ایسنا نوشت: ورزش به عنوان یک وسیله‌ی سازندگی جسم و روح در دنیای کنونی، مبدل به ساز و کاری اجتماعی، فرهنگی و در مواردی سیاسی شده است که در یک جامعه باعث تحول‌های فراوانی می‌شود که گاه مثبت و گاه منفی هستند. رویدادهای مهم و حساس ورزشی گاهی هم با رویدادهای سیاسی و اجتماعی منطبق می‌شوند که تقارن‌شان با هم مسائل جالب توجهی را ایجاد می‌کند.
24 خرداد ماه، حماسه‌ای در ایران خلق شد و مردم ایران با حضور در پای صندوق‌های رأی بار دیگر نشان دادند که چقدر برای سرنوشت میهن خود ارزش قائلند. آنچه پس از این رویداد به زیبایی به چشم آمد، جشنی بود که مردم به پاس حماسه آفرینی‌شان برگزار کردند و به کوچه و خیابان‌های کشور با حضور خود شور و هیجانی وصف‌ناشدنی بخشیدند. مشابه این اتفاق خوشایند، زمانی رخ داد که تیم ملی فوتبال ایران موفق شد با انجام یک بازی جانانه و حماسی، تیم ملی فوتبال استرالیا را در ملبورن متوقف کند و جواز حضور در جام جهانی 1998 فرانسه را بگیرد. آن روز هم مردم ایران یکپارچه به خیابان ریختند و تا پاسی از شب به جشن و پایکوبی پرداختند.
سه‌شنبه، 28 خرداد ماه، بار دیگر تیم ملی فوتبال ایران در مسیر صعود به جام جهانی - که این بار در برزیل برگزار می‌شود - باید با کره‌جنوبی دیدار کند. تساوی یا برد ایران در این بازی بلیت برزیل را برای تیم ملی صادر می‌کند و این اتفاق، همانی است که مدت‌ها است مردم ایران انتظارش را می‌کشند. صعود به جام جهانی بار دیگر شور و شوق زیادی را به جامعه ایران تزریق می‌کند؛ شور و شوقی که بدون شک در روند کار و تلاش مردم، روابط میان‌فردی و ارتباطات اجتماعی تاثیر مثبت خواهد گذاشت.
دکتر علی نجفی توانا - جامعه‌شناس - در گفت‌و‌گو با ایسنا، در رابطه با این مساله اظهار کرد: خوشبختانه جامعه ایران به دلیل پتانسیل بسیار قوی در تمام ابعاد از جمله ورزش، همیشه در میادین بین‌المللی شانه به شانه بزرگان دنیا عمل کرده است. هر چند در مواردی سعی شده از ورزش استفاده سیاسی شود، اما هوش خوب ایرانیان اجازه نداده این روند تداوم داشته باشد و ورزش همیشه به عنوان یک فوق برنامه و اسباب سازندگی جسم، روح و روان ایرانیان باقی مانده است.
وی در ادامه با اشاره به هم‌زمانی دیدار حساس تیم ملی فوتبال برابر کره‌جنوبی و شور و شوق انتخابات ریاست جمهوری گفت: تقارن مسابقه فوتبال برای حضور در جام جهانی برزیل و پیروزی‌های اخیر موجب دگرگونی در روحیه جوانان و ایجاد نوعی شادی ناشی از امیدواری شده است. حضور بسیاری از مردم در انتخابات ریاست جمهوری و پیروزی ملت ایران در این آزمون مهم و شور و شعف ناشی از آن در جامعه، نوعی عامل مضاعف در پایداری روحیه فرحناک و شادی‌زای مردم شده و ابراز احساسات آنها پس از انتخابات به نوعی دارای همان ویژگی‌هایی بود که معمولا پس از پیروزی در یک مسابقه ورزشی مشاهده می‌شود. در حقیقت این مساله باعث پایداری حس اعتماد به نفس و اثرگذاری افراد و تعمیق حس امیدواری در جوانان شده است. بنابراین ورزش به عنوان وسیله در این مقطع زمانی به‌ویژه اگر با پیروزی و صعود ایران به جام جهانی همراه شود، قطعا می‌تواند در بالندگی روحیه نشاط و شادی جامعه کمک کند و به عنوان یک حادثه در این تحول جو مثبت روانی اثر تعیین‌کننده داشته باشد.
