سازندگان آنها ادعا دارند این روبات‌ها قادر خواهند بود یک تیم فوتبال انسانی را شکست دهند. تحقیقات نشان می‌دهد که چگونه ساخت روبات‌های فوتبالیست، براساس پیشرفت هوش مصنوعی و فناوری روباتیک پیش‌رفته است که بعضی از این روبات‌ها برای نقش‌هایی مانند جست‌وجو و نجات و کمک در منزل قابل استفاده هستند.
به گزارش ساینس دیلی، تحقیقات مؤسسه ویزر، نشان می‌دهد که مرکز ارتقای سیستم‌های خودکار غیرارادی در سیدنی استرالیا، اخیرا جام جهانی روبات‌های فوتبالیست در سنگاپور را مورد مطالعه قرار داده است؛ زیرا رقابت‌ها تبدیل به روش محبوبی برای رشد اختراعات در علم روباتیک و ایجاد تیم‌هایی از دانشمندان شده است که روش‌های جدیدی از برنامه‌ریزی هوش مصنوعی را مورد آزمایش قرار می‌دهند.
فوتبال، امر مفیدی برای دانشمندان سازنده هوش مصنوعی روباتیک است؛ زیرا مستلزم روباتی است که محیط اطرافش را درک و از حسگرهایش برای ایجاد مدلی از آن محیط استفاده کند و سپس از آن داده‌ها برای استدلال و انجام واکنش‌های مناسب بهره گیرد. در یک میدان فوتبال که محیط آن به سرعت در حال تغییر و غیرقابل پیش‌بینی است روباتی می‌خواهد که به سرعت ادراک، استدلال و اقدام کند و به‌طور مناسب واکنش نشان دهد.
همانند بازیکنان واقعی فوتبال، روبات‌های فوتبالیست نیز نیازمند ارتباط و همکاری با یکدیگر و توانایی یادگیری برای اجرای بهتر تاکتیک‌ها در برابر حریفان هستند.
صرف‌نظر از فوتبال، این رقابت همچنین شامل مسابقاتی برای جست‌وجو و نجات شهری و روبات‌های کمک‌کننده خانگی است که در مکان‌هایی مانند ساختمان‌های فروریخته برگزار می‌شود و کاربرد چندگانه این فناوری را آشکار می‌کند.
طرح یک میدان فوتبال، به سرعت ساخته شده و از قبل معلوم است، در حالی که یک محیط جست‌وجو و نجات کاملاً درهم و برهم است و لذا چالش‌های جدیدی را ایجاد می‌کند. در میدان فوتبال روبات‌ها قادرند تا با تشخیص نشانه‌های زمین مانند تیر دروازه، خود را موقعیت‌یابی و جهت‌دهی کنند، در حالی که در یک وضعیت نجات، موقعیت‌یابی بی‌نهایت دشوار است؛ بدین معنا که روبات مجبور است به‌طور همزمان محیط خود را ترسیم کند و در عین حال نسبت به آن واکنش نشان دهد.
در رقابت روبات‌های کمک‌رسان خانگی، روبات طوری برنامه‌ریزی می‌شود که وسایل خانه و نشانه‌های معمول را تشخیص دهد اما علاوه بر جهت‌دهی خود، باید قادر به تعامل با انسان‌ها باشد.
با ادامه پیشرفت فناوری روباتیک، نقش‌های رقابتی تغییر یافته و دشوارتر می‌شوند تا نوآوری و ابداع را بیشتر از پیش سر ذوق بیاورند. در نهایت فناوری به درجه‌ای خواهد رسید که روبات‌های فوتبالیست می‌توانند یک تیم انسانی را به مبارزه بطلبند.
در سال1968، جان مک کارتی و دونالد مایکی به قهرمان شطرنج جهان، دیوید لوی گفتند که ظرف 10سال آینده یک برنامه کامپیوتری می‌تواند او را شکست دهد.
این زمان اندکی بیشتر شد اما سرانجام چنین برنامه‌هایی ایجاد شدند. به همین طریق، جام‌جهانی روبوکاپ قصد دارد تا سال2050، یک تیم از روبات‌های کاملاً خودکار بسازد که می‌توانند مقابل تیم قهرمان فوتبال جهان، برنده شوند. در آن زمان تیم‌ها باید برای مدال نقره مبارزه کنند.
