قول می‌دهم به تو

کلام خداي تو از روي راستي و عدالت به حد کمال رسيد و هيچ‌کس تبديل و تغيير آن کلمات نتواند کرد و او خداي شنوا و داناست. (سوره‌ي انعام، آيه‌ي 115)

هرروز زندگي من پر از قول‌هايي است که به آن‌ها وفا کرده‌اي. قول* داده بودي امروز روز خوبي باشد، قول داده بودي فرصت خنديدن داشته باشم و پايان روز، قبل از اين‌که به خواب بروم از روزي که پشت سر گذاشته‌ام راضي باشم.

جريان روتين زندگي سرشار از قول‌هاي بزرگ و کوچک تو است. مي‌دانستم همين‌‌روز‌ها تابستان از راه مي‌رسد با اين حال چون تو قولش را داده بودي از راه رسيد. اگر از ابتداي آفرينش قول آن را به دنيا نداده بودي، اگر نگفته بودي هرسال همين‌روز‌ها تابستان شروع مي‌شود، حالا اين اتفاق نمي‌افتاد.

* * *

در زندگي همه‌ي ما، آدم‌هاي زيادي هستند که با آن‌ها قول ‌و ‌قرار مي‌گذاريم، اما هميشه نمي‌توانيم به قول‌‌هايمان عمل کنيم. گاهي اتفاقاتي پيش مي‌آيد و شرايط تغيير مي‌کند و ما ناچار از قول‌هايمان دست مي‌کشيم. اما در مورد تو همه‌چيز فرق مي‌کند. خودت شرايط را طوري تغيير مي‌دهي که تمام قول‌هايت پا‌بر‌جا بمانند.

حس خيلي خوبي است کسي را داشته باشي که بتواني روي تمام قول‌و‌قرار‌هايش حساب کني. وقتي مي‌گويد «همه‌چيز درست مي‌شود»، ديگر نگران نباشي و زماني که مي‌گويد «تا آخرش با تو هستم»، دلت قرص شود که به راه بيفتي.

* * *

در روز‌هاي پاياني فرصت يک‌ماهه ايستاده‌ام. چه فرصت بي‌نظيري! در روز‌هايش بندگي کردم و شب‌هايش را با حرف‌زدن با تو سحر کردم. اين روال، همان قول‌و‌قرار بندگي و خدايي‌کردن ميان ما بود. کاش تو از رسم بندگي‌ام راضي باشي.

گفتي اين يک ماه با تو باشم. گفتي به آن‌چه گفته‌اي عمل کنم. گفتي پايان اين فرصت يک‌ماهه حال خوبي در انتظارم خواهد بود. من حرف تو را پذيرفتم و تو هم به قولت وفا کردي.

تو از پنهان‌ترين حال من با‌خبري. مي‌داني هيچ‌وقت به خوبي اين روز‌ها نبوده‌ام و تنها يک‌بار در سال اين حال خوب برايم پيش مي‌آيد. اين آرامش منحصر‌به‌فرد، اين لبخند رنگارنگ که جانم را زيبا کرده است و حتي پنجره‌ي خانه که هر بامداد طلوع روز را از آن تماشا کردم، همه قول‌هاي تو هستند که به آن‌ها وفا کرده‌اي.

گفتي در اين ماه هر چه از من بخواهي مي‌پذيرم. من هم خواسته‌هايم را هر بامداد و هر غروب تکرار کردم. مي‌دانم به قولت عمل مي‌کني. در انتظار جواب تک‌تک دعا‌هايم مي‌مانم.

راستي حواسم هست ماجراي عهد و پيمان ماجرايي دو‌سويه است. من هم قول‌هاي زيادي به تو داده‌ام که پاي تمامشان مي‌مانم.

پس از تو مي‌خواهم در اين راه به من کمک کني. مي‌خواهم تمام ماجرا‌هاي زندگي‌ام را در مسير قول‌و‌قرار‌هايم قرار بدهي تا مبادا دگرگوني اوضاع روزگار، مرا از آن‌ها دور کند. لطفاً راهم را به سوي پيمانم هموار کن که اگر تو بخواهي من تا هميشه پاي قول‌و‌قرار‌هايمان مي‌مانم.

* در هرجاي قرآن که لفظ «کلمه» به خدا نسبت داده شده، منظور قول و سخن است. (ترجمه‌ي تفسير الميزان)