دکتر توانا همچنین ورزش را، "وسیله‌ای برای تزاید هیجانات و نوعی ساز و کار برای جهت دادن انرژی ورزشکاران و به‌ویژه جوانان در جهت خودسازی جسمی و روحی" دانست و گفت: اگر ورزش نبود امکان داشت که این انرژی به سوی اقدامات تخریبی پیش برود. ورزش از نظر روانی - به‌ویژه اگر همراه با توفیق باشد - روحیه نشاط و شادی ایجاد می‌کند. لذا امیدواریم که با پیروزی جوانان برومند و باهوش فوتبال در کره‌جنوبی، به شادی ناشی از انتخابات پایداری ببخشند. به این ترتیب، جامعه ایران که نیاز به شادی و شادمانی دارد، با روحیه مضاعف، شاهد پیروزی‌های دیگر در میادین داخلی و خارجی خواهد بود.
وی در ادامه اظهار کرد: انسان نیاز به تغذیه جسم، روح و روان دارد. به‌ویژه داشتن روحیه مثبت و روانی شاد و امیدوار باعث تعمیق روابط انسانی و گسترش عواطف و میل به نوع‌دوستی و مهربانی می‌شود. به همین دلیل در حوادث سیاسی، ورزشی و اجتماعی وقتی با پیروزی گروه یا تیمی روبرو می‌شوید، خواهید دید که افراد آن گروه یا تیم پس از پیروزی، رفتاری با گذشت، محبت و مهربانی بیشتر خواهند داشت. اصولا شادی و تفریح، غذای روح است و جامعه‌ی موفق، جامعه‌ای است که مردم آن شاداب باشند. ورزش یکی از راهکارهایی است که از دو جنبه در ایجاد روحیه‌ی شاد در جامعه موثر است. نخست این‌که ورزش با ارضای نیازهای ثانویه مانند خودآزمایی، خودباوری و خودشکوفایی موجب تخلیه انرژی فرد خواهد شد و به این صورت، جسم سلامت بهتری خواهد یافت. این سلامت در روحیه اشخاص اثر مثبت می‌گذارد. دوم این‌که ورزشکار پس از انجام ورزش احساس تولد دوباره می‌کند و به همین دلیل در تعامل با محیط بیرون رفتار بهتری خواهد داشت.
حمیدرضا صدر هم که سال‌ها روی مسائل اجتماعی و فوتبال مطالعه کرده است، در این رابطه به ایسنا گفت: معمولا رخدادهای ورزشی گاهی با رخدادهای سیاسی و اجتماعی هم‌ساز می‌شوند و وفاق ملی و همدلی گروهی ایجاد می‌کنند. آن چه در این روزها می‌گذرد، چنین قالبی دارد. تیم ملی فوتبال، قطر را در خانه‌اش می‌برد؛ قطری که با کشور ما تنش دارد. اصلا قطر و بحرین و کویت و تیم‌هایی از این دست در چنین مقاطعی برای ما دردسرساز شده‌اند. پس از آن لبنان را در تهران می بریم؛ تیمی که در خانه‌اش شکست خورده بودیم. مردم پیش از این دو برد از تیم ملی دور شده بودند و دلشان با آن همراه نبود. مردم با تیم ملی احساس همدلی نمی‌کردند و فاصله عمیقی با آن پیدا کرده بودند.
وی ادامه داد: رفتن یا نرفتن به جام جهانی بهانه است. همین که اکنون مردم تیم ملی را متعلق به خود می دانند، نکته خوبی است. تیم ملی با "کی‌روش" و "سیموئز" یا با نکونام و رحمتی تعریف نمی‌شود، بلکه تیم ملی با مردم تعریف می‌شود. تعلق خاطری که مردم به تیم ملی پیدا کرده‌اند اتفاق خوبی است. مسابقه تیم ملی برابر کره جنوبی با رخداد انتخابات همزمان شده است. اتفاقی که پس از انتخابات رخ داد و مردم به کوچه و خیابان آمدند، اتفاق جالبی بود. مردم همه را خواهر و برادر خود می‌دیدند و وفاق ملی در حوزه سیاست و اجتماع شکل گرفته بود.
این کارشناس فوتبال و مسائل اجتماعی در پایان پیامی هم برای ملی‌پوشان فوتبال ایران داشت: پیام اصلی ما به ملی‌پوشان این است که همه کنارتان هستیم. شما پسران ما هستید و دل ما با شما و چشمان ما به ساق‌های شماست. برای ما این مهم است که جانانه بجنگید، کافی است که بدانید ما پشت سر شما هستیم.
