اگر قرن گذشته قرن توسعه شتابناک با تکیه بر نفت، بتن و آهن و حضور سنگین نظامی در خلیج‌فارس به‌عنوان شاهراه نفتی دنیا بود، قرن 21 قرنی است که برگزاری جلسات فشرده سران کشورها درباره کاهش گازهای آلاینده، بالابردن بهره‌وری منابع آب، بهینه‌سازی بهره‌گیری از منابع طبیعی و تمرکز بر توسعه پایدار از ویژگی‌های آن است.
اگر نگوییم همه کشورها، دست کم گروهی از آنها در کنار نهادهای جهانی نگران پیامدهای آن روندی هستند که در بیش از 2 قرن گذشته سرنوشت زمین و منابع آن را رقم زده است. از همین روست که سازمان ملل متحد سال 2011 را سال بین‌المللی جنگل نامگذاری کرد تا به این بهانه دولت‌ها و سازمان‌های مردم نهاد برای شناساندن اهمیت ریه‌های سبز زمین بیشتر تلاش کنند. پیام سازمان ملل در این‌باره، با این جمله به پایان رسیده است: «هر درختی که فرو می‌افتد، نفس گرم زمین است که در سینه حبس می‌شود».
در ایران نیز یکی از آخرین تلاش‌ها در گرامیداشت این سال و فریاد برای درختان به پهلو افتاده، همایشی است که ششم دی ماه جاری با عنوان بزرگداشت سال جهانی جنگل برگزار می‌شود.
