او از ابتدا به سرویس اجتماعی روزنامه ملحق شد. گرایش او بیشتر در این حوزه مربوط به مسائل زنان، آموزش اعم از دانش‌آموزی و دانشگاهی و نیز موضوعات حوزه ارتباطات بود.
وی دانش‌آموخته ارتباطات بود و با اساتید این حوزه ارتباط خوبی داشت. کیهانی اگر چه همیشه با عزت و غرور زندگی کرد اما به مانند بسیاری از مردم مشکلات خاص خودش را داشت. او که در اوج جوانی همسرش را از دست داده بود؛ مجبور شد به تنهایی کودک خردسالش را بزرگ کند. عشق به تحصیل و مطالعه، وسواس در تربیت فرزند، غرور در اداره زندگی و تعصب به کار حرفه‌ای وقتی کنار هم جمع شوند؛ گاه کوه را از پا می‌اندازند. اما او هیچ‌وقت نیافتاد.
- برخی از آثار معصومه کیهانی در همشهری آنلاین:
شادمانی همچون جنگل است و استرس چون علف‌های هرز / اعتقاد + تلاش = پیروزی / نقش تصویرهای ذهنی در زندگی / روزنامه‌نگاران آنلاین چه می‌گویند؟ / روزنامه‌نگاری آنلاین و ارزش‌های بنیادین حرفه‌ای / آینده روزنامه‌نگاری از دیدگاه روزنامه‌نگاران آنلاین / انتخاب واژه‌های مناسب؛ مسئولیت حرفه‌ای در روزنامه‌نگاری /
او در موارد خاصی غمگین می‌شد؛ غم او از احساس تبعیض بود. تبعیضی که به باورش در هر روز زندگی با آن مواجه بود.
کیهانی مدتی هم در حوزه اندیشه روزنامه کار کرد. تلاش او به انجام مصاحبه‌های کیفی، و جهد او به ترجمه ترکیبی مطالب مختلف قابل تقدیر بود.
کیهانی بعد از تغییرات در همشهری از آغاز راه همشهری آنلاین همچون تعداد دیگری از قدیمی‌های روزنامه به این واحد پیوست. خوشحالیم که خوش‌ترین روزهای کاری او در طی مدت فعالیت‌اش در این واحد بود. واحدی که همه همکاران نازنین جوان و ارجمند قدیمی باور داشته و دارند که احترام به کرامت انسانی، حرمت نهادن به سابقه و کسوت یک اصل است و زندگی در جمع به شرط لبخند و تواضع و نگاه مثبت به زندگی یک فرض است؛ و در این میان، یونس شکرخواه نه به عنوان سردبیر که به عنوان یک رفیق، برادر و همکار حرفه‌ای؛ نقش بدون انکاری داشته و دارد.
وی که عشق به ادامه تحصیل هرگز از جانش رخت نبسته بود، بعد از اینکه فرزندش تحصیلات عالی خود را تمام کرد و زندگی مستقل خود را آغاز کرد، بار دیگر تصمیم گرفت تحصیلاتش را دنبال کند. در جستجوی راه‌های مختلف، این امکان را یافت تا برای اخذ مدرک دکترا در سن و سالی که خیلی‌ها دنبال بازنشستگی هستند، به خارج از کشور سفر کند. هنوز چند ماهی از آغاز تحقق این رویا نگذشته بود که شیشه عمرش شکست. وی در یک سانحه تصادف در خارج از کشور درگذشت.
او رفت اما یاد او و همه خاطرات پرفراز و نشیبی که طی سال‌ها با او داشتیم باقی است. همانگونه که میز کار او خالی از حضورش حاکی از یادش است.
روحش شاد
