بی‌تردید انتخابات تاریخی 12اسفند بار دیگر تکرار خواهد شد و مردم بار دیگر عهدی را که با انقلاب اسلامی و بنیانگذار و رهبر فرزانه آن بسته‌اند، در چهره بیگانگان فریاد خواهند کرد.
بی‌شک مجلس به‌عنوان نهاد حاکمیت ملی از آنچنان جایگاه و اقتداری برخوردار بوده و هست که حضرت امام(ره) آن را در رأس نهادهای نظام جمهوری اسلامی و همه امور دانسته‌اند؛ موضوعی که نمی‌توان در آن هیچ مناقشه کرد. همچنین مقام معظم رهبری هم آن‌را به‌عنوان ویترین مجموعه نظام نامید‌ه‌اند؛ موضوعی که اهمیت والای مجلس شورای اسلامی را نشان می‌دهد.
اما به راستی مهم‌ترین وظایف مجلس نهم چیست و نمایندگانی که تا چند صباحی دیگر بر کرسی‌های بهارستان تکیه خواهند زد، چه وظایفی برعهده دارند؟ در پاسخ به این سؤال به‌نظر می‌رسد که برآورده کردن مطالبات حضرت آقا مهم‌ترین موضوعی است که نمایندگان مجلس نهم باید وجهه همت خود قرار دهند. مطالباتی که چنان جامع و مانع است که تمامی وظایف نمایندگی را شامل می‌شود و عمل به آن مجلسی قدرتمند و توانا را می‌سازد که می‌تواند با استفاده از تمامی شئون خود، در راستای توسعه پایدار ایران اسلامی، نقشی بی‌بدیل ایفا کند. لذا به‌نظر می‌رسد که عمل به فرمایشات و تأمین مطالبات مقام‌معظم رهبری می‌تواند به نقشه راه مجلس نهم بدل شود؛ نقشه راهی که عدم انحراف از آن منافع ملی و جهانی کشور را برآورده خواهد ساخت.
معظم له پیش از این راهبرد و خواسته دشمنان نظام اسلامی پیرامون مجلس را همواره بی‌تأثیر و منفی تحلیل کرده و فرمودند: «دشمنان نظام اسلامی همواره یک مجلس بی‌نقش را خواسته‌اند، مجلسی که تأثیری نداشته باشد». ایشان ضمن رد صریح این راهبرد دشمنان نظام با تأکید بیان می‌کنند: «مجلس باید اثرگذار، پر رنگ، فعال و دارای نقش باشد؛ همه تلاش باید دنبال این باشد». اما به راستی مولفه‌های یک مجلس اثرگذار چیست و چگونه مجلس می‌تواند نقشی پررنگ، فعال و طراز‌اول را در حیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور ایفا کند؟ بی‌تردید یکی از مهم‌ترین راهکارهایی که می‌تواند مجلس را به جایگاه واقعی خود برساند، حفظ شأن آن است و حفظ شأن مجلس شورای اسلامی با استقلال آن رابطه‌ای مستقیم دارد. اساسا مجلس شورای اسلامی باید از افراد، احزاب، گروه‌ها و حتی قوه اجراییه و قضاییه مستقل باشد تا بتواند شئون خود را به بهترین نحو ممکن به اجرا گذارد. عدم‌برخورداری از استقلال تام یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف مجلس‌های گذشته بود که باید به یاری خداوند و همت نمایندگان منتخب در مجلس نهم، کاملا از بین برود و مجلس نهم مجلسی باشد درنهایت استقلال تا بتواند صرفا دغدغه منافع ملی و اسلامی را داشته و برای حصول به آنها برنامه‌ریزی کند و فاقد هرگونه نقش نمایشی و تشریفاتی باشد.
سؤال دیگری که مطرح می‌شود این است که این شئون مجلس که به واسطه استقلال محقق می‌شوند، چه شئونی هستند؟ یکی از کارکردهای مهم و اصلی مجلس شورای اسلامی، مطابق اصل71 قانون اساسی تقنین است. رهبر معظم انقلاب هم با تأکید بر شأن قانونگذاری مجلس شورای اسلامی می‌فرمایند: «نمایندگان باید متوجه باشند قانونی که آنان وضع می‌کنند چه نقشی در اداره کشور و پیشبرد کشور دارد. قانونگذاری برای هر کشور و ملتی فی‌نفسه مهم است، اما برای کشوری همچون ایران و ملت بزرگی نظیر ملت ایران که راه نوینی را در مقابل بشر گشوده است، از اهمیتی بسیار فراوان‌تر برخوردار می‌شود».
یکی دیگر از شئون مجلس که از اهمیت بسزایی برخوردار است شأن نظارتی آن است که استفاده درست از آن می‌تواند اجرایی شدن قوانین وضع‌شده را تضمین کند. در بین ابزارهای متعدد نظارتی مجلس، دیوان محاسبات یکی از آنهاست که اتفاقا از جایگاهی ویژه هم برخوردار است. اختیار و وظایف دیوان محاسبات در اصول 52 و 53 قانون اساسی بیان شده است. براین اساس مقام‌معظم رهبری به نمایندگان سفارش می‌کنند که دیوان محاسبات را خیلی جدی بگیرند و از آن در راستای کار خود استفاده کنند. لذا به‌نظر می‌رسد که منتخبان ملت در مجلس نهم باید برای استفاده درست از دیوان محاسبات از هم اکنون برنامه‌ریزی کنند.
به باور نگارنده افزون بر این و با توجه به شرایط فعلی کشور، مجلس نهم باید به موضوع اقتصاد به نحوی مؤثرتر بپردازد و آن را از مهم‌ترین اولویت‌های خود قرار دهد. مقابله با تورم، بیکاری و دلالی چه در سطح خرد و چه کلان، از اهم وظایف مجلس نهم محسوب می‌شود. علاوه بر این زمینه‌‌سازی برای برخورداری اقشار کم‌درآمد از بیمه‌‌های لازم می‌تواند در کاهش سطح طبقاتی موجود در جامعه بسیار مؤثر باشد.
همچنین پرداخت بیمه بیکاری به اقشار بیکار جامعه بسیار حائز اهمیت است و عامل بازدارنده‌ای جهت گرایش جوانان به آسیب‌های اجتماعی محسوب می‌شود. از همه مهم‌تر حمایت مجلس نهم از تولید ملی است. به‌نظر می‌رسد که مجلس نهم نه‌تنها در سال1391 که در تمامی عمر 4ساله خود باید موضوع تولید ملی را نصب‌العین خود قرار دهد که راه رسیدن به چشم‌انداز 1404 از آن می‌گذرد.
