این دخترکوچک «ویتوریا»، دخترش بود که نامش به معنی پیروزی است؛ همان فلسفه مربیگری کونته. «دوست دارم برنده باشم. تاریخ را برنده‌ها می‌نویسند.» کونته که پس از قهرمانی هفته گذشته یوونتوس صحبت می‌کرد ادامه داد: «کسانی که برنده نمی‌شوند، معمولا حس ترحم دیگران را جلب می‌کنند ولی این چیزها برایم جالب نیست. شرکت کردن در هر مسابقه‌ای مهم است ولی من در هر مسابقه‌ای که شرکت می‌کنم، تلاش می‌کنم برنده باشم.»
او معمولا در این کار موفق هم بوده. وقتی در سال2011 به‌عنوان سرمربی یوونتوس انتخاب شد، با تیمی روبه‌رو بود که عادت به پیروزی‌اش را از دست داده بود. پنج سال از سقوط یوونتوس به دسته دوم، به‌عنوان مجازات این تیم بابت پرونده کالچوپولی می‌گذشت. آنها بلافاصله به دسته اول برگشتند و در سال‌های 2008 و 2009 به‌ترتیب سوم و دوم شدند ولی این سیر صعودی متوقف شد و یووه در دو‌فصل بعدی به رتبه هفتم رسید. بازگشت کونته قرار بود با برنامه‌ای پنج ساله و فرمول صبر همراه شود. با وجود این، تیم او در همان سال اول تمام حریفان را کنار زد و تبدیل به سومین تیم تاریخ شد که بدون حتی یک شکست به قهرمانی ایتالیا می‌رسد. دوران شکست‌ناپذیری نمی‌توانست دوام زیادی داشته باشد و یوونتوس در این فصل چهار بار طمع شکست را چشید. با وجود این یووه از نظر جمع‌آوری امتیاز بهتر از فصل قبل عمل کرده است.
محرومیت چهار ماهه
اهمیت قهرمانی این فصل زمانی بیشتر می‌شود که شرایط خاص این تیم درنظر گرفته شود. یووه برخلاف فصل قبل در سه جبهه می‌جنگید و انرژی زیادی برای رسیدن به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان صرف کرد. محرومیت چهار ماهه کونته هم شرایط این تیم را سخت‌تر کرده بود. یوونتوس تا اواسط ماه دسامبر مجبور بود بدون حضور سرمربی‌اش به میدان برود. کونته به‌خاطر اینکه در زمان مربیگری سی‌ینا، مشارکت این تیم در تبانی را گزارش نکرده بود با این محرومیت روبه‌رو شد؛ اتفاقی که کونته همچنان آن را تکذیب می‌کند. این ماجرا کونته را خیلی پریشان کرد. او به شوخی می‌گوید که همسرش در آن زمان مجبور شده بود محل زندگی او را از خانواده جدا کند. با وجود این، یوونتوس در غیاب کونته متزلزل نشد و زمانی که کونته برای بازی با پالرمو به نیمکت برگشت، این تیم با دو امتیاز برتری در صدر جدول بود.
بی‌رقیب در صدر
یوونتوس از شروع فصل در صدر جدول بود و فقط دو بار صدرنشینی این تیم به خطر افتاد. در‌ماه نوامبر، سریال 49 بازی بدون شکست این تیم توسط اینتر به پایان رسید تا فاصله دو تیم به دو امتیاز برسد ولی این فاصله به‌تدریج زیاد شد. در‌ماه فوریه هم ناپولی فرصت داشت فشار روی صدرنشین را بیشتر کند ولی آنها یک روز پس از شکست یوونتوس در رم، مقابل سمپدوریا به تساوی بدون گل رسیدند. یوونتوس بعد از آن شکست تا روز قهرمانی، از 30امتیاز ممکن 28امتیاز گرفت و به رقیبانش اجازه نداد که به قهرمانی امیدوار شوند و از مدت‌ها پیش مشخص شده بود که رقابت قهرمانی این فصل فقط تشریفاتی است. اما این موضوع هم نتوانست چیزی از هیجان یوونتوسی‌ها برای قهرمانی کم کند. به محض اینکه سوت پایان بازی با پالرمو به صدا درآمد، هواداران پرچم سه رنگ بزرگی را که روی آن عدد 31 نقش بسته بود، روی سکوها باز کردند. بازیکنان هم پرچم مشابهی را با سایز کوچک‌تر درون زمین در دست داشتند. این حرکت، علاوه بر جشن قهرمانی، جنبه اعتراضی هم داشت. از نگاه فدراسیون فوتبال ایتالیا، یوونتوس 29بار قهرمان ایتالیا شده و عناوین سال‌های 2005 و 2006 به‌خاطر کالچوپولی از این تیم گرفته شده. با وجود این باشگاه و هوادارانش این موضوع را نمی‌پذیرند و همچنان معتقدند که 31 قهرمانی دارند.
