البته با وجود مولفه‌های دینی و فرهنگی که ما در کشور داریم، متأسفانه شاهدیم که موضوعاتی که خانواده‌ها و زنان را تهدید می‌کند ازجمله مشکلات مربوط به خشونت که در تمام دنیا هم وجود دارد، در کشور ما هم دیده می‌شود. زنان نیمی از جوامع را تشکیل می‌دهند و قدرت و نیروی عظیمی هستند که می‌توانند در مدیریت کشور و مسائل مربوط به توسعه، رشد مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... نقش عمده‌ای را ایفا کنند و تأثیر‌گذار باشند.
متأسفانه موضوع خشونت علیه زنان در کشور ما در سال‌های گذشته رو به افزایش بوده است و حتی در برخی موارد شاهدیم که به حریم اجتماعی و فردی زنان تعرض می‌شود. به همین دلیل باید سازوکاری وجود داشته باشد تا در آینده شاهد این مسئله نباشیم و در عین حال این واقعیت در جامعه و از سوی همه افراد پذیرفته شود که در عین حال که از زنان در برابر خشونت حفاظت کنیم، از قدرتمندی، توانمندی و هوشمندی آنها در مدیریت میانی و کلان جامعه نیز- در جاهایی که منطبق با اصول علمی است- استفاده شود.
همانطور که در قانون اساسی برای زنان جایگاه ویژه‌ای در مباحث تقنینی پیش‌بینی‌شده، باید یک ابزار قانونی نیز برای دفاع از حقوق زنان داشته باشیم و این مسئله نیز با حرف و شعار محقق نمی‌شود. باید قوانین بازدارنده‌ای در این خصوص وجود داشته باشند تا اگر در جایی به حریم شخصیتی و اجتماعی زنان به هر علتی تعرض شد، با استفاده از ابزارهای پیش‌بینی شده امنیت آنها حفاظت و تأمین شود.
بر این اساس باید قانونی در این زمینه مصوب شود تا مبانی خانواده به‌عنوان نخستین و مهم‌ترین نهاد اجتماعی توسط آن حفظ شود. زنان ایرانی باید اطمینان داشته باشند اگر در جایی به حقوق آنها تجاوز شد حتما از طریق قانونی از حقوق آنها دفاع می‌شود که تنها راه این حمایت وجود مباحث تقنینی است که باید مدنظر قرار بگیرد و از ضروریات امروز جوامع بشری وجود همین قوانین بازدارنده است.
لایحه تأمین امنیت زنان در برابر خشونت از راهکارهایی بوده که به همین منظور در کشورمان تدوین شده اما هنوز برای بررسی بیشتر به صحن مجلس نرسیده است و ضرورت دارد تا هر چه زودتر این لایحه به‌دست نمایندگان برسد تا بررسی‌های لازم درخصوص آن انجام و با تصویب نمایندگان به قانون تبدیل شود. با تصویب قوانینی که قدرت بازدارندگی دارند و از نیازهای جامعه بشری هستند، می‌توان از اجحاف و حوادث ناگوار مانند اسیدپاشی و تعرض به حقوق زنان جلوگیری کرد.
این قوانین باید به‌گونه‌ای باشند که منطبق با نیازهای روز جامعه باشند و موازی با آنها باید مباحث فرهنگی نیز درنظر گرفته شود تا چنانچه افرادی متمرد به قانون هستند و به‌صورت خودسرانه عمل می‌کنند، با حقوق همنوع خود ازجمله زنان آشنا شوند. پس در کنار قوانین و ابزار بازدارنده باید بسترسازی فرهنگی نیز انجام شود و همین کار باعث می‌شود تا زنان و مردان هم به حقوق خود و هم به حقوق دیگران آشنا شوند و همین مسئله امنیت و انضباط اجتماعی را ایجاد می‌کند.
همچنین در کنار آموزش‌های اجتماعی و فرهنگی باید مباحث حقوقی نیز به افراد آموزش داده شود تا به تکالیف و حقوق خود آشنا شوند و بدانند در هر کجا حق و تکلیف آنها چیست. در این صورت کمتر با ناهنجاری‌های اجتماعی مواجه می‌شویم چرا که همین ناهنجاری‌های اجتماعی که بر اجتماع و افراد عارض می‌شود سبب به‌وجود آمدن برخوردهای قهری می‌شود. امیدوارم با روندی که نمایندگان مجلس درخصوص بررسی لوایح در پیش گرفته‌اند هر چه زودتر لایحه تأمین امنیت زنان در برابر خشونت به تصویب برسد.
نظر شما