صبح شنبه 28 دی‌ماه، فرزندان زن 51ساله‌ای به نام طیبه همراه او راهی بیمارستان مجهزی در غرب تهران شدند تا عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا روی مادرشان انجام شود. عملی که به‌گفته پزشک معالج او، بسیار ساده بود تا جایی که قرار بود پس از عمل، زن میانسال به جای بستری شدن در بیمارستان به خانه‌شان منتقل شود. زمان جراحی، 10صبح تعیین شده بود و پس از حضور آنها در بیمارستان، پرستاران طیبه را آماده کردند تا راهی اتاق عمل شود.
میلاد، پسر جوان طیبه که هنوز مرگ مادر را باور ندارد درباره روز عمل می‌گوید: سر ساعت مقرر مادرم به اتاق عمل منتقل شد و پزشک جراح نیم ساعت بعد رسید و به اتاق عمل رفت. چند دقیقه‌ای گذشته بود که متوجه شدیم، عمل جراحی متوقف شده است. وقتی از پرستاران پرس‌وجو کردیم، متوجه شدیم که مادرم لحظاتی پس از شروع عمل دچار افت شدید فشار خون شده و به همین دلیل عمل جراحی متوقف و مادرم به بخش مراقبت‌های ویژه انتقال یافته است. حتی به ما گفتند که طبق نظر پزشک، شرایط مادرم برای انجام جراحی مساعد نیست و عمل او به یک‌ماه دیگر موکول شده است.
همان‌لحظه خواستیم نزد پزشک برویم و با او حرف بزنیم اما وی پس از توقف عمل، بیمارستان را ترک کرده بود.مرد جوان ادامه می‌دهد: عملی که قرار بود روی مادرم انجام شود، لاپاروسکوپیک نام داشت. عمل برداشتن کیسه صفرا 2 نوع است. عمل باز و عمل لاپاروسکوپیک که نوع دوم با استفاده از اشعه عمل جراحی انجام می‌شود و می‌گویند که این عمل بسیار ساده و راحت است و عوارضی هم ندارد. قرار بود مادرم هم بعد از این عمل به خانه برگردد که این اتفاق افتاد.
او حتی کلی خرید کرده بود که وقتی از بیمارستان برگشت و آشنایان به ملاقاتش آمدند، در خانه کم‌وکسری نداشته باشیم. پزشک به مادرم گفته بود که می‌تواند یک شب در بیمارستان بستری شود اما او اصرار داشت چند ساعت بعد از عمل به خانه برگردد. برای همین ما منتظر بودیم که هر چه زودتر او را به خانه ببریم که آن اتفاق افتاد.
پسر قربانی می‌گوید: 45دقیقه از توقف عمل گذشته بود که متوجه شدیم پزشکان زیادی به اتاق مادرم رفت‌وآمد می‌کنند. حال او وخیم شده بود و حتی با پزشک معالج او تماس گرفتند که برگردد. آنجا بود که اعلام کردند مادرم دچار خونریزی داخلی شده است. خیلی تعجب کرده بودیم و بعد از کلی پرس‌وجو فهمیدیم که در زمان شروع عمل، رگ ای‌وی‌سی مادرم به اشتباه قطع شده و همین باعث خونریزی داخلی او شده است. وقتی از پزشکان سؤال می‌کردیم، می‌گفتند که فقط باید برایش دعا کنیم.
شرایط وحشتناکی بود. می‌گفتند که اگر همان ابتدا متوجه قطع‌شدن اشتباهی رگ شده بودند، می‌توانستند درمانش کنند اما 45دقیقه گذشته بود که آنها متوجه این ماجرا شدند. ساعتی بعد مادرم به حالت اغما رفت و حتی تزریق خون هم تأثیری نداشت. حدود ساعت 5 بعدازظهر همان روز بود که به ما گفتند او جانش را از دست داده است. باورمان نمی‌شد. قرار بود یک عمل ساده روی مادرم انجام شود و حالا خبر مرگش را به ما می‌دادند.
طبق گواهی فوت، مادرم ساعت 3 بعدازظهر تمام کرده بود اما آنها نخواسته بودند در آن زمان که ساعت ملاقات بود این خبر را به ما بدهند. شاید نمی‌خواستند که ملاقات‌کنندگان متوجه چنین ماجرایی شوند. پس از این ماجرا، تلاش زیادی کردیم تا پزشک معالج مادرم را پیدا کنیم و از او درباره این اتفاق بپرسیم. همان شب وقتی گوشی‌اش را جواب داد، گفت که اشتباه کرده و حاضر است هزینه عمل را برگرداند.
اما هزینه عمل در برابر جان مادرم چه ارزشی دارد؟ ما به‌خاطر قصور او در عمل از او و بیمارستان شکایت کردیم. در گواهی فوت مادرم نوشته شده علت مرگ: خونریزی بر اثر پارگی عروق داخلی بر اثر جراحی. ما تصور می‌کردیم پس از این عمل مادرم را به خانه خواهیم برد اما جنازه او را تحویل گرفتیم.براساس این گزارش، با شکایت خانواده زن میانسال رسیدگی قضایی به پرونده آغاز شده است.
