این نمایشگاه به لحاظ گستردگی آثار از این دو هنرمند، در نوع خود کم‌نظیر است و شامل 400 اثر هنری می‌شود.
در آثار اسفندیاری به‌خوبی می‌توان برجستگی و استفاده همیشگی از رنگ فیروزه‌ای را مشاهده کرد که نگاه عرفانی خالق آثار را منعکس می‌کند. این هنرمند در آثار خود از کاشی، معرق و پارچه نیز استفاده کرده و به کمک هماهنگی موسیقایی رنگ‌ها، فضایی شاد در آثار خود خلق کرده است.
جوادی پور نیز به‌عنوان یک هنرمند نقاش در آثار خود به‌طور عمده از رنگ‌روغن استفاده کرده و به موضوعات مختلفی از جمله طبیعت، انسان‌ها، آداب اجتماعی و فضای بومی پرداخته است؛ ضمن آنکه آثار درخشانی در زمینه تک چهره‌سازی و منظره پردازی از این هنرمند پیشکسوت می‌توان در این نمایشگاه مشاهده کرد.
جوادی پور و اسفندیاری از نخستین هنرمندانی بودند که در دوره‌ای فعالیت خود را شروع کردند که هنر نوگرای ایران آغاز می‌شد و بسیاری، این دو هنرمند را از جمله بازماندگان دوره طلایی و نخست هنر نوگرای ایران می‌دانند. در همین راستا استقبال هنرمندان جوان به‌خصوص دانشجویان از آثار این دو استاد به‌عنوان پیشگامان هنر نوگرای ایران نشان می‌دهد تلاش آنها که بیش از 70 سال از عمر خود را صرف اعتلای هنر کشور کرده‌اند بی‌نتیجه نمانده و این‌دو در کنار هم، جریانی را ایجاد کرده‌اند که در فضای فرهنگ و هنر تأثیرگذار بوده است.
برگزاری آیین‌های بزرگداشت پیشکسوتانی که حق بزرگی به گردن جامعه هنری دارند امروز بیش از هر زمان دیگری لازم و ضروری به‌نظر می‌رسد ؛ چرا که تجلیل از پیشکسوتان هنر، هنگامی که در قید حیات هستند به نوعی قدردانی شایسته از آنهاست ؛ همچنین فرصت مناسبی برای معرفی الگو به هنرمندان جوان به‌ویژه دانشجویان است، تا به‌جای اینکه در خلق آثار به آن‌سوی مرزها توجه داشته باشند و آثاری که توسط هنرمندان غربی ارائه می‌شود را با اندک تغییراتی در قالب آثار نو در نمایشگاه‌ها ارائه بدهند، به هنر ذاتی و درونی خود مراجعه کنند و با الگو گرفتن از این هنرمندان پیشکسوت به فکر ایده‌های جدید باشند و با خلاقیت‌های خود، ابداع و نوآوری را در چارچوب فرهنگ دینی و ایرانی خلق نمایند و از خودشان سبک، مسیر و حرکتی ماندگار ابداع کنند.
البته این نه به این معناست که در هیچ کاری پیروی نکنند، چون نباید از کاروان هنر دنیا دور بمانند ؛ بلکه اثری خلق کنند که نشان‌دهنده بار فرهنگی یک ملت با فرهنگ و با تمدن غنی بوده و درعین حال امروزی هم باشد.واقعیت این است هنرمندان جوانی که با شور و شوق درونی و با جسارت، نوگرایی هنری را در پیش گرفته‌اند ؛ تنها با تاسی‌جستن از آثار اینگونه پیشکسوتان عرصه هنر می‌توانند ریشه‌های فرهنگی را برای انتقال به آیندگان حفظ کنند که امیدواریم چنین برنامه‌هایی برای سایر هنرمندان پیشکسوت در دیگر عرصه‌های هنری هم برگزار شود.
