فریبا خانی: ماهی سیاه کوچولو گفت: «می‌خواهم بروم ببینم آخر جویبار کجاست. می‌دانی مادر، من ماه‌هاست تو این فکرم که آخر جویبار کجاست و هنوز که هنوز است، نتوانسته‌ام چیزی سر در بیاورم.

از دیشب تا حالا چشم به هم نگذاشته‌ام و همه‌اش فکر کرده‌ام. آخرش هم تصمیم گرفتم خودم بروم آخر جویبار را پیدا کنم. دلم می‌خواهد بدانم جاهای دیگر چه خبرهایی هست.»

 

دوچرخه شماره ۸۲۰

اثر نيكزاد نجومي

 

با ماهي سياه كوچولو از جويبار به بركه مي‌رويم؛ جايي كه مرغ سقاي بدجنس درفكر شكار ماهي‌ها است. با تصويرگري بسيار زيباي فرشيد مثقالي به كتاب‌هاي كودكي‌ام سفر مي‌‌كنم.

گزيده‌ي پنج دهه فعالیت بزرگان تصویرگری کتاب کودک در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، در قالب نمایشگاه‌های دوره‌ای در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته است.  

 

دوچرخه شماره ۸۲۰

اثر فرشيد مثقالي

 

مادر خندید و گفت: «من هم وقتی بچه بودم، خیلی از این فکرها می‌کردم. آخر جانم! جویبار که اول و آخر ندارد؛ همین است که هست! جویبار همیشه روان است و به هیچ جایی هم نمی‌رسد.»

ماهی سیاه کوچولو گفت: «آخر مادر جان، مگر نه این است که هر چیزی به آخر می‌رسد؟ شب به آخر می‌رسد، روز به آخر می‌رسد؛ هفته، ماه، سال...»

 

دوچرخه شماره ۸۲۰

اثر مرتضي مميز

 

در اين نمايشگاه، بیش از 80 اثر از هفت تصویرگر صاحب‌نام کتاب کودک  را مي‌بينيم؛ آثاري كه در سال‌های 1345 تا 1355 خلق شده‌اند. تصويرگري كتاب ماهي سياه كوچولو كار فرشيد مثقالي است كه از او آثار ديگري از کتاب‌های «قهرمان»، «شهر ماران»، «آرش کمان‌گیر» و «جمشیدشاه» هم به نمايش درآمده است.

 تصويرهاي پرويز كلانتري براي كتاب«گل اومد بهار اومد» هم هست.اين كتاب را منوچهر نيستاني نوشته است:  «روزي بود روزگاي بود/ تو بيابون خدا/ نخودي از نخودا/ خونه داشت و زندگي/ همه‌چي، هر چي بگي/ همه‌چي، از همه‌جور». داستان شيرين «خانه‌ي حاج رحيم‌آقا كجاست؟» هم كار شيريني از پرويز كلانتري است.

 

دوچرخه شماره ۸۲۰

اثر علي‌اكبر صادقي

 

داستان پسركي كه از روستا به شهر بزرگ تهران مي‌آيد و همراه مادرش به بازار مي‌رود و آن‌جا گم مي‌شود. به هركه مي‌رسد، سراغ منزل حاج رحيم‌آقا را مي‌گيرد.

اما در اين شهر بزرگ هيچ كس ديگري را نمي‌شناسد... در اين 50سال، كانون پرورش فكري نقش مهمي در ساختن انديشه‌ و پرورش ذوق هنري چند نسل داشته است.

تصويرگري‌هاي زيباي «پهلوانان» كتابي كه به داستان پورياي ولي مي‌پردازد؛ كار علي‌اكبر صادقي است. او  براي هرصفحه از اين كتاب، كلي انرژي گذاشته است. خطوط زيبا و بهره‌گيري از سبك‌هاي مينياتور به كار او غنايي باورنكردني داده است.

چند اثر از اين نقاش را در اين نمايشگاه مي‌بينيم. «شطرنج بازی کنیم»، «عبدالرزاق پهلوان»، «سفرهای سندباد» و «پیروزی» هم از ديگر آثار اين هنرمند است.

در اين نمايشگاه،‌ چند  اثر  از مرتضي مميز را هم مي‌بينيم، هم‌چنين چند اثر زيبا از آلن باياش (نقاش فرانسوي) كه چند كتاب براي كانون پرورش فكري تصويرگري كرده است. خود آلن باياش در مصاحبه‌اي گفته است كه من دو دست دارم، يك دستم ايراني و يك دستم فرانسوي است.

 

دوچرخه شماره ۸۲۰

اثر غلامعلي مكتبي

 

تصويرهاي كتاب‌هاي «دخترك و گل نرگس»، «باران شبنم»، «چوپان دریایی» و«ستاره» را از اين هنرمند در اين نمايشگاه مي‌توان ديد. تصویرگری کتاب‌های «باغ فرشته‌ها»، «چهارده قصه‌ی آسمانی»، «صدای ساز باران» و «دست کوچولو پا کوچولو» از غلامعلی مکتبی هم از ديگر آثار زيباي اين نمايشگاه است.

تنوع تكنيك‌ها، استفاده از سبك‌هاي مختلف و رنگ از ويژگي‌هاي مهم آثار عرضه شده در اين نمايشگاه است. اين نمايشگاه تا پايان بهمن ماه در گالری مرکز آفرینش‌های فرهنگی‌هنری كانون پرورش فكري (خیابان حجاب) برپا خواهد بود.

 

دوچرخه شماره ۸۲۰

اثر پرويز كلانتري

 

دوچرخه شماره ۸۲۰

اثر آلن باياش

 

دوچرخه شماره ۸۲۰

عكاسي از نمايشگاه: محمود اعتمادي

کد خبر 323147

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha