هدف از اجرای این پروژه احیای دوباره بخش‌هایی از بدن دایناسورها از قبیل دم، دندان‌ها و دست‌های دایناسورها است، برای این کار قرار است پروتئین‌های تنظیم کننده در بدن پرندگان مدرن دچار تغییراتی شود.
به گفته "جک هورنر" دیرینه شناس موزه روکیس، پرنده‌ها همان دایناسورها هستند و در واقع در این پروژه قرار است از دایناسورهای مدرن، دایناسورهای دیگری ساخته شوند. تنها دلیل استفاده از جوجه ها در پروژه این است که توالی ژنوم جوجه به دست آمده است و تا کنون مطالعات بسیار دقیق و کاملی بر روی جوجه‌ها انجام گرفته است.
به گزارش خبرگزاری مهر، انتشار این خبر با انتشار کتاب جدید هورنر، "چگونه باید یک دایناسور ساخت: انقراض نباید همیشگی باشد" همزمان بوده است. هورنر در حال حاضر به همراه محققان دانشگاه مک گیل در مونترال پیشرفت‌هایی در این پروژه داشته‌اند.
محققان دانشگاه مک گیل در حال تجزیه و تحلیل ژن‌های عامل رشد دم در جوجه‌ها بوده و در حال مطالعه بر روی شیوه‌های ایجاد تغییر در جنین جوجه‌ها هستند به شکلی که بتوان دایناسور خفته درون آنها را بیدار کرد.
با وجود اینکه هورپر اطلاعات دقیقی از جزئیات مطالعات خود ارائه نکرده و از گفتن مرحله‌ای از تحقیقات که در حال تکمیل است خودداری کرده، هدف خود را از اجرای چنین پروژه‌ای جلب توجه عمومی نسبت به علم اعلام کرده و می‌گوید در اختیار داشتن چنین نمونه‌هایی از دایناسورها بسیار بهتر از نمایش دادن اسلایدهای تصویری است.
