بارها و بارها متخصصان و کارشناسان بهداشتی درکشور هشدار داده‌اند و رسانه‌ها هم منتشرکرده‌اند که استفاده از ظروف یکبارمصرف پلاستیکی خطر ابتلا به انواع سرطان را افزایش می‌دهد. .بیش از 50نوع بیماری از طریق استفاده از ظروف یکبارمصرف پلاستیکی به انسان منتقل می‌شود. ظروف یکبارمصرف پلیمری که منشأ نفتی دارند، به‌علت اینکه در مواد غذایی گرم، چربی‌دار و مواد ترش و اسیدی حل می‌شوند بیماری‌زا هستند.
ریختن غذای داغ و چرب در ظروف یکبارمصرف محیط مناسبی برای رشد انواع میکروب‌هاست. در ظروف پلاستیکی ماده‌ای به نام دیوکسین آزاد می‌شود که خطر بروز سرطان را افزایش می‌دهد. ریختن غذای داغ در ظروف یکبارمصرف با رنگ روشن و شیشه‌ای سبب آزادشدن مونومرها (موادشیمیایی) می‌شود که روی هورمون‌ها و غدد ترشحی بدن اثرات نامطلوب می‌گذارد و سرطان زاست. ظروف یکبارمصرف از ترکیبات پلیمری ساخته شده که این ترکیبات برای بدن اثرات زیانبار دارد. همه این موارد را بارها و بارها متخصصان اعلام کرده‌اند وجالب اینجاست که کارشناسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز که خود متولی اصلی سلامت در کشور هستند بارها درباره خطرات جدی این ظروف هشدار داده‌اند اما آنقدر در استفاده از ظروف یکبارمصرف افراط کرده ایم که ایران جزو یکی از پنج کشور اول دنیا در زمینه مصرف پلاستیک شناخته می‌شود.
آنقدر بی‌توجهی به امر سلامت مردم و هم حفظ محیط‌زیست شده است که مردم را به استفاده از ظروف پلاستیکی وابسته کرده‌ایم، گویی این ظروف با زندگی مردم عجین شده است.آنقدر منفعلانه عمل شده است که درحالی‌که همه می‌دانند برای تجزیه ظروف پلاستیکی به گفته کارشناسان حدود 300تا 500 سال زمان لازم است و این مسئله برای محیط‌زیست نیز به‌شدت خطرآفرین است، همچنان این ظروف تولید می‌شود.
آنقدر نظارت‌ها به کندی صورت می‌گیرد که قطعاً ظروف یکبارمصرف بدون مجوز که آسیب‌ها را صدچندان می‌کند همچنان تولید می‌شود و این درحالی است که در ایران کارخانه‌های تولید ظروف یکبارمصرف گیاهی وجود دارد و ایران جزو کشورهای تولید‌کننده این ظروف گیاهی است؛ ظروفی که خطرات ظروف یکبارمصرف پلاستیکی را نیز ندارد و علاوه بر آن تجزیه‌پذیر نیز هست.
پس چرا برنامه‌ریزان و سیاستگذاران نظام سلامت در کشور الگوی مصرف مردم را تغییر نمی‌دهند؟ آیا به‌راستی مافیایی در پشت پرده ظروف یکبارمصرف پلاستیکی وجود دارد که همه دوستش دارند و خطرات و آسیب‌های جدی را نادیده می‌گیرند؟ نادیده گرفتن سلامت مردم چه دلیلی دارد؟ آیا تخت‌های بیمارستانی در ایران خالی است؟
آیا از هزینه‌های زیاد درمان بردوش مردم بی‌اطلاع هستند؟ آیا بیمارسرطانی در ایران کم است و می‌خواهند به تعداد بیماران سرطانی اضافه کنند؟ آیا شعار همیشگی پیشگیری بهتر از درمان است را فراموش کرده‌اند؟ وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی باید تولید، فروش و مصرف ظروف یکبارمصرف پلاستیکی را مانند بسیاری از کشورهای دنیا ممنوع اعلام کند. پس چرا تعلل؟
