مانند انسان نابیناست. دلم می‌خواهد به کسانی که بنا به دلایلی از یادگیری دور مانده‌اند و دوست دارند باسواد شوند، درس بدهم و در لبخندی که از خواندن و نوشتن روی لبهایشان نقش می‌بندد، سهیم باشم.» به گفته دهکردی، شاگردان حق ندارند بیش از ۲ روز غیبت کنند: «شاگردان کلاس شرایط خاصی دارند و دروس باید چندین بار تکرار شود تا یاد بگیرند. بنابراین غیبت یکی از دانش‌آموزان روند تدریس را کند می‌کند.» 

  •   اعضای یک خانواده 

کلاس نهضت سوادآموزی، تیر سال ۱۳۹۵، در سرای محله ایرانشهر تشکیل شده است و اکنون ۱۰ سوادآموز در پایه اول و ۱۵ سوادآموز در پایه دوم دارد. شاگردان کلاس فقط همشاگردی نیستند. آنها با گذشت حدود ۲ سال مانند اعضای یک خانواده شده‌اند و در غم و شادی یکدیگر شریک هستند. معلم کلاس نهضت می‌گوید: «سوادآموزی رکن اصلی کلاس نهضت است اما در کنار یادگیری حروف الفبا تلاش کرده‌ایم با هم رفیق باشیم و با تبادل تجربیات، درس نوعدوستی بیاموزیم.» شاگرد تازه‌وارد کلاس «گیتی آتش بند» است که بنا به دلایلی دچار افسردگی شده بود تا اینکه به کلاس نهضت ‌آمد و ثبت‌نام کرد. او می‌گوید: «اوایل حال و روز خوبی نداشتم اما بودن در کنار همشاگردی‌های خوب و بامعرفت، حالم را دگرگون کرد و شکر خدا روزگارم بهتر شده است.» 

  •   برکت کار خیر 

کلاس نهضت رایگان برگزار می‌شود و دهکردی سوادآموزی به بی‌سوادان را زکات علم و تخصصش می‌داند: «سال‌ها درس خواندم و تدریس کردم. الان وقت آن است که زکات تخصص و علمم را بپردازم و چه چیزی بهتر از اینکه دانشم را در اختیار کسانی قرار دهم که تشنه علم و آگاهی هستند.»  او آرزو دارد به نیت پدر و مادرش مدرسه‌ای در نقطه محروم کشور بسازد: «تنها آرزویم ساخت مدرسه در نقاط محروم کشور است که امیدوارم توفیق این کار را داشته باشم.»

  •  ‌ لذت خواندن و نوشتن 

سوادآموزان با عشق و علاقه و پشتکار در کلاس درس حاضر می‌شوند و باور دارند که شرکت در کلاس نهضت سبب شادابی و نشاطشان شده است: «بچه‌ها بزرگ شده‌اند و خانواده تشکیل داده‌اند و ما تنها شده‌ایم. خواندن کتاب و ورق زدن روزنامه‌ها و اطلاع از مسائل مختلف علاوه بر سرگرمی، گزینه خوبی برای پرکردن اوقات فراغت و تنهایی‌هایمان است.» «رباب هوشنگی» ۷۲ سال دارد و مسن‌ترین شاگرد کلاس است. او می‌گوید: «وقتی کتاب به دست می‌گیرم و می‌خوانم یا روی کاغذ اسمم را می‌نویسم، لذت می‌برم. با شرکت در این کلاس‌ها می‌توانم قرآن بخوانم و این کار برایم بسیار لذت‌بخش است.»  سوادآموزان کلاس علاوه بر محله ایرانشهر از محله‌های دیگر هم می‌آیند و شرکت در این کلاس برای عموم آزاد است.  

  • ‌ تلاش برای ریشه‌کنی بی‌سوادی

مدیر سرای محله ایرانشهر با جدیت برگزاری کلاس نهضت را پیگیری می‌کند و باور دارد خدمت به این افراد که نیاز به حمایت دارند، وظیفه است. «پژمان گودرزی» می‌گوید: «مبارزه با بی‌سوادی و ریشه‌کن کردن آن نیاز به همت و مشارکت همگانی دارد و بنده هم به‌عنوان مدیر سرای محله در حد اختیارات و وظایفم تلاش کرده‌ام گامی در این‌باره بردارم و خداراشکر با استقبال خوب شهروندان مواجه شده است.» به گفته او این کلاس ویژه بانوان است اما در صورت درخواست، برای آقایان نیز کلاس سوادآموزی دایر می‌شود.

کد خبر 429748

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha