ارتباط میان توانایی پردازش تصویر و بهره هوشی

براساس نتایج تحقیقات منتشر شده در مجله بیولوژی امروز، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که توانایی افراد برای پالایش کردن موثر اطلاعات تصویری در پس زمینه و تمرکز روی پیش زمینه با بهره هوشی نسبت قوی دارد.

به گزارش مهر، نتایج این تحقیقات می‌تواند به دانشمندان در شناسایی فرآیندهای مغزی عامل هوش کمک کند.

دویج تادین عصب شناس دانشگاه روچستر در نیویورک به عنوان یکی از نویسندگان این تحقیق اظهار داشت: این تحقیقات بدان معنا نیست که پردازش بصری موثر و سریع به معنی داشتن بهره هوشی بالا است. بلکه فرآیندهای عادی مغز هوش و پردازش بصری موثر را مورد تأکید قرار می دهند.

از دهه 1800 پیشگامان آزمایش‌های بهره هوشی چون سر فرانسیس گالتون(دانشمند پیشگام علم اثر انگشت) در این رابطه تردید داشت که آیا میان افراد بسیار باهوش و دیگران اختلاف‌های بسیاری وجود دارد یا خیر.

تحقیقات دهه‌های بعد تنها یک ارتباط نسبتا کم بین نمره آزمون بهره هوشی و توانایی افراد در جهت مشاهده حرکت در تصاویر را نشان داد.

تادین و همکارانش یک پرسش دیگر را درباره درک بصری برای تحقیقات خود در نظر گرفته بودند. آن‌ها از 14 داوطلب خواستند که جهت حرکت یک سری نوارهای سفید و سیاه را روی یک صفحه نمایش تعیین کنند. گاهی این خطوط داخل یک حلقه مرکزی کوچک شکل می‌گرفت و گاهی دیگر نوارهای بزرگی بودند که همه صفحه نمایش را اشغال می‌کردند. شرکت کنندگان همچنین یک آزمایش بهره هوشی را نیز تکمیل کردند.

این تیم یادآور شده‌اند که افرادی که بهره هوشی بالاتری داشتند توانستند حرکت را در حلقه‌های کوچک شناسایی کنند اما نمی‌توانستد حرکت‌های نوارهای سیاه و سفید بزرگتر را تشخیص دهند. از آن‌جا که تعداد افرادی که در این تحقیقات شرکت کردند بسیار محدود بود، محققان درباره این که آیا نتایج تحقیقات صرفا یک اتفاق بوده یا خیر تردید داشتند. پس از این آزمایش با 53 نفر انجام شد.

انجام تحقیقات بیشتر نشان داده شد که توانایی پالایش کردن بصری حرکت پس زمینه و تمرکز روی پیش زمینه با بهره هوشی نسبت دارد.

به گفته تادین، درحالی که مردم راه می‌روند چشم انداز پس زمینه تغییر می‌کند، بنابراین مغزهای کارآمد در پالایش کردن اطلاعات بصری بی ربط عملکرد بهتری دارند و این عملکرد موجب می‌شود که آن‌ها بتوانند کارهای مختلفی انجام دهند.

وی افزود: افرادی که بهره هوشی بالایی دارند به طور خودکار حرکت اشیاء کوچک را پردازش می‌کنند و به پس زمینه توجهی ندارند. پردازش سریع اهمیت دارد اما این فقط نیمی از داستان است. نحوه پالایش موضوعاتی بی اهمیت و تمرکز سریع روی منابع ویژگی مهم این افراد است.