می‌خواهیم تاثیر گذار باشیم

شرکت‏ کنندگان در این جلسه عبارت‌اند از: زهرا فرخی نوجوانی که در کلاس اول دبیرستان درس می‏خواند، فاطمه طاهری که سوم تجربی است، مهتاب ملا که در سال دوم رشته انسانی تحصیل می‏کند و برلیان شریف‏زاده که دوم راهنمایی است.

بحث اصلی در این جلسه بررسی محورهای اصلی محیط‏زیست و تأثیر افراد روی آن بود. این که هر کدام از ما چه سهمی در قبال محیط‏زیست داریم و چطور می‏توانیم به آن کمک کنیم. بعد از دو ساعت بحث و گفت و گو به این نتیجه رسیدیم که تک تک ما تأثیر بسزایی روی محیط اطراف و طبیعت دور و برمان داریم و این مسئله فقط به نحوه رفتارهای شخصی ما با محیط‏زیست محدود نمی‎شود، بلکه ما می‎توانیم با آگاه کردن اطرافیانمان و بی‌اعتنا نبودن به رفتار سایر افراد نیز به حل مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد، کمک کنیم.

قرار شد فعالیت سفیران محیط ‏زیست تنها محدود به موضوعات پیشنهادی از سوی دوچرخه نباشد؛ بلکه خود آنها به زیبایی‏ها و زشتی‏های طبیعت اطرافشان توجه کنند: در خانه‏شان چه اتفاقی می‏افتد؟ مصرف انرژی چگونه است؟ در حیاط و محله‎شان چه خبر است؟ آیا مسائل محیط‏زیستی رعایت می‏‌شود؟

در سفرهایی که می‏‌روند از مناطق دیدنی که گیاهان و جانوران عجیبی در آن‌جا وجود دارد، عکس بگیرند و درباره آن تحقیق کنند. مطالعه کنند و با دوستان و فامیلشان به گفت‏و‏گو بنشینند؛ درباره این‌که چه طور می‏توان برای محیط‏زیست کار مثبتی انجام داد.

هر کجا که رفتند از خانه آشنا و فامیل گرفته تا کوچه و خیابان و شهر و جاده و دریا، چشمان تیزبین و گوش‏های شنوایشان همراهشان باشد و پیام‌رسان طبیعت باشند.

فاطمه طاهری

من خیلی از اطلاعاتم درباره محیط‏زیست را ازطریق دوچرخه کسب کرده‌‏ام.

ضمن این که در پژوهش برای منطقه‏مان هم شرکت دارم و آن‌جا تحقیقاتی درباره گیاهان انجام داده‏ام.

مثلاً مدتی روی این موضوع کار کردم که چگونه می‏توان با تغییر هورمون‏‌های گیاهان، آنها را از خوابیدن بازداشت. در زمینه گیاه پالایی هم مطالعاتی انجام داده‏ام.

به نظر من هر کس باید از خودش شروع کند. این که فقط بخواهیم منتظر بقیه باشیم درست نیست.

هر یک از ما مسئولیتی دربرابر محیط‏زیست داریم که باید به آن متعهد باشیم. البته این موضوع به این بستگی دارد که ما چه قدر مصمم هستم و به کاری که می‏‌کنیم، چه قدر اعتقاد داریم.

اگر بدانیم کاری که انجام می‏‌دهیم، هم برای خودمان و هم برای مردم جهان مهم است، آن وقت با دیگران هم با جدیت بیشتری صحبت می‏‌کنیم.

مثلاً در مدرسه‌‏ها باید به سمتی برویم که کمتر کاغذ مصرف شود نه این که با انواع جزوه و پلی‏ کپی و ...روزانه کلی کاغذ را از بین ببریم.

زهرا فرخی:

من دوست دارم تأثیرگذار باشم!

این کار را می‏توان به روش‏‌های مختلفی انجام داد. مثلاً در قالب یک داستان می‎توان بچه‎ها را از اهمیت محیط‏ زیست آگاه کرد.

اما بعضی جاها هم باید روش دیگری در پیش گرفت. مثلاً این که مسئولان مدرسه به حرف‎های ما بی توجه هستند  و به آن اهمیت نمی‏‌دهند خیلی بد است.

من خیلی دلم می‏‌خواهد دانش‌‏آموزان بتوانند در باغچه مدرسه‌‏شان گل کاری کنند و ساعتی در
روز با گیاهان باشند.

اما می‏‌بینیم وضعیت طوری شده که مثلاً در سطل بازیافت مدرسه همه چیز وجود دارد به جز کاغذ!

مهتاب ملا:

واقعیت این است که ما به شنیدن خبرهای تلخ محیط‌ زیستی عادت کرده‏‌ایم

و انگار این خبرها دیگر بخشی از اتفاق‌های روزمره زندگی‌ ما شده‌‏اند.

یک روز آتش‏ سوزی در جنگل‏ ها، یک روز تخریب درختان برای ساخت جاده و پل، یک روز از بین رفتن
حیوانات.

ما حتی به خودمان هم رحم نمی‏‌کنیم و با آلوده کردن هوا و آب، سلامتی خودمان را هم به خطر می‌‏اندازیم!

برلیان شریف‌زاده:

من در مهاباد به دنیا آمده‌‏ام و طبیعت آن‌جا را خیلی دوست دارم.

اما مدتی است در فاصله تهران تا مهاباد که می‏‌روم زباله‏‌های زیادی می‎بینم و از این ناراحت می‏‌شوم که کسی به فکر جمع کردن آنها نیست.

کشور ما خیلی زیباست و ما باید مراقب این زیبایی باشیم.

مثلاً درختانی در کشور ما وجود دارند که بسیار دیدنی هستند و در کمتر جایی وجود دارند،  اما در کنار آنها انبوهی زباله به چشم می‏‌خورد و این خیلی دردناک است!