خودمان را ویرایش کنیم!

وقتی که آرزوهایمان را می‌شمردیم و دلمان می‌خواست همراه با نوشدن و تغییر طبیعت ما هم تغییر کنیم.

یادتان می‌آید؟ آیا شما هم تصمیم گرفتید که نو شوید و حالا دنبال تغییر در خود هستید؟ اگر این تصمیم را گرفته‌اید لازم است که خودتان و رفتارهایتان را مثل یک داستان ویرایش کنید.

در واقع هرکسی در زندگی، داستان‌های شخصی خودش را دارد، داستان‌هایی که گاهی با شکست و ناامیدی همراه بوده‌اند و روی نگاه ما به جهان و در نتیجه بر روی رفتارهای ما هم تأثیر داشته‌اند.

حالا در ویرایش دوباره، امکان تفسیر وقایع و شرایط این داستان‌ها وجود دارد که در نهایت به «تغییر در خود» کمک می‌کند. در این ویرایش بد نیست نگاهی هم به رفتارهای شهری‌ خود بيندازيم چون هرروز رفتارهای شهری ما داستان يا داستان‌هايي درون خود دارند، داستان‌هايي كه بر رفتار ديگر شهروندان و  البته محیط‌زیست شهري هم تأثيرگذار است.

ما از شهری که در آن زندگی می‌کنیم جدا نیستیم و هررفتار ما تأثیر مستقیمی بر روی زیبایی و شکوه شهرمان دارد.

هرحضور ما در خیابان‌های شهر می‌تواند داستان کوتاهي داشته باشد، ما این داستان‌ها را شكل مي‌دهيم و دوباره می‌خوانیم و البته مي‌توانيم آن‌ها را ویرایش ‌کنیم. حتی می‌توانیم داستان‌هایی را برای ویرایش آماده کنیم که قهرمان آن، دیگر همشهریان ‌ما بوده‌اند و ما فقط نظاره‌گر بوده‌ایم.

• علامت بزينم

در قدم اول، داستانی از روزهای حضورمان در شهر انتخاب می‌کنیم؛ داستانی که در یاد ما باقی مانده است. داستان را دوباره از نو می‌خوانیم و بخش‌های مهم آن را  با ماژیک فسفری علامت مي‌زنيم؛ این خط‌های رنگ‌آمیزی شده، همان رفتارهایی هستند که نیاز به مکث دارند و لازم است که در آن‌ها تجدیدنظر کنیم.

بخش‌های مشخص‌شده، همان‌ رفتارهایی را مشخص مي‌كنند که تصویر شهر را خراش می‌دهند؛ خراش‌هایی که انگار با ناخن روی یک عکس چاپ شده کشیده شده و عکس را نازیبا کرده‌اند.

پیدا‌کردن علت این خراش‌ها زیاد سخت نیست. گاهی به دست‌های ما مربوط می‌شود؛ دست‌هایی که زباله‌های کوچک و بزرگ را حمل می‌کنند و آن‌ها را در محل نامناسب قرار می‌دهند.

گاهی مربوط به پای ما می‌شود و قدم‌هایی که عبور از سطح خیابان را به گذر از روی پل عابر پیاده ترجیح می‌دهند و گاهی به چشم‌های ما مربوط می‌شوند که خط‌کشی‌های عابر پیاده و چراغ راهنمایی عابران را نمی‌بیند.

این خراش‌ها گاهی مربوط به گوش‌های ما می‌شود، وقتی در اماکن عمومی با تلفن‌همراه و یا با دوستانمان بلند‌بلند صحبت می‌کنیم.

موارد دیگری از اين قبيل مي‌توان مثال زد، مانند فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه‌ي عمومی، نوع رفتار در این نوع وسایل، نوع رفتار ما در حفظ و نگه‌داری مبلمان شهری و البته گیاهان ودرخت‌ها و محیط‌زیست شهری و... خراش‌های بسیاری روی تصویر شهرمان وجود دارند که ما و دیگر همشهریان آن‌ها را کشیده‌ایم و این خراش‌ها و رفتارهایی که آن‌ها را ایجاد کردند، نیاز به ویرایش دارند.

• یک داستان شهری شخصی

پریاي 16‌ساله، یک داستان شهری دارد که مربوط به راه مدرسه است؛ یک داستان هرروزه که بخش مشخصی از آن در هرداستان علامت مي‌زند؛ داستان طی‌کردن یک مسیر کوتاه با ماشین شخصی مادر.

در واقع او باید هرروز از روی پل عابرپياده یک اتوبان بگذرد و به مدرسه‌اش در آن سوی اتوبان برسد و برای این که از روی پل عابرپياده رد نشود هرروز با ماشین به مدرسه می‌رود و برمی‌گردد. او فکر می‌کند تا اندازه‌ای در ترافیک و آلودگی هوا نقش دارد.

مهدیار 15‌ساله، هم داستان دیگری دارد که خیلی شخصی است و مربوط به زباله‌های کوچک و باغچه و جوی آب می‌شود!

فاطمه 15‌ساله را هم داستان شهری یکی از دوستانش آزار می‌دهد؛ داستانی مربوط به عادت به شکستن سرشاخه‌های درختان و...

همه‌ی ما داستان‌هایی داریم که در ظاهر شخصی‌ اما در واقع عمومی‌اند؛ داستان‌هایی که نیاز به ویرایش دارند تا دوباره تکرار نشوند؛ تا در داستان‌های بعدی نیاز كم‌تري  به ویرایش آن‌ها داشته باشيم.

• به خودتان نمره بدهید

بیایید با هم به آینده سفر کنیم. به حدود يك ماه بعد، روزهای زیبای اردیبهشت و سرسبزي و زیبايي طبيعت.

وقتي داستان‌هایمان را انتخاب کردیم و  بخش‌هايي از آن‌ها را علامت زديم و دور بعضی‌ موارد خط کشیدیم؛ لازم است بنشينيم اين رفتارها را بررسی کنيم، به نتیجه‌ی منفی این رفتارهای علامت‌خورده در شهر، با دقت نگاه کنيم كه حالا دیگر نوبت عمل است.

در واقع با علامت‌زدن و بررسی رفتارها، تغییری در ما ایجاد نمی‌شود و حتماً نیاز به یادآوری و تمرین وجود دارد. راه‌های مختلفی برای این کار پیش روی ما قرار دارد.

به‌عنوان مثال می‌توانیم یک کلمه را به‌عنوان کد یا رمز انتخاب کنیم و وقتی در موقعیت مشابه قرار می‌گیریم آن کد را به خودمان یادآوری کنیم.

مثلاً برای زباله‌انداختن واژه‌ای را انتخاب می‌کنی و هروقت زباله‌ای در دستت بود آن واژه را به یاد می‌آوری و با یادآوری قول و قراری که با خودت گذاشته‌ای، دیگر زباله را در خیابان رها نمی‌کنی؛ به همین سادگی.

این کار با تمرین و تکرار در ما نهادینه می‌شود و در پایان سال تغییری که به‌دنبال آن بودیم در رفتارهای شهری ‌ما و در سطح شهر ایجاد می‌شود.

بعد از آن وقت نمره‌دادن می‌رسد؛ بهتر است در مرحله‌ی آخر به خودمان نمره بدهیم و اگر نمره‌ي ما بالاتر از 19 بود می‌توانیم به خودمان یک هدیه بدهیم، این از زیباترین هدیه‌های دنیاست.