این یکی از نتایج به‌دست‌آمده از مطالعه انجام‌شده به‌وسیله دکتر دیوید وایت و همکارانش از دانشگاهی در استرالیا است که در ژورنال روانشناسی بریتانیا منتشر شد است. این مطالعه با کمک‌های مالی شورای پژوهشی و بودجه اداره گذرنامه استرالیا مورد حمایت قرار گرفته است.
دکتر وایت می‌گوید در برخورد چهره به چهره با افراد ناآشنا لازم است مشخص شود ما آن‌کسی که ادعا می‌کنیم هستیم یا نه. برای مثال از ما درباره هویتمان زمانی که در حال انجام معاملات تجاری یا عبور از مرز کشورها هستیم، سؤال می‌شود. در چنین شرایطی و سایر شرایط مشابه تشخیص از روی عکس رایج‌ترین روش برای تعیین هویت افراد است. البته، باوجود اهمیت روشن و واضح این کار تصویری، مطالعات قبلی نشان داده‌اند که ما در انتخاب عکس از چهره‌های ناآشنا بسیار ضعیف هستیم.
در این مطالعه یک گروه دانشجو در مقطع کارشناسی 10 عکس خود را از فیس‌بوک دانلود و آن‌ها به ترتیب از بیشترین تا کمترین شباهت به خودشان مرتب کردند. این شرکت‌کنندگان در یک فیلم‌برداری یک‌دقیقه‌ای از چهره‌هایشان از طریق وب‌کم نيز شرکت کرده و همچنین دو عکس یکی با لبخند و دیگری معمولی از صورتشان گرفته شد.
16 نفر از شرکت‌کنندگان نمی‌دانستند دانشجویان ویدئوهای گرفته‌شده از طریق وب‌کم را تماشا کرده‌اند، آن‌ها سپس عکس‌های فیس‌بوک را به ترتیب شباهت افراد مشاهده‌شده در ویدئو رتبه‌بندی کردند. سپس 73 نفر دیگر به‌منظور انجام یک آزمون تطابق چهره آنلاین به کار گرفته شدند.
نتایج بررسی نشان داد که شرکت‌کنندگان ناآشنا مجموعه متفاوتی از عکس‌های با شباهت کافی را در مقایسه با عکس‌هایی که خود افراد انتخاب کرده بودند برگزیدند. شگفت‌انگیز اینکه عکس‌هایی که افراد غریبه انتخاب کرده بودند، به عملکرد بهتری در آزمون آنلاین تطابق چهره منجر شد. میزان سودمندی روش انتخاب عکس به‌وسیله دیگران نسبت به انتخاب‌های شخصی نسبتاً زیاد بود، به‌طوری عکس‌های انتخاب‌شده به‌وسیله خود فرد ازنظر تطابق 7 درصد دقت کمتری نسبت به انتخاب دیگران داشتند.
دور از انتظار به نظر می‌رسد که افراد غریبه‌ای که عکس‌های افراد را کمتر از یک دقیقه دیده بودند، در امر قضاوت درباره شباهت قابل‌اعتمادتر باشند. بااین‌حال اگرچه با چهره خودمان هر روز زندگی می‌کنیم، به نظر می‌رسد که شناخت فرد از ظاهر خودش با دادن تاوانی به دست می‌آید.
بازنمایی‌های قبلي موجود در حافظه ما با توانایی‌های ما برای انتخاب تصاویری که بازنمایی‌های خوب یا تجسم صادقانه‌ای از چهره فعلی ما هستند، تداخل مي‌كنند.
جالب‌توجه اینکه همان‌طور که ما اشاره کردیم زمانی که افراد در عکس در حال خندیدن بودند، نتایج بهتری به‌دست‌آمده است. جالب اینکه دستورالعمل فعلی صدور گذرنامه، خنده در عکس را به دلیل ایجاد تغییر در حالت یک چهره طبیعی ممنوع کرده است. با توجه به اینکه عموماً از چهره‌ها همراه با خنده عکس گرفته می‌شود، این تصاویر به‌عنوان چهره‌هایی آشناتر محسوب می‌شوند و به این دلیل ممکن است دادن اجازه براي لبخند زدن در عکس‌های مربوط به گذرنامه مفید باشد.
Medicalxpress
ترجمه: محمد ملائكه
نظر شما