زنان در ترک اعتیاد از مردان تنهاترند با این‌که اعتیاد تعداد زیادی از زنان را هم درگیر کرده‌است، اما امکانات طراحی شده برای مردان شرایط بهتری را فراهم آورده تا برای رهایی از این « بلای خانمان‌سوز» تلاش کنند.
فرید براتی‌سده، مدیر دفتر پیشگیری و امور اعتیاد سازمان بهزیستی، کمبود مراکز «سرپناه» را یکی از مهم‌ترین مشکلات پیش‌روی زنان برای ترک اعتیاد عنوان کرد.
به اعتقاد براتی زنان معتاد تحت درمان نیازمند استفاده از سرپناه‌هایی هستند که بتوانند حداقل تا زمان طی شدن مراحل درمان در آنجا اقامت کرده و از مزایای این مراکز بهره‌مند شوند.
با توجه به این‌که تعداد زیادی از زنان معتاد دارای فرزندان کوچک هستند و نمی‌‌توانند مراقبت از فرزندشان را به شخص دیگری واگذار کنند، تقاضا می‌‌کنند تا در صورت امکان فرزندشان را نیز در کنار خود نگه‌دارند.
از آنجا که جدا کردن مادر و فرزند در بسیاری موارد ممکن نیست و بیم جدا شدن از فرزند نیز سبب می‌شود که زنان در مراجعه به مراکز ترک اعتیاد تعلل کنند، چاره‌اندیشی برای این مشکل از اهمیت فراوانی برخوردار است.
از سوی دیگر نیاز زنان به اقامتگاه دائمی و کمبود این اقامتگاه‌ها در کشور یکی دیگر از دلایلی است که سبب می‌شود ترک اعتیاد زنان با اختلال فراوان روبه رو شود.
بسیاری از زنان معتاد فاقد سرپناه و مسکن هستند و چنان‌چه سازمان‌های حمایت‌‌گر نتوانند مشکل سرپناه این گروه از زنان را برطرف کنند در جذب آن‌ها برای قرار گرفتن در سیکل درمان اعتیاد ناتوان خواهند ماند.
بر اساس گفته‌های مدیر دفتر پیشگیری سازمان بهزیستی هم‌اکنون تنها یک مرکز نگهداری و سرپناه برای معتادان زن در کشور وجود دارد.
براتی با اشاره به وجود این مرکز گفت: سازمان بهزیستی با همکاری یک مرکز غیردولتی توانسته‌است مرکز ترک اعتیاد زنان «خورشید» را راه‌اندازی کند و فعلا همین یک مرکز برای ترک اعتیاد زنان در کشور فعال است.
براتی افزود: بر اساس پیش‌بینی انجام شده در سازمان بهزیستی قرار بود امسال 30 سرپناه در کشور راه‌اندازی شود در حالی‌که با گذشت 8 ماه از سال تنها 15 مرکز راه‌اندازی شده‌است.
او مهم‌ترین مشکل عدم راه‌اندازی این مراکز را کمبود بودجه عنوان کرده و گفت: ما پتانسیل‌های مناسبی‌برای انجام این کار در اختیار داریم و برای تبدیل این پتانسیل‌ها به عمل و عملیاتی کردن برنامه‌ها مشکلی نداریم اما کمبود بودجه به ویژه در تامین سرپناه برای معتادان سبب بروز اختلال در این کار شده‌است.
رئیس سازمان بهزیستی، اما معتقد است در برنامه‌ریزی برای توسعه کشور باید اهمیت بیشتری به توسعه اجتماعی داد.
ابوالحسن فقیه با اشاره به فاجعه انسانی پیش آمده در عسلویه گفت: ما شاهد توسعه اقتصادی و صنعتی قابل توجهی در عسلویه هستیم به قسمی که پیشرفت‌های انجام شده در این منطقه از کشور مایه فخر نظام است اما در عین حال رواج و توسعه اعتیاد سبب شده تا این منطقه از کشور با مشکل روبه رو شود.
فقیه بدون اشاره به وظایف و عملکرد سازمان بهزیستی درخصوص معتادان می‌گوید برای مبارزه با اعتیاد باید به مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نگاهی توامان داشت، چرا که در صورت توجه تک بعدی قطعا مبارزه به نتیجه مطلوبی نمی‌رسد.
او با انتقاد از پذیرش مسئولیت مبارزه با اعتیاد توسط یک دستگاه خاص دولتی تأکید کرد: مبارزه با اعتیاد به دست یک گروه، تشکل یا سازمان خاص انجام نمی‌شود بلکه این مبارزه با هماهنگی و انسجام در برنامه‌ریزی تمام نهادها و سازمان‌های دولتی و غیر دولتی و همکاری مردم به نتیجه مطلوب می‌رسد.
بر اساس گفته‌های فقیه آمارهای منتشر شده در سال 1382 نشان داده که رشد اعتیاد در 20 سال منتهی به این سال 8 در صد بوده است یعنی رشد اعتیاد در کشور در فاصله زمانی 1362 تا 1382 بر اساس این آمار 3 برابر رشد جمعیت کشور بوده‌است.
رئیس سازمان بهزیستی با تاکید بر این‌که پیشگیری بهترین راه مبارزه با اعتیاد است گفت: با توجه به این که هر یک ریال بودجه صرف شده در بخش پیشگیری معادل صرف 15 ریال پول در بخش در مان است، به این معنا بودجه پیشگیری یک پانزدهم هزینه‌ای است که باید در بخش درمان صرف شود.
