زن در این کانون کوچک اجتماع، محور سامان‌بخشی به امور خانواده و آرمان‌های اصیل آن است. او مایه سکون و آرامش، سلامتی و سعادت، تعادل و شکوفایی خانواده است.
در اسلام نیز پایه و اساس جامعه بشری خانواده است و رکن اصلی تشکیل خانواده را ازدواج می‌داند و زن را سبب بقای این اجتماع کوچک می‌شناسد. شاید تعداد زنان نصف جمعیت کشور باشد اما نقش کلیدی آنها در آموزش رفتارهای اجتماعی، فرهنگی و رشد آینده کشور بسیار بیش از این است، زیرا زنان انتقال‌دهندگان اصلی فرهنگ و الگوی خانواده در طی قرون بوده‌اند و با انتقال رفتارهای اجتماعی باعث حفظ فرهنگ و آیین و مذهب شده‌اند.
از آنجایی‌که زنان پرورش‌دهنده فرزندان آینده این مرز و بوم هستند، می‌توانند بیشترین تأثیر را در انتقال توسعه پایدار و حفاظت از محیط‌زیست داشته باشند. کودکان راه درست استفاده از منابع، اصول اساسی زندگی، ارتباط صحیح با محیط اطرافشان را از مادران خود می‌آموزند. به همین جهت هرچه میزان آگاهی علمی، اجتماعی و فرهنگی زنان و دختران ما افزایش یابد جامعه‌ای پیشرفته‌تر و تکامل‌یافته‌تری خواهیم داشت.
آنها زمانی می‌توانند بهترین الگو و آموزشگر باشند که خود آموزش‌های لازم درمورد مسائل مربوطه را دیده باشند. موضوع مهم کاهش زباله و تفکیک در مبدأ نیز ازجمله مسائل زیست‌محیطی است که زنان باید نسبت به آن آگاهی لازم را داشته باشند.
زن به‌عنوان همسر، مادر و برنامه‌ریز جامعه کوچک خانواده، نقش اصلی در تنظیم خریدهای منزل و چگونگی مصرف را دارد و می‌تواند در تغییر و بهینه‌سازی الگوی مصرف و کاهش مقدار زباله و استفاده صحیح از منابع تأثیرگذار باشد.
زنان خانه‌دار که بیشتر وقت خود را در منزل سپری می‌کنند نقش بسیار مؤثری را در زمینه آموزش و پرورش، مسائل زیست‌محیطی و مصرف بهینه دارند. مادران با رفتارهای صحیح خود می‌توانند ارزش زباله‌ها و چگونگی تفکیک آنها را به کودکان بیاموزند.
فرزندان باید بدانند که کاغذ، کتاب، دفتر، روزنامه، شیشه، فلزات، چوب، پلاستیک و... بی‌ارزش نیستند. آنها را باید مانند نان خشک که در فرهنگ همه ایرانیان نهادینه شده است جداگانه در ظرف‌های ویژه بریزند.
زنان کارمند نیز علاوه بر این امر مهم در منزل، باید در محیط کار خود مصرف درست و تفکیک زباله‌های خشک را رعایت کنند. همچنین ایجاد انگیزه این عادت را در همکاران خود به‌وجود آورند.
روابط عمومی سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری تهران
