اسکیزوفرنی، شایع‌ترین اختلال روان‌پریشانه است اما چند شخصیتی نیست.
اختلال اسکیزوفرنی، بدون دلیل روشنی رخ می‌دهد ولی ممکن است در خانواده ای شایع‌تر باشد و گاهی نیز نتیجه اختلال مصرف دارو است.
مبتلایان به اختلال اسکیزوفرنی، اغلب نمی‌دانند، مشکلی دارند. آنها اغلب بدبین می‌شوند و فکر می‌کنند که بقیه دنیا مشکل دارند یا دیگران در مقابل آنها هستند، در نتیجه داوطلبانه برای کمک پزشکی مراجعه نمی‌کنند.
بهترین اقدام برای جلب همکاری بیمار از طریق همدلی و تاکید بر مشکلاتی است که خودش نیز آنها را قبول دارد که از جمله آن، می‌توان به بی‌خوابی یا تغییر اشتها اشاره کرد.
ریشه این بیماری، همانند دیگر اختلالات ذهنی، عدم توازن شیمیایی در مغز است. بنابراین، این اختلال‌ها با داروهایی که به اصلاح به این عدم توازن، کمک می‌کنند، قابل کنترل است.
بیماری روان‌پریشی، علائم مختلف دارد. قطع ارتباط با دوستان، خانواده و انزوا طلبی، توهم (شنیدن صداها و دیدن چیزهایی که وجود واقعی ندارد)، توجه نکردن به پوشش و بهداشت، مشکلات گفتاری، ناتوانی در انجام وظایف تحصیلی یا کاری و علاوه براین، فکرهای عجیب، به ویژه فکر تحت کنترل خارجی قرار داشتن و همچنین، رفتارهای غیر طبیعی از جمله برخی از علائم و نشانه‌های این بیماری است.
نظر شما