این طرف، تعدادی کودک به نوبت روی «خرک» ژیمناستیک، می‌ایستند و از روی آن می‌پرند پایین، روی تشک. آن طرف، تعدادی کودک روی مبل‌های بادی نشسته و زل زده‌اند به یک صفحه بزرگ ال‌سی‌دی که کارتون پخش می‌کند.
آهنگ‌های شاد به گوش می‌رسد.
کمی آن‌سوتر ، چند جوان، سیبل دارت را نشانه رفته‌اند و عده‌ای دیگر، مهارتشان در پینگ‌پنگ را به رخ یکدیگر می‌کشند. آن طرف، صدای ماشین‌های کارتینگ می‌آید تا دیگر پیست آزادی نتواند یکه‌تازی کند.
صحبت از سومین نمایشگاه و جشنواره تفریحات ورزشی است که باید کلمه «تفریحات»اش را با تشدید خواند؛ با تشدید خواند که تأکیدش بر تفریحی بودن این نمایشگاه به‌طور کامل حس شود. 27هکتار از پارک رازی- به شکل حرف L- میزبان شادی است برای این نمایشگاه؛ فضای سبزش وسعت قابل توجهی دارد و 3هکتار هم سهم دریاچه است.
ادارات ورزش مناطق 22گانه شهرداری تهران، با حضوری فعال در این نمایشگاه سعی دارند، سهمی در ترویج فرهنگ شادی در بین شهروندان تهرانی داشته باشند. این مناطق در گوشه و کنار این فضای بزرگ، فرصتی برای بازی کردن، آموزش دیدن و حتی معاینه شدن، فراهم کرده‌اند.
تفریح در پارک رازی، هم در آسمان است و هم در زمین. به جز بالن‌های تبلیغاتی‌ای که در آسمان منطقه11 به اهتزاز درآمده‌اند، در زمین فوتبال این پارک، می‌توان لذت بالن سواری تا 30متر بالا‌تر از سطح زمین را تجربه کرد. در کنار این، لذت پرواز مجازی را هم می‌توان چشید و اگر فردی تا حدودی کاربلد باشد، می‌تواند به صورت آنلاین و مجازی پرواز کند.
بازی‌های مجازی و رایانه‌ای در این نمایشگاه جایگاه خودشان را دارند و غرفه‌هایی به آنها اختصاص داده شده است و هیجان گیم‌نت‌های سطح شهر در اینجا هم دیده می‌شود. بعد از هیجان دنیای مجازی، نوبت به هیجان دنیای واقعی می‌رسد. اگر کسی، عشق سرعت باشد، کارتینگ، گزینه مناسبی برایش خواهد بود و اگر خواهان هیجان بیشتر باشد، راپل(طی کردن مسیری به صورت آویزان از یک طناب)، گزینه قابل توجهی است.
در گوشه‌ای از این پارک، فارغ از هر هیجانی، عده‌ای چوب ماهیگیری به دست دارند و از آرامش این فعالیت ورزشی- تفریحی بهره می‌برند. در این بین، قایق‌های دراگون، فضای دریاچه را از سکون درمی آورند و نواختن طبل که یکی از ویژگی‌های قایق سواری دراگون است، ماهیگیری را با موسیقی همراه می‌کند.
قایقرانی با قایق‌های دراگون شاید برای همه تهرانی‌ها، ورزش آشنایی نباشد اما به‌طور حتم ورزش‌های تفریحی‌ای مانند پاوراسکیپ، راگ فوتبال، راپل و ایرهاکی نه چندان دیده شده‌اند و نه شنیده. این نمایشگاه، فرصت خوبی است تا هم با ورزش‌های جدید آشنا شویم و هم آنها را امتحان کنیم.
فعالیت‌های ورزشی جدید گرچه مفرح است اما نوستالژی ندارد. از طرفی هم قرار نیست با آمدن نو به بازار، قدیمی‌ها فراموش شوند؛ از این رو، محل‌هایی برای بازی‌های زو، طناب‌کشی و فریزبی در نظر گرفته شده است. وقتی صحبت از ورزش‌های قدیمی به میان می‌آید، نمی‌توان از کنار ورزش زورخانه‌ای گذشت. در یکی از دیدنی‌‌ترین نقاط پارک رازی، بساط ورزش زورخانه‌ای پهن است و رهگذران چند دقیقه‌ای به تماشای این ورزش و شنیدن صدای ضرب مرشد، می‌ایستند.
رادیوی داخلی نمایشگاه با میهمانان مختلف- از مسئولان گرفته تا ورزشکاران- گفت‌وگو می‌کند. هر فرد، نظرش را مورد این نمایشگاه و بعد تفریحی آن می‌گوید. در همین حال، افراد عادی همان تعریف‌هایی که از بلندگو‌های نمایشگاه پخش می‌شود را تجربه می‌کنند. ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال، بدمینتون و دوچرخه‌سواری هم هواداران خودشان را در بین این همه فعالیت جدید و هیجان انگیز دارند.
کودکان با صورت‌هایی گریم شده، در غرفه‌های مخصوص‌شان جنب و جوش زیادی دارند و این، شاید تنها مکانی باشد که آنها می‌توانند بدون محدودیت انرژی‌شان را خالی کنند. برای تجدید قوا هم، غرفه‌های اغذیه‌فروشی به اندازه کافی وجود دارد. در این بین، کارناوال شادی‌ای که دور پارک را طی می‌کند، آنها را شادتر می‌کند.
بزرگ‌ترها، به خصوص جوان‌ها بعد از اینکه نگاه متعجب‌شان از دیدن این تعداد تفریح در یک مکان، فروکش کرد، سراغ ورزش‌های جدید و هیجان انگیز می‌روند و در این میان، برای «راپل»، بیشترین صف تشکیل شده است. قایق‌های دراگون و قایق سواری هم که در نزدیکی بازی راپل قرار دارند، از جمله پرطرفدار‌ترین فعالیت ورزشی در این پارک هستند.
با نگاهی دقیق‌تر به اطراف، می‌توان افراد مسنی را دید که سوار بر ویلچر مسافت طولانی این نمایشگاه را طی می‌کنند و از دیدن شادی و هیجان مردم، خنده بر لب های‌شان می‌نشیند. سازمان ورزش شهرداری تهران، به منظور رفاه حال سالمندان، ویلچر‌هایی در اختیار‌شان قرار می‌دهد تا بدون مشکل تمام نمایشگاه را ببینند.
از ساعت9 صبح تا حدود ساعت21، بساط تفریحات در سومین نمایشگاه و جشنواره تفریحات ورزشی برپاست. بعد از این ساعت، با شرکت در جنگ شبانه این نمایشگاه که هر شب برنامه‌های ویژه دارد، می‌توان تا آخر شب، تفریح را ادامه داد.
ادامه دار بودن تفریحات در سطح شهر و طی سال، عبارت مشترکی است که آن‌راهم می‌توان از زبان مسئولان و ورزشکاران شنید و هم از چشمان بازدیدکنندگان- که بدون اغراق شادی از چهره‌شان پیداست- خواند.
