- از چه زمانی به فکر برگزاری این برنامه افتادید؟
از خیلی وقت پیش به چنین برنامه‌ای فکر می‌کردم. در اوایل دهه هشتاد و چند سال قبل‌تر از آن، من هم در کنار دوستانی بودم که جزو نفرات اول برگزاری جلسات ترانه انجمن ترانه‌سرایان بودند؛دوستانی مثل عباس سجادی، دکتر افشین یداللهی، نیلوفر لاری‌پور، یغما گلرویی و چند نفر دیگر از دوستان جزو گروه اول برگزار کننده و شروع کننده بودند و ما هم بعدتر به جمع آنها پیوستیم و در کنارشان بودیم. من ترانه‌سرایی می کردم و در چندین آلبوم آن زمان هم کارهایم منتشر شد اما کم کم جذب روزنامه‌نگاری شدم و ترانه و ترانه‌سرایی را رها کردم هرچند که هیچ گاه از آن و علاقه به آن دور نبودم. البته خبرنگاری و روزنامه‌نگاری من هم بیشتر در حوزه هنر و موسیقی بود.
- و تقریبا در راستای همین کاری که بعدا کردید؟
بله و اتفاقا برای کاری که بعدا می‌خواستم انجام دهم بهتر هم بود. من در این سالها فرصت پیدا کردم از بیرون و از زاویه دیگری به کارهای دوستانم در حوزه ترانه و موسیقی نگاه کنم. در مدت زیادی از این سالها که خبرنگار بودم (و با افتخار هنوز هم هستم)، خبرنگار موسیقی‌های سنتی و کلاسیک بودم اما ارتباط‌هایی هم با افراد جدی‌تر حوزه موسیقی پاپ برقرار کردم. از حدود دو سال قبل این ارتباط جدی‌تر شد چون من سردبیر مجله ترانه ماه بودم که یک مجله تخصصی در حوزه موسیقی پاپ است و آنجا ارتباطم با دوستان همه حوزه‌های موسیقی بیشتر و بیشتر شد و باز آن ایده برگزاری برنامه‌ای برای نقد آهنگ در من جدی‌تر شد.
- و به فکر راه انداختن اولین برنامه نقد موسیقی افتادی؟
این برنامه اولین برنامه نقد موسیقی نیست و من هیچ گاه داعیه چنین موضوعی را نداشته‌ام. تاکنون بارها و بارها جلسات نقد آلبوم و نقد کار موزیسین‌ها برگزار شده است و یکی از اولین‌های آن را هم ، روزنامه‌نگار باسابقه موسیقی و دوست نویسنده و پژوهشگرم سیدابوالحسن مختاباد ، حدود اگر اشتباه نکنم سال هشتاد و چهار آغاز کرد. من وقتی طرح ایشان را دیدم اسباب آشنایی ایشان و آقای سجادی را فراهم کردم و آقای سجادی هم که با موضوع آشنا بود و علاقه‌مند به برگزاری آن در مجموعه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و موسسه نغمه شهر، همه نوع همراهی و پشتیبانی از این کار را انجام داد. من البته در نخستین دوره این برنامه‌ها هم همکاری موثر داشتم .آقای مختاباد در دوره‌های بعد به اتقاق آقای جمشیدی این کار را استمرار دادند و آنگونه که اطلاع دارم تا 40 برنامه را چه در شهر کتاب و چه در سازمان فرهنگی هنری جلو بردند.
این پیشینه را من در مانیفست برنامه هزار صدا در اولین برنامه خواندم. آنجا تاریخ دقیق را هم ذکر کردم. در آن برنامه که اسمش «نقد نغمه» بود، ما یک آلبوم و یا یک شخص و یا یک موضع را بررسی می‌کردیم و اینطوری نبود که ده نفر خواننده روی صحنه بیایند و کارشان را زنده اجرا کنند و کارشان همانجا مورد بررسی قرار گیرد. آن تجربه‌ها البته سبب شد تا من به طرح و ایده 1000صدا برسم که در نوع خود می‌توانیم بگوییم تفاوت‌های اساسی با برنامه نقد نغمه دارد.
