بفرمایید شربت زعفران!

تماشاچیان با خانواده‌ها یا دوستانشان آمده‌اند، مثل کیانا جهانگرد 17ساله، که عینک دودی و دست‌بندش به رنگ پرچم ایران است. او به همراه خانواده‌ آمده و می‌گوید كه قبلاً هم این فضا را تجربه کرده است.

بازي كه شروع مي‌شود همه به پرده‌ی سینما خیره مي‌شوند. صدای شیپور در سینما می‌پیچد. این‌جا با استادیوم دو تفاوت دارد: نخست اين‌كه اين‌جا خوش‌بختانه خانم‌ها می‌توانند به تماشاي مسابقه‌ها بنشینند و ديگر تماشای بازی روي پرده‌ی نقره‌ای با گزارش عادل فردوسی‌پور است.

سینما ایران در خیابان شریعتی، روبه‌روي خیابان بهار شیراز، پر از صدای فریاد تماشاچیانی است که به اتفاق‌هاي بازي واکنش نشان می‌دهند. وقتی بیرانوند خوب توپ‌ را مي‌گيرد و از دروازه دفاع می‌کند، تماشاگران تشویقش می‌کنند و در دقیقه‌ی پنجم به‌خاطر كم‌دقتی‌ روزبه چشمی، خطاب به کی‌روش داد می‌زنند:

- روزبه چشمی رو بیار بیرون!

- ...گل به خودی نزنه خوبه!

اما بازیکنی که دقیقه‌ي 94 گل به خودی می‌زند، فوتبالیست مراکشی است که دل 80 میلیون ایرانی را شاد می‌کند و خودش از ته دل مي‌زند زير گریه! در فضای مجازی بسیاری از ایرانی‌ها با او هم‌دردی می‌کنند.

در سالن تشویق ایسلندی می‌کنیم، از آن تشویق‌هایی که آخرش به اوج می‌رسد. توپ بیش‌تر دست مراکشی‌هاست، طوری که وقتی عادل می‌گوید: «اگر داور الآن سوت پایان را بزند، همه راضی هستیم.» تماشاچیان به نشانه‌ي موافقت می‌خندند.

تا اواسط نيمه‌ي اول، توپ 67‌ درصد در اختيار مراکشي‌ها و 33‌ درصد زير پاي فوتباليست‌هاي ما بوده است. اين نسبت تا آخر بازی زیاد تغییر نمی‌کند. اما این‌ها باعث شكست ما نمي‌شود. همین‌طور اتفاق‌های دیگر مانند کفش نفروختن كمپانی نایک به ما. بعد از بازي ایرانی‌ها با هشتگ wediditwithoutyou#‌* به كمپاني نایک جواب مي‌دهند.

موقعیت‌های گل کم نیستند و جمعیت که انگار طاقتشان تمام شده، هم‌زمان دست و فریاد می‌زنند: «این گله، این گله.» تا این‌که اواخر بازی به آرزویشان می‌رسند. به قول فردوسی‌پور «ما فقط با فوتبال می‌تونیم این‌قدر زود به آرزوهامون برسیم.»

بازی تمام می‌شود اما شور و شادی مردم نه. مثلاً یاشار نیرومند 15ساله و پوریا شفیعی 16ساله را مي‌بينم. اين دو، از نوجوان‌هايي هستند كه با هم آمده‌اند، کلی عکس و فیلم گرفته‌ و در اینستاگرام‌ منتشر کرده‌اند. بیرون سینما غوغایی است. صداي بوق و فرياد شادي در هم آميخته است. حالا حتي كساني هم كه فوتبال تماشا نمی‌کنند، در شادی مردم شريك شده‌‌اند.

* بدون شما، انجامش داديم.

عکس: نیلوفر شهسواریان