مبارزه با آلودگی محیط زیست یک مبارزه گسترده و همه جانبه است. مبارزه‌ای که دامنه‌اش به طراحان لباس هم کشیده شده است. طراحان لباس در تلاش هستند تا راه حل جدیدی برای کاهش استفاده از مواد شیمیایی برای تولید پارچه پیدا کنند. یکی از این راه‌حل‌ها، تولید پارچه از شیر گاو است.
آنک دوماسک، Anke Domaske طراح مد آلمانی و یک مبتکر 28 ساله است که این هفته جدیدترین مجموعه لباس‌های طراحی شده خود را از پارچه‌های شیری به نمایش گذاشت. او و همکارانش با آزمایش‌های مختلف، موفق شدند تا از پروتئین موجود در شیر گاو پارچه تهیه کنند.
این طراح جوان در رشته میکروبیولوژی تحصیل کرده است. او با کمک شرکت ریسندگی برمن پروژه‌ای به نام "کوملش" را طرح ریزی کرده است.
مجموعه لباس‌های نمایش داده شده از پارچه‌های شیر گاوی، تمام رسانه‌ها را به سوی خود جالب کرد. چرا که خانم آنک اعلام داشت که تمامی لباس‌های طراحی شده از جنس شیر یعنی الیاف شیر و بدون هیچ الیاف مصنوعی هستند
تعدادی از رسانه‌ها این نوآوری او را ستوده و در راس خبر‌های خود قرار دادند و تعدادی دیگر او را به باد انتقاد گرفته و نوشتند؛ این طرح نه تنها اختراع بلکه نوآوری هم نیست! چرا که در سال 1930 ساخت الیاف از شیر مطرح شده بود. البته نه به صورت یک مجموعه کامل.
آنک دوماسک در پاسخ به این انتقاد گفت: من هرگز مدعی نبودم که فیبر شیر اختراع من است. من در تمام صحبت‌های گفته‌ام که این ایده را از همان زمان که به آن اشاره شد، گرفته‌ام.
با این حال، بر خلاف فرمول الیاف شیر آن زمان، فرمول من به طور چشمگیری در کاهش زمان ساخت، مقدار آب مصرفی و عدم استفاده از مواد شیمیایی برتر است.
او می گوید : "ما اولین صنعت فیبر طبیعی راه‌اندازی کردیم. ما برای تبدیل ماده خام اولیه شیر به صورت نخ از هیچگونه مواد شیمیایی استفاده نکردیم. ماده اولیه، این نخ شیری؛ کازئین و پروتئین موجود در شیر و سفیده تخم مرغ است که به صورت پودر در می‌آید.
استفاده از ترکیبات طبیعی در مقایسه با فیبر‌های قبلی، مزایای بسیاری دارد. آنها آسیبی به محیط زیست نمی‌رسانند. زمان کار تنها یک ساعت بوده و حداکثر دو لیتر آب مصرف می‌شود. این یعنی صرفه‌جویی در منابع طبیعی.
لطافت و نرمی، دو ویژگی برجسته، پارچه‌های شیری هستند. یکی از امتیازات این پارچه‌ها این است که در تهیه آن منابع طبیعی به هدر نمی‌روند. برای مثال برای تولید یک کیلوگرم نخ از جنس شیر تنها به دو لیتر آب نیاز است، در صورتی که برای تهیه یک تی‌شرت معمولی حدود ۴۱۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود.
همچنین، پروتئین موجود در این پارچه‌های شیری برای پوست بدن بسیار مفید است.
این خلاقیت و نوآوری خانم آنک نه تنها نظر طراحان و دنیای مد را به خود جلب کرده است، بلکه شرکت‌های خودرو سازی و صنعت پزشکی را نیز به سوی خود جلب کرده است. آنها نسبت به کاربرد این پارچه‌های شیری در صنعت و حرفه خود، علاقه نشان داده‌اند.
تولید انبوه پارچه‌های شیری، بازار الیاف طبیعی را توسعه و پیشرفت چشمگیری خواهد داد. این یعنی ثروتی بی‌حساب برای این طراح جوان و کاهش یا شکست قیمت‌های پوشاک در سطح جهان.