- گویا قبل از این هم دوستانی به فکر برگزاری چنین برنامه‌ای بودند و حتی پیگیری‌هایی هم کرده بودند؟
بله. من هم شنیده بودم و حتی در اولین برنامه، آقای عبدالجبار کاکایی که جزو کارشناسان برنامه بود ، این موضوع را عنوان کرد که جناب بهروز صفاریان عزیز و دوستان دیگری به دنبال برگزاری این برنامه بودند. البته یک نکته را هم نباید فراموش کرد که ماهیت این برنامه ژورنالیستی‌ست و در همه جای دنیا، این برنامه‌ها را ژورنالیست‌ها یا صاحبان رسانه‌های تصویری انجام می‌دهند نه آرتیست‌ها. هنرمندان و به خصوص موزیسین‌ها اغلب به عنوان کارشناس در این برنامه‌ها حضور دارند و تک و توک هنرمندانی که در مقام برگزارکننده قرارمی‌گیرند کسانی هستند که در کنار کار هنری تهیه‌کننده یا مجری هم هستند. دلیل این کار هم این است که این گونه کارها پیگیری‌ها و دوندگی‌های خود را دارد و روابط کاری آن هم طوری‌ست که به روابط گسترده در همه حوزه‌ها نیاز دارد و از این جهت یک روزنامه‌نگار این حوزه راحت‌تر می‌تواند این روابط را دنبال کند و سامان دهد.
یک نکته دیگر را هم نباید فراموش کرد. هنرمند خودش دیدگاه و سبک دارد و طبیعی‌ست که به دیدگاه و سبک خود علاقه ویژه داشته باشد. در حالی که در چنین برنامه‌ای باید سبک‌های مختلف حضور داشته باشند. به هر حال همانطوری که در برنامه اول خواهش کردم، آن دوستان عزیز این برنامه را هم برنامه خودشان بدانند و کمک کنند که هر چه بهتر برگزار شود تا شاید تاثیری در فضای موسیقی کشور به وجود بیاورد.
- چرا فرهنگسرای ارسباران را برای این کار انتخاب کردید؟
اولا که ارسباران یک محیط خوب فرهنگی ویژه دارد که برای همه ما جذاب و نوستالژیک است. ضمن آنکه بچه‌های موسیقی و ترانه به عصرهای پنج‌شنبه در آن عادت کرده‌اند. در ارسباران اولین پنج‌شنبه هرماه، جناب عبدالجبار کاکایی عصر شعر و ترانه دارد و در دومین و چهارمین پنج‌شنبه هرماه هم، دکتر افشین یداللهی خانه ترانه.
سومین پنج شنبه هر ماه خالی بود که من تقاضای برگزاری جلسه در آن روز را دادم که خوشبختانه با نظر مساعد جناب آقای مرتضی توکلی، مدیر محترم فرهنگی منطقه و مدیر فرهنگسرای ارسباران پذیرفته شد. گویا در این نظر مساعد، سابقه روزنامه‌نگاری و سردبیری من در نشریات و همینطور سابقه ترانه‌سرایی و نویسندگی و ارتباطات گسترده من با موزیسن‌ها مدنظر بوده است که باعث افتخار من است و البته نهایت تلاش خودم را خواهم کرد که این برنامه روز به روز بهتر برگزار شود. همین جا از جناب آقای توکلی، جناب آقای تهمورثی و همینطور از جاب آقای شهرام صارمی که سالها مسئولیت موسیقی ارسباران را دارند و از نوازندگان خوب کمانچه هم هستند تشکر می‌کنم.
