براساس گزارش فاکس‌نیوز، محققان مرکز تحقیقات یون سنگین GSI هلمولتز واقع در دارمشتات آلمان، موفق به ایجاد و ذخیره چندین اتم از عنصر فوق‌سنگین 117 شده‌اند، عنصری که موقتا آننسپتیوم نامیده می‌شود.
این عنصر از آن رو 117 نامیده می‌شود که هسته اتمش 117 پروتون دارد، این عنصر یکی از گزینه‌های مفقود جدول تناوبی عناصر بوده‌است. این عناصر فوق‌سنگین که تمامی عناصر با عدد اتمی بالای 104 را شامل می‌شوند، به‌صورت طبیعی روی زمین موجود نیستند و باید به‌صورت ترکیبی در آزمایشگاه‌ها ساخته شوند.
اورانیوم با 92 پروتون سنگین‌ترین عنصری است که به صورت طبیعی یافت می‌شود، اما دانشمندان می‌توانند به‌صورت مصنوعی عناصری سنگین‌تر را به‌واسطه افزودن پروتون به هسته اتم ایجاد کنند.
دانشمندان طی سال‌های گذشته به تلاش خود برای ساخت عناصر سنگین‌تر ادامه داده‌اند تا بفهمند آیا بزرگی اتم محدودیتی دارد؟ آیا در تعداد پروتون‌هایی که می‌توان درون هسته گنجاند محدودیتی وجود دارد؟
معمولا هرچه به تعداد پروتون‌ها و نوترون‌های هسته اتم افزوده شود، پایداری آن کاسته می‌شود، بیشتر عناصر فوق‌سنگین تنها چند میکروثانیه یا نانوثانیه دوام دارند و پس از آن نابود می‌شوند. با این‌همه فرضیه‌ای وجود دارد که می‌گوید عناصر سنگین در منطقه‌ای که به جزیره پایداری مشهور است، تثبیت می‌شوند،اگر چنین منطقه‌ای وجود داشته‌باشد، عناصر در این منطقه فرضی از جدول تناوبی از طول عمر بسیار طولانی برخوردار خواهند بود و می‌توان از آنها برای مصارف علمی مختلف استفاده کرد.
به گفته محققان موفقیت در تولید عنصر 117 قدمی مهم در مسیر تولید و ردیابی عناصری است که در منطقه فرضی پایداری قرار گرفته‌اند. وجود این عنصر اولین‌بار در سال 2010 گزارش شد و از آن پس دانشمندان مطالعات در زمینه اثبات وجود آن را ادامه دادند.
اکنون کمیته‌ای از جانب اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی، IUPAC، باید این یافته را بازبینی کرده و درباره پذیرش عنصر 117 به عنوان عنصری رسمی و نامگذاری آن تصمیم‌گیری کند.
