به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایلنا، داوود موسایی مدیر انتشارات فرهنگ معاصر به خاص بودن کاغذ مصرفی در این انتشارات اشاره کرد و گفت: زمینه کاری انتشارات «فرهنگ معاصر» کتاب‌های مرجع است. ما استانداردهایی را برای این‌گونه کتاب‌ها در ایران باب کردیم که از هر نوع کاغذی در چاپ این کتاب‌ها استفاده نمی‌شود و امروز همین مساله گریبان ما را گرفته و کاغذهای کیفیت بالا که برای چاپ کتاب‌های مرجع مناسب است به سختی و با قیمت‌های بسیار بالا قابل خریداری است.
وی ادامه داد: بخش دیگری از مصرف ما کاغذ تحریر است که قیمت این کاغذ نیز روزانه و حتی ساعت به ساعت افزایش می‌یابد. قیمت کاغذ تحریر ظرف مدتی کمتر از 8 ماه، 3 برابر شده است. آخرین اطلاعی که بنده از قیمت کاغذ در بازار دارم، مربوط به دیروز(شنبه 4 شهریورماه) است که هر بند کاغذ تحریر 70 گرمی، 81 هزار تومان خرید و فروش شد. کاغذ تولید داخل هم بسیار کم و با توجه به کیفیت آن برای مصارف ما کاربردی ندارد. این مساله به هیچ وجه برای ناشران قابل تحمل نیست و کار آن‌ها را به تعطیلی می‌کشاند.
مدیر انتشارات فرهنگ معاصر در مورد تبعات بحران کاغذ برای این انتشارات گفت: ما تیراژها را بسیار کم کرده‌ایم، اما با نزدیک شدن به بازگشایی دانشگاه‌ها و مدارس، مطمئنآ درخواست‌ها برای کتاب، مخصوصآ کتاب‌های مرجع بیشتر می‌شود. خریداران تا حدی می‌توانند خود را با افزایش قیمت وفق دهند و منتقل کردن تمام این افزایش قیمت کاغذ روی قیمت فروش کتاب، مشکلات بسیار زیادی ایجاد می‌کند و امکان‌پذیر نیست.
موسایی تاکید کرد: به هر حال ما مجبوریم در هر شرایطی کتاب را تولید کنیم، اما طبیعی‌ست که لطمه شدیدی به ما به عنوان یک ناشر وارد می‌شود. متاسفانه آینده برای ما در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته و نمی‌دانیم چه چیزهایی پیش روی ماست. به هر حال مساله‌ی تحریم‌ها برای ما مشکلاتی را ایجاد کرده و مسئولان دولتی هم هیچ کاری برای حمایت ناشران ندارند و گویی نوعی قصد و آگاهی برای این مساله وجود دارد تا کاری انجام نشود. به نظر می‌رسد مساله دولت، مساله فرهنگ نیست و نمی‌خواهند هیچ کاری انجام دهند. فرهنگ به حال خود رها شده و صنعت نشر در آستانه ورشکستگی کامل قرار دارد. باید از دولتی که داعیه فرهنگی بودن دارد، سوال کرد که چرا این اتفاقات می‌افتد؟
وی به مشکلات پیش روی دولت اشاره کرد و گفت: البته درحال حاضر دولت با مشکلات دیگری هم دست به گریبان است و فقط مساله کاغذ در میان نیست، اما بحث این‌جاست که چرا مساله کاغذ به عنوان ماده اصلی کتاب و نقش انکارنشدنی آن در مقوله فرهنگ، در اولویت‌های دولت نیست. خود من یک درخواست برای واردات کاغذ خاص (مورد نیاز برای چاپ کتاب‌های مرجع) ارائه دادم که بعد از گذشت 1 ماه، هنوز جوابی به آن داده نشده است. در اولویت‌بندی اختصاص ارز برای واردات، کاغذ در اولویت پنجم است و این در حالی‌ست که «ام دی اف (MDF)» در اولویت سوم قرار دارد. در جایی که همیشه صحبت و ادعای فرهنگی بودن مطرح بوده، حقیقتآ شرم‌آور است که «ام دی اف» نسبت به کاغذ ارجحیت دارد.
مدیر انتشارات فرهنگ معاصر، وزارت ارشاد را مسئول پیگیری این مسائل دانست و گفت: در تمام موارد مربوط به حوزه کتاب مثل بررسی و صدور مجوز چاپ، وزارت ارشاد مسئول است. در مورد این مشکلات پیش آمده هم این وزارت‌خانه می‌تواند مشکلات را پیگیری کند و با رایزنی با وزارت بازرگانی، درصدد حل این مشکلات باشند. به نظر من راه‌حل این مساله در کوتاه مدت می‌تواند افزایش واردات و نظارت بر توزیع کاغذ باشد. شکل این مساله را دولت باید تعیین کند. ناشران در زمان جنگ با وجود آن همه مشکلات، تا این اندازه احساس فشار نکردند، الان که شرایط با آن زمان فرق کرده، چرا باید اوضاع به این صورت باشد.
