براساس گزارش شادی جهانی سال 2013 که امروز توسط موسسه زمین دانشگاه کلمبیا منتشر شده‌است، دانمارک، نروژ، سوئیس، هلند و سوئد شادترین کشورهای جهان هستند. این مطالعه برروی 156 کشور جهان انجام گرفته و براساس آن کشورهای روآندا، بروندی، جمهوری آفریقای مرکزی، بنین و توگو غمگین‌ترین کشورهای جهان به شمار می‌روند.
رتبه ایالات متحده در میان کشورهای شاد جهان هفده است،اما این کشور هنوز پشت سر کشورهایی مانند کانادا، استرالیا، امارات و مکزیک قرار دارد. همچنین رتبه بریتانیا 22،آلمان 26 و چین 93 اعلام شده‌است. براساس این گزارش 10 کشور شاد جهان به ترتیب عبارتند از دانمارک، نروژ، سوئیس، هلند، سوئد، کانادا، فنلاند، اطریش، ایسلند و استرالیا.
نظرسنجی جهانی که در سال 2010 تا 2012 انجام شد منجر به انتشار اولین گزارش موسسه زمین دانشگاه کلمبیا در سال گذشته شد. براساس این گزارش با وجود اینکه زمین طی 5 سال گذشته به مکانی شاد‌تر و بخشنده‌تر تبدیل شده‌است، مشکلات سیاسی و اقتصادی درصد زیادی از میزان خوشی را در برخی از کشورها کاهش داده‌است.
رتبه کشورهایی مانند ایتالیا، یونان، پرتغال و اسپانیا به دلیل تاثیر بحران‌های منطقه یورو تا حد قابل توجهی کاهش یافته درحالی که مصر، میانمار و عربستان تحت تاثیر شدید رویداد‌های سیاسی و اغتشاشات مدنی قرار گرفته‌اند. بیشترین میزان رکود شادی به کشور مصر اختصاص یافته‌است.
براساس این گزارش بزرگترین عامل از بین رفتن شادی در کشورها کاهش احساس آزادی برای تصمیم‌گیری درباره رویداد‌های زندگی در میان انسان‌ها است. کشورهایی که درتلاش برای افزایش شادی مردمان خود هستند باید بودجه زیادی را صرف درمان بیماری‌های روانی کنند، که یکی از بزرگترین موانع در مسیر ارتقا شادی در میان انسان‌ها است. به گفته این گزارش، انسان‌ها می‌توانند به دلایل مختلفی از جمله فقر، بیکاری، شکست‌های خانوادگی و بیماری‌های روانی غمگین شوند،اما در یک جامعه میانگین، بیماری‌های روانی مضمن یکی از اثرگذارترین عوامل ناشاد بودن افراد است.
گزارش شادی جهان سال 2013 در راستای حرکت جهانی که در تلاش برای کاهش تاکید صرف بر رشد اقتصادی و افزایش تمرکز بر سیاست‌هایی که سلامت و شادی کلی افراد را بهبود می‌بخشد، ارائه شده‌است. مفهوم اقتصاد شاد اولین بار در سال 1972 توسط پادشاه بوتان پیشنهاد شد و اکنون توسط کشورهایی مانند بریتانیا، آلمان و کره جنوبی دنبال می‌شود. سازمان ملل متحد نیز اولین بار در جولای 2011 از اعضای خود خواست تا میزان شادی مردمان خود را ارزیابی کرده و از آن برای هدایت سیاست‌های جمعی استفاده کنند.
