اگر این عارضه بدون علت مشخصی روی دهد، آن را "بیماری رینود" می‌نامند. اگر این عارضه نتیجه علت شناخته‌شده‌ای باشد، آن را پدیده رینود می‌نامند.
در هر دو حالت باریک‌شدن عروق می‌تواند با رویدادهایی مانند قرارگرفتن در معرض درجه حرارت‌های پایین، استرس و سایر هیجانات تحریک شود.
محل‌هایی از بدن که خونرسانی به آن کاهش می‌یابد- بیشتر از همه انگشتان دست و پا- ممکن است سفید شوند یا حتی به کبودی بگرایند. این عارضه با شیوع کمتر بینی، گوش‌ها، نوک سینه‌ها و لب‌ها را گرفتار می‌کند.
هنگامی که جریان خون به حالت طبیعی بازگشت، پوست ناحیه مبتلا ممکن است قرمز شود، زق‌زق کند، یا فرد در آن احساس لختی یا مورمور کند.
در اغلب افراد رینود بیشتر عارضه‌ای آزارنده است تا خطرناک، اما افراد مبتلا به شکل شدید آن ممکن است بافت‌های بدنشان هم آسیب ببیند.
HealthDay News, 26 Jan., 2007