- چگونه با این شکل از اجرای برنامه رسیدید؟
از اول در نطرم بود که خواننده کار را به صورت زنده اجرا کند و بعد کار نهایی پخش شود تا هم توانایی اجرای زنده خواننده مشخص شود و هم تاثیر تنظیم خوب یا بد روی کار. این البته ایراداتی دارد که در حال بررسی شیوه انجام آن هستیم. در برنامه اول، برای اینکه مورد توجه قرار گیرد و تبلیغ خوبی به خصوص در فضای مجازی روی آن انجام شود، از یکی از چهره‌های خوب و جوان موسیقی و ترانه، رستاک حلاج عزیز دعوت کردیم که در ابتدا و انتهای برنامه چند کار از کارهایش را به صورت زنده اجرا کند که تصمیم خوبی بود اما آنقدر شلوغ شد که به جای سیصد نفر ششصد نفر آمدند و خیلی ها هم آمدند و چون فضا برای نشست نبود برگشتند. بنابر این ترسیدیم و برای برنامه دوم زیاد تبلیغ نکردیم و حتی در بیرون فرهنگسرا هم بنر نصب نکردیم. گفتیم نکند مثل بار اول شلوغ شود و شرمنده شویم. در ضمن بنابر نظر خیلی از تماشاگران قبلی بلیت فروشی کردیم. مبلغش زیاد نبود و سه هزار تومان بود. این کار را کردیم تا علاقمندان جدی‌تر به سالن بیایند وکارها را با جدیت بیشتر پیگیری کنند. در این برنامه دوم از گروه مانوها دعوت کردیم که به عنوان گروه مهمان حضور داشته باشند که اجرای خوبی در پایان برنامه داشتند.
- چه برنامه هایی برای آینده دارید؟
مهم ترین موضوعی که برای آن راهکاری اصولی پیدا خواهیم کرد این است که فیلتر انتخاب آثار را قوی‌تر کنیم. در این برنامه کارها را به اتفاق دوست عزیزم مهرداد نصرتی انتخاب کردیم اما در نهایت اتفاقاتی پیش آمد که مجبور به جایگزین کردن چند کار دیگر شدیم. چیزی که برای من خیلی جالب بود، انتخاب مردمی بود که با نظرسنجی انجام شد. تماشاگران همان کسانی را برگزیدند که واقعا نظرکارشناسی هم روی آنها مساعدتر بود. رامین مدانلو، محمد فکار و مرتضی گلی اول تا سوم شدند. شرکت کلید طلایی ایرانسل هم به نفر برگزیده یک شاهنامه نفیس هدیه داد.
- انتخاب کارشناسان چگونه انجام می شود؟
سعی می کنیم بهترین ها را برای کارشناسی دعوت کنیم. برای برنامه اول از عبدالجبار کاکایی، ابراهیم اسماعیلی در بخش ترانه دعوت کردیم و مانی رهنما و مهرداد نصرتی در بخش موسیقی. یک نفر برای آواز و یک نفز برای ملودی و تنطیم. در برنامه دوم هم استاد محمدعلی بهمنی و علیرضا بندری برای ترانه و پدرام کشتکار و محمدرضا صادقی برای بخش آهنگ و آواز دعوت شدند. سعی می کنیم از کسانی دعوت کنیم که حرف‌هایی برای گفتن دارند و خوشحالم که خیلی از دوستان انتخاب کارشناسی ما را تایید کرده اند.
- آخرین سوال. برنامه بعدی‌تان چه زمانی‌ست؟
برنامه ما ساعت 15 سومین پنج‌شنبه هر ماه برگزار می‌شود. به این ترتیب برنامه بعدی ما در 17 آبان ماه برگزار می‌شود که مصادف است با ایام ماه عزیز محرم بنابر این برنامه به موسیقی این ماه و موسیقی عاشورایی اختصاص خواهد یافت. برای آن مناسبت عزیز یک برنامه ویژه دیدنی تدارک خواهیم دید.
