به گزارش مهر، دکتر محمدباقر الفت در اختتامیه کارگاه هم‌اندیشی قضات برتر دادگاه‌های اطفال و نوجوانان منتخب از۲۰ استان کشور که به همت اداره کل پیشگیریهای فرهنگی و اجتماعی برگزار شد، یکی از اهداف برگزاری این کارگاه را تاکید هر چه بیشتر بر ضرورت بهره‌مندی از مشاوران در فرایند رسیدگی به پرونده‌های اطفال و نوجوانان برشمرد و تصریح کرد: ما قصد داریم نگاه و نگرش قضات را در خصوص مشاوره تغییر دهیم و قاضی با دید بهتری به نظر مشورتی مشاور بپردازد.
بخشي از اظهارات معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه را در ادامه بخوانيد:
*ستایش قریشی دختربچه‌ای بود که فروردین سال ۹۵ در اطراف تهران توسط یک پسر نوجوان به قتل رسید.
*در این پرونده که قاتل و مقتول هر دو طفل بوده‌اند، می‌بینیم که یک نوجوان ، ابتدا در محیط خانه موردغفلت قرار گرفته است. او طفل ناخواسته بوده است. پدرش کارمند صنایع دفاع، هر روز صبح از جنوب شهر تهران نزدیک شهرستان ورامین به محل کار خود در شمال شهر می‌رفته و شب‌هنگام به منزل می‌رسیده است. این نوجوان در بین چند دختر در خانواده خود بوده و زندگی کاملا مستقل و جدا از خانواده را در پیش گرفته بود ؛ به نحوی که در طبقه دوم خانه در اتاقی مجزا زندگی می‌کرده و فقط از حمایت‌های مالی و پشتیبانی خانواده برای برآورده کردن نیازهایش برخوردار بوده است.
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه ادامه داد: امیرحسین، خود را محبوس در آن اتاق کرده و زندگی در فضای مجازی را در پیش گرفته بود. با همسالان خود نیز اصلا ارتباطی نداشته و اهل حضور در مسجد، حسینیه، کتابخانه و پارک هم نبوده است. در این سن و سال معمولا دیده می‌شود که نوجوانان به خانواده خود در حد خرید مایحتاج کمک می‌کنند اما این نوجوان کارش این بوده که فقط در فضای مجازی روزی دو تا سه فیلم پورنو و ... را دانلود و تماشا کند ، او به اصرار پدر و مادرش وبه دلیل افت وضعف تحصیلی در یک مدرسه غیرانتفاعی نیز ثبت نام شده بود.
امیرحسین در با یک زن به مراتب بزرگ‌تر از خود در سن ۱۴ سالگی رابطه جنسی کامل برقرار كرده بود. حال این سوال مطرح است که چرا یک بچه ۱۷ ساله چنین قتلی به این فجیعی را باید مرتکب شود؟ به دستور حضرت آیت‌الله آملی لاریجانی رئیس محترم قوه قضائیه، آسیب‌شناسی پرونده قتل ستایش را برعهده گرفتیم که این کار به همت همکاران بنده دراداره کل پیشگیریهای فرهنگی واجتماعی و اساتید دانشگاه انجام شد. ابتدا پرونده شخصیت متهم را بررسی کردیم تا ببینیم دقیقا داریم چه کسی را محاکمه می‌کنیم. این پسر نوجوان، ارتباط فوق‌العاده و ویژه‌ای با بعضی از شبکه‌های مجازی که خیلی خطرناک و فاجعه‌بار هستند، داشته است و تمام آسیب‌هایی که طی سالیان متمادی به او وارد شده، در یک بعدازظهر با دیدن یک دختربچه ظاهرمی شود و مانند یک هیولا با ستایش رفتار کرده است. حال باید دید که آیا او به عنوان قاتل، حالت کمال عقل را داشته است؟
*وقتی می‌خواهیم یک کودک یا نوجوان را محاکمه کنیم باید شرایط او را به دقت مورد توجه قرار دهیم. در این پرونده باید به این جمع‌بندی برسیم که آیا شرایط ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی وجود دارد یا می‌توانیم به خاطر مسلوب‌االاختیار بودن او(که ناشی از مصرف همزمان حشیش والکل بوده است. ) حکم را مطابق ماده ۱۵۴ همین قانون ، تخفیف دهیم یا خیر؟ در این زمینه، نوع برداشت قاضی بسیار اهمیت دارد.
*امیرحسین سیاه‌مست بوده زیرا الکل زیاد به همراه حشیش مصرف کرده است. به نظر شما قاضی محترم، در چنین پرونده‌ای چگونه حکم باید صادر کرد؟ بی‌تردید اگر از روانشناس و مشاور مشورت بگیریم، حکم بهتری صادر می‌شود زیرا علم قاضی محدود به قوانین است. قاضی باید مشورت کند و سطح آگاهی خود را در این زمینه بالا ببرد زیرا گاهی حساسیت موضوعات بسیار بالاست.
*هدف ما این است که قضات محاکم اطفال یک رویه واحد داشته باشند و قسمتی از فضای دادگاه را به مشاور اختصاص دهند و حتما نقطه‌نظر کارشناسی را از مشاور دریافت کنند. ما در واقع می‌خواهیم ارتباط قاضی با مشاور دادگاه اطفال و مددکاران را نظام‌مند کنیم.
نظر شما