آرزوی قهرمانی در اروپا
کونته پس از قهرمانی، ویتوریا را به دایره میانی زمین برد تا در جشن شرکت کند ولی چند لحظه بعد هواداران به درون زمین هجوم بردند. پس سرمربی، دخترش و بازیکنان مجبور شدند به رختکن بگریزند. نظم به‌طور موقت برقرار شد ولی به محض اینکه کونته و بازیکنانش به زمین برگشتند، تماشاگران دوباره به زمین ریختند. وقتی هواداران هیجان زده، تکه‌های چمن و تور دروازه را به‌عنوان یادگاری می‌بردند، بازیکنان یوونتوس درون رختکن جشن گرفتند. آنها کونته را گرفتند و داخل استخر آب سرد انداختند. بوفون پیش از اینکه برای جشن قهرمانی سوار اتوبوس روباز تیم شود، درباره این حرکت بازیکنان به شوخی گفت: «این انتقامی بود که آنها به‌خاطر سختی‌هایی که در طول فصل تحمل کردند، گرفتند.»
البته بوفون شکایتی از مربی‌اش ندارد. کونته کمک کرد که یووه نظم دفاعی فوق‌العاده‌ای داشته باشد. یوونتوس در این دو فصل تنها 40گل خورده و در این مدت تنها ناپولی و میلان کمتر از 40 گل خورده‌اند. یوونتوس اما نمی‌تواند متهم به محافظه‌کاری شود. تنها تیم رم توانسته در این فصل بیشتر از یوونتوس گل بزند(69 دربرابر67). البته نباید فراموش کرد که بازی رم مقابل کالیاری سه بر صفر به نفع این تیم اعلام شده و این هم به بهبود آمار تیم پایتخت کمک کرده است (آمار تا آخر هفته سی‌وپنجم لحاظ شده است).یوونتوس این آمار گلزنی درخشان را بدون حضوریک گلزن بزرگ ثبت کرده است. آرتورو ویدال با گلزنی مقابل پالرمو تبدیل به نخستین بازیکن تیم شد که در این فصل تعداد گل‌هایش دو‌رقمی شد. ویدال پس از این بازی یک‌بار دیگر از سوی رسانه‌ها به‌عنوان بهترین بازیکن فصل یووه معرفی شد ولی بازیکنان دیگری هم در این قهرمانی سهیم بودند؛ بارزاگلی و بونوکی در قلب دفاع عالی بودند. در خط میانی پیرلو مثل ویدال نقشی حیاتی داشت و پوگبا هم توانست خودش را به‌عنوان پدیده تیم مطرح کند.
برای هواداران اما ستاره واقعی تیم خود کونته بود که یک‌بار دیگر نشان داد می‌تواند از بازیکنانی که در اختیار دارد، بهترین بازی را بگیرد. حالا خبر خوب برای هواداران این است که کونته تصمیم گرفته در یووه بماند و مصمم است با تقویت تیم در لیگ قهرمانان هم موفق شود؛ «هدف من این است که تا بالاترین نقطه ممکن برسم و بالاترین نقطه برای من فتح لیگ قهرمانان است.»
