به گزارش ایسنا، این خط اولین ساختار از این گونه حاضر در یک دوره حیاتی از ساختمان کیهانی بوده که مجموعه‌ای از کهکشان‌ها موسوم به ابرخوشه‌ها در آن شروع به شکل‌گیری کرده‌اند.
این پل درخشان کهکشانی به ارائه یک فرصت منحصر به فرد به ستاره‌شناسان برای بررسی چگونگی تکامل و رشد کهکشان‌ها به صورت یک ابرخوشه می‌پردازد.
خط کهکشانی حاوی صدها کهکشان حدود هشت میلیون سال نوری گسترده بوده و دو تا از سه خوشه سازنده ابرخوشه RCS2319 را به هم متصل کرده است. این ابرخوشه در حال ظهور یک جسم دور و بسیار نادر بوده که نور آن برای رسیدن به زمین بیش از هفت میلیارد سال را طی می‌کند.
با مطالعه این خط کهکشانی، ستاره‌شناسان قادر به بررسی مسأله بنیادی اهمیت بیشتر طبیعت در برابر تغذیه در پیشرفت حیات یک کهکشان خواهند بود. آیا تکامل یک کهکشان به ویژگی‌های ذاتی مانند جرم کلی وابسته بوده، یا محیط‌های کیهانی مقیاس بالاتر به تعیین رشد و تغییر کهکشان‌ها می‌پردازند.
به گفته محققان، نقش محیط در تکامل اثرگذار کهکشانی، یکی از سوالات اصلی فیزیک نجومی مدرن است.
کهکشان‌های درون خط RCS2319 سرانجام به مرکز ابرخوشه در حال ظهور مهاجرت خواهند کرد.
ستاره‌شناسان تصور می‌کنند که طی هفت تا هشت میلیارد سال آینده، RCS2319 شبیه به یک ابرخوشه عظیم در جهان مانند خوشه کما خواهد شد. این خوشه‌های پیشرفته از کهکشان‌های بیضوی قرمز و مرده، پر است که به جای ستاره‌های جوان حاوی ستاره‌های قرمز و کهنسال هستند